Λεπτομέρειες αξιολόγησης
6.3 88 10
Μπουρδέλα
90476
Γενική βαθμολογία
6.0
Εμφάνιση κοπέλας
6.0
Συμμετοχή/διάθεση/υπηρεσίες κοπέλας
6.0
Χώρος/καθαριότητα χώρου
5.0
Συμπεριφορά τσατσάς/τσάτσου
7.0
Σχέση αξίας/κόστους
6.0
Πέμπτη, ώρα 9:20 π.μ
Στο σαλονάκι του ημιυπόγειου αυτού μπουρδέλου βρίσκονταν, την ώρα που μπήκα, η υπηρεσία κι η ολόγυμνη Νάντια, από το ισόγειο της Κολωνού 30 και τις πιάτσες των Αθηνών, μια χαμηλού αναστήματος άσχημη ξανθιά με ατσούμπαλο σώμα, ενώ απ' το κουζινάκι εμφανίστηκε και μια νεαρή αθιγγανοειδής νταρντάνα με ίσιο μαύρο μαλλί, μέτριο πρόσωπο, μεσαίο στήθος, ένα μικρό τρίμπαλ στην οσφύ.
«Γεια σας! Τσιμπουκάκι, μουνάκι, ελεύθερα πιασίματα, δέκα! Το αριστερά (μου έδειξε την νταρντάνα)... Το άλλο κορίτσι (η Νάντια), φουλ!». «Ναι!», συμφώνησε η κοντή ξανθιά. «Τσιμπούκι χωρίς καπότα–», ξεκίνησε να διευκρινίζει η τσατσά. «Χωρίς!... Κωλαράκι!», τη διέκοψε για να συμπληρώσει η Νάντια. «Κωλαράκι, δέκα!», κατάφερε να ολοκληρώσει εκείνη. «Κωλαράκι δέκα...», επανέλαβα μηχανικά και κοιτάζοντας προς το μέρος της νταρντάνας ρώτησα: «Εσένα πώς σε λένε;». «Εμένα Χριστίνα», απάντησε. «Χριστίνα, ε;... Λοιπόν εντάξει, θα περάσω με την κοπέλα, την ψηλή!», αποφάσισα.
Μπήκα στο δωματιάκι δίπλα απ' την είσοδο. Η Χριστίνα έσπρωξε την πόρτα του μετά από τέσσερα λεπτά. «Γεια σου μωρό μου!». «Γεια σου». «Από πού είσαι μωρό μου;». «'Ελληνας, εσύ;». «Εγώ Ρουμανία». Ζητώντας να της κάνω χώρο στο μονό κρεβάτι ξάπλωσε δίπλα μου χωρίς να βγάλει το κορμάκι της, απ' τον στηθόδεσμο του οποίου απελευθέρωσε τ' αφράτα βυζιά της. «Να κάτσουμε λίγο έτσι να σου σηκωθεί, γιατί κατευθείαν...» και με αυτά τα λόγια πήρε να με χαϊδεύει δυνατά –σαν να ζύμωνε ένα πράγμα... «Από δω είσαι;», ρώτησε. «Ναι, Αθήνα», της απάντησα. Στη συνέχεια τη φίλησα-έγλειψα στις θηλές, στον λαιμό, ενώ κι εκείνη –αφού της το ζήτησα εγώ– μου έδωσε δυο-τρία πεταχτά φιλάκια στα μάγουλα. «Ωραία βυζάκια έχεις!», παρατήρησα κάποια στιγμή. «Πιάσε όσο θέλεις!», μου έδωσε το ελεύθερο. 'Ηρθε κι η ώρα της πίπας. «Κάτσε, σιγά σιγά θα στη σηκώσω εγώ!», υποσχέθηκε εφαρμόζοντας την καπότα στην ακόμα "μελάτη" ψωλή μου. Ακολούθησαν μια μέτρια πεοχειχία κι ένα μέτριο γαμήσι (πισωκολλητό γονατιστό) με δυνατά κωλοσκάμπιλα όμως...
«Πρωινή είσαι ή έρχεσαι από βράδυ;», ενδιαφέρθηκα να μάθω λίγο μετά την εκσπερμάτισή μου. «Βράδυ. Δεν βλέπεις; Δεν έχω κοιμηθεί καθόλου...»
Στο σαλονάκι του ημιυπόγειου αυτού μπουρδέλου βρίσκονταν, την ώρα που μπήκα, η υπηρεσία κι η ολόγυμνη Νάντια, από το ισόγειο της Κολωνού 30 και τις πιάτσες των Αθηνών, μια χαμηλού αναστήματος άσχημη ξανθιά με ατσούμπαλο σώμα, ενώ απ' το κουζινάκι εμφανίστηκε και μια νεαρή αθιγγανοειδής νταρντάνα με ίσιο μαύρο μαλλί, μέτριο πρόσωπο, μεσαίο στήθος, ένα μικρό τρίμπαλ στην οσφύ.
«Γεια σας! Τσιμπουκάκι, μουνάκι, ελεύθερα πιασίματα, δέκα! Το αριστερά (μου έδειξε την νταρντάνα)... Το άλλο κορίτσι (η Νάντια), φουλ!». «Ναι!», συμφώνησε η κοντή ξανθιά. «Τσιμπούκι χωρίς καπότα–», ξεκίνησε να διευκρινίζει η τσατσά. «Χωρίς!... Κωλαράκι!», τη διέκοψε για να συμπληρώσει η Νάντια. «Κωλαράκι, δέκα!», κατάφερε να ολοκληρώσει εκείνη. «Κωλαράκι δέκα...», επανέλαβα μηχανικά και κοιτάζοντας προς το μέρος της νταρντάνας ρώτησα: «Εσένα πώς σε λένε;». «Εμένα Χριστίνα», απάντησε. «Χριστίνα, ε;... Λοιπόν εντάξει, θα περάσω με την κοπέλα, την ψηλή!», αποφάσισα.
Μπήκα στο δωματιάκι δίπλα απ' την είσοδο. Η Χριστίνα έσπρωξε την πόρτα του μετά από τέσσερα λεπτά. «Γεια σου μωρό μου!». «Γεια σου». «Από πού είσαι μωρό μου;». «'Ελληνας, εσύ;». «Εγώ Ρουμανία». Ζητώντας να της κάνω χώρο στο μονό κρεβάτι ξάπλωσε δίπλα μου χωρίς να βγάλει το κορμάκι της, απ' τον στηθόδεσμο του οποίου απελευθέρωσε τ' αφράτα βυζιά της. «Να κάτσουμε λίγο έτσι να σου σηκωθεί, γιατί κατευθείαν...» και με αυτά τα λόγια πήρε να με χαϊδεύει δυνατά –σαν να ζύμωνε ένα πράγμα... «Από δω είσαι;», ρώτησε. «Ναι, Αθήνα», της απάντησα. Στη συνέχεια τη φίλησα-έγλειψα στις θηλές, στον λαιμό, ενώ κι εκείνη –αφού της το ζήτησα εγώ– μου έδωσε δυο-τρία πεταχτά φιλάκια στα μάγουλα. «Ωραία βυζάκια έχεις!», παρατήρησα κάποια στιγμή. «Πιάσε όσο θέλεις!», μου έδωσε το ελεύθερο. 'Ηρθε κι η ώρα της πίπας. «Κάτσε, σιγά σιγά θα στη σηκώσω εγώ!», υποσχέθηκε εφαρμόζοντας την καπότα στην ακόμα "μελάτη" ψωλή μου. Ακολούθησαν μια μέτρια πεοχειχία κι ένα μέτριο γαμήσι (πισωκολλητό γονατιστό) με δυνατά κωλοσκάμπιλα όμως...
«Πρωινή είσαι ή έρχεσαι από βράδυ;», ενδιαφέρθηκα να μάθω λίγο μετά την εκσπερμάτισή μου. «Βράδυ. Δεν βλέπεις; Δεν έχω κοιμηθεί καθόλου...»
Πληροφορίες Επίσκεψης
Ημερομηνία επίσκεψης
Φεβρουαρίου 26, 2015
Όνομα κοπέλας
Χριστίνα
Σχόλια
Έχεις ήδη λογαριασμό; Άμεση σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού