Λεπτομέρειες αξιολόγησης

302.157 ειναι ο αριθμος των κατοικων στην μητροπολιτικη Νεμπράσκα ,(wiki )οσα κατ'εκτίμηση και τα σπερματοζωάρια που κατέθεσα στην Σοφία.

Επειτα απο ενός μηνος συνειδητή ΑΠΟΧΗ σωματος και πνεύματος και ενω δεν ειχα ΚΑΜΜΙΑ διάθεση να εμπλακώ σε σεξουαλική συνεύρεση , μα απολύτως καμμια , πίεσα τον εαυτό μου πολυ να το κάνω.
Αναρωτιόμουν τι εχει συμβεί .
Προς τί η αποχή ? Γιατί δεν υπάρχει διάθεση εκτόνωσης ? Γιατί το πνεύμα απέχει ? Γιατί το σώμα ακολουθεί την επιλογή ?
Γιατί δεν υπάρχει επιθυμία ΜΗ (έστω) αυτοικανοποίησης ?
Ισως γιατί η libido παίρνει την κατοιούσα σιγα-σιγα ?
Ισως γιατί ο νούς ξεκινάει ενα άλλο ταξίδι αναζήτησης ?
Ισως γιατι το κατα Calr Jung Συλλογικό ασυνείδητο πηρε μπρός ?
Τείνω να πιστεύω το τελευταίο.

Διότι ηταν η ΠΡΩΤΗ φορά στην 35 ετων καριέρα μου (ξεκίνησα στα 15 το 1979) σάν μπουρδελιάρης
που ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΕΚΕΙ .
Στα του αγώνα λοιπόν . Για το μιλφογκράννυ λουκ Σοφία εχω ξαναγράψει.
Λευκό μαλακό και πεντακάθαρο δέρμα , ευγενική δεκτίκη και συμετέχει θετικά οταν την γλύφεις , στο πεντακάθαρο μουνί της .
Οταν ξαπλωνει χαιδεύει τα μαστάρια της και τσιμπάει τις μαλακές της ρώγες , της αρέσει.
Με εχυσε στο στόμα . Το απολαμβάνει , εγώ παλι απορούσα με μένα που δέν ημουν εκεί .
Αισθάνθηκα προς στιγμή πως ημουν θύμα "εγκεφαλικού τράφικινγκ" πως κάτι με πίεζε παρά την
θέλησή μου.

Μου πέρασε το προφυλακτικό , εκανε μια "κομψή πίπα" ξάπλωσε το έβαλα
κουνήθηκα . . .και ΜΠΑΜ .
Εξ' ου και ο τίτλος .
Το μικρό αυτο κείμενο εγράφει περισσότερο σάν απαρχή προσωπικών ερωτημάτων
και ουχί σαν επαναλαμβανόμενη κριτική στην ιδιά πόρνη.
Ευχαριστώ τους αναγνωστες που θα μπούν στον κόπο να το διαβάσουν.

*Το  Συλλογικό ασυνείδητο είναι σαν μια βάση δεδομένων που χρειάστηκε αιώνες για να συγκροτηθεί, αλλά συνοδεύει πλέον κάθε ανθρώπινη ύπαρξη. Εκεί έχουν αποκρυσταλλωθεί πρότυπα ψυχονοητικής συμπεριφοράς και βρίσκονται τα θεμέλια   πολλών εκδηλώσεων του ανθρώπου, όπως οι μύθοι, οι αριθμοί, οι συμβολισμοί, οι αρχές της τέχνης και της επιστήμης»