Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Εχοντας διαβάσει την κριτική περί γαζέλας, αποφάσισα την επίσκεψη στον συγκεκριμένο "οίκο".
Η πόρτα κλειδωμένη και αρκετά σκοτεινά...
Η αρκετά ηλικιωμένη κυρία όμως μολις με ειδε, ξεκλειδωσε και εισήλθα στο ημιυπόγειο. Νεαρός συναγωνιστης καθόταν στον καναπέ...
Εμμμμ ηθελα να το παιξω και "γνωστης", τι το θελα?
"Ποια κοπέλα είναι εδω΄σήμερα" ρώτησα.
"Η Βραζιλιάνα"...
"Η Μήτση?"...
"Ναι αγορι μου, η Μήτση", απάντησε με νόημα η τσατσά.
"Περιμένουν και άλλοι", ξαναρώτησα.
"Οχι μόνο ο νεαρός, ο οποίος θέλει να την δει"
"Οκ θα περάσω" της είπα.
Με έβαλε στο μεσαίο δωμάτιο το οποίο επικοινωνεί με μια πόρτα με το πρώτο δωμάτιο στο οποίο ήταν ήδη η Βραζιλιάνα με άλλον πελάτη. Πλήρωσα το αντίτιμο και η κυρια έφυγε κλείνοντας την πόρτα πίσω της.
Ενας μικρος νιπτήρας τοποθετημένος χαμηλά, ένα κρεβάτι με καθαρό σεντόνι και μια καρέκλα το σκηνικό.
Κάθισα στην καρέκλα και περιμενα. Από το διπλανό δωμάτιο ακουγόταν ένας σωμιές ν αγκομαχά και οι ομολογουμένως έξοχα καβλωτικές κραυγούλες της Βραζιλιάνας. Ηχητικά μπορώ να πω οτι ηταν πολλά υποσχόμενες...
Μολις τελειωσαν άκουσα τον συναγωνιστή να την ευχαριστει και να της χαιρετάει, κι αμεσως μετα να αποχαιρετά με μια ευγενική καλημέρα και την τσατσά...
Μετά από ενα λεπτό άκουσα και τον συναγωνιστή ο οποίος περίμενε στον καναπέ να εξέρχεται και την τσατσα να του λεει "καλό μηνα για αυριο!".
Η αμεσότητα της εξόδου του μ έκανε να φοβηθώ οτι έφαγα φόλα...
Αμέσως μετά ο φόβος μου έγινε βεβαιότητα καθώς η Μήτση μπήκε χαμογελαστή στο δωμάτιο...
Κοντή και χοντρή. Κοιλιά, μεγάλος χοντροπωπός (οχι κώλος προσέξτε) και σχετικά μεγάλο πεσμένο στήθος - μοναδική καλή εξαίρεση οι θηλές της... Αααα και αρκετή κυτταριτιδα... Ας πούμε οτι τα χείλη της ήταν το καλύτερο σημείο της...
Οχι Θεε μου τι κανω τωρα αναρρωτηθηκα...
Με πλησίασε με χάρη - και ενω σκεφτόμουν να αποχωρησω, ξεκούμπωσα κι εβγαλα το παντελόνι μου...
Ξάπλωσα λέγοντας μέσα μου, "παμε για guerilla fight, ανορθόδοξου πολέμου"...
Μετα από λιγες social κουβεντούλες - και ενω σκεφτόμουν αν θα μου σηκωθεί - της είπα "θα μου κάνεις μόνο στοματικό"...
Σκουπισε το μαζεμένο πεος μου με μωρομαντηλο, κι αρχισε να με φιλάει και να με γλυφει σ ολο μου το κορμι... Κατέβηκε μέχρι τις πατουσες! Μετά επικεντρώθηκε στα επίμαχα σημεια όπου ηταν αργη, μεθοδική και πολύ καλή! Εκανε 10 λεπτά στην κυριολεξια να μου σηκωθεί. Υγρή πίπα χωρις χερι και με πολύ γύψιμο και ρουφηγμα ολης της περιοχης...
Οσο ομως το κορμι της πλησίαζε στο δικο μου τοσο η διαθεση μου και η στυση μου μειωνόταν... Οποτε ξανα προσπαθεια απο μερους της μέχρι που η στυση μου εγινε αξιοπρεπης...
Μετά από 20 λεπτά στοματικού η τεχνική της δεν με οδηγουσε σε τελείωμα... Ήταν "προκαταρκτικου" τυπου και οχι τελειωτικού, δεν δουλευε καλα το ρουφηγμα με αλλα λογια...
Της λέω "κανε με να χυσω, βαλε χέρι, παίξτον, να τελειωσω...". Υπάκουα έκανε οτι της ζητησα αλλα ουτε η χειρονακτική της εργασία εφερε αποτελεσμα, οποτε τον επαιξα εγω και λιγο πριν αρχισει να ρεει το παχυρευστο υγρο, της τον εβαλα στο στομα και τα έριξα ολα μεσα...
"Σε κουρασα"? ρωτησα...
"Οχι μωρο μου" είπε ευγενικά το κορίτσι...
Συνολικός χρόνος στο δωμάτιο, μισή ωρα χωρις καμια ενόχληση πλην των λαϊκων ασμάτων που ακούγονταν...
Η Μήτση, λυπάμαι που θα το πω ωμα, αλλα εμφανισιακά είναι για ναυαγούς σε νησιά, ή ας το πω πιο κομψα για πολυ πολυ καβλωμενους που δεν εχουν πηδηξει ωραίες γυναικες... Ή για γνησιους πορνομπουρδελιάρηδες που είναι commando... και χθες απεδειξα στον εαυτο μου οτι ειμαι μαλλον ενας απ αυτούς, κατι που δεν το περιμενα ουτε το ηξερα...
Ομως παιδες προσοχη λιγο στον ενθουσιασμο και τις κριτικες... Λιγη μεγαλυτερη αντικειμενικοτητα, απαιτειται!!!
Η Μητση παίρνει αριστα στο χαμογελο, την συμμετοχη και την διαθεση, αλλα μεχρι εκει. Ειναι πολυ δυσκολο να σε καβλώσει...
Ειναι περι τα σαραντα...
Φευγοντας η τσατσα με ρωτησε αν ηταν καλα, και με προέτρεψε να ξαναπαω.
"Καλά ήταν" της είπα...