Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Κυριακή, ώρα 10:45
«Περάστε!», μου είπε ο χοντρός διοπτροφόρος τσάτσος, από το κουζινάκι του ισόγειου αυτού μπουρδέλου. Κάθισα. Την επόμενη στιγμή στεκόταν στον διάδρομο, μπροστά απ' την εξώπορτα, με την πόρνη δίπλα. «Τέλειο, καυλιάρικο μωράκι, δέκα ευρώ! 'Οποια στάση θέλετε να γαμήσετε, είναι η καλύτερη!...». «Τι κάνεις;». Αυτή που ενδιαφερόταν να μάθει ήταν μια μελαχρινή, γεματούλα, μέτριου ύψους κοπέλα απ' τη Ρουμανία, με ίσιο καστανό μαλλί μέχρι την πλάτη ψηλά, ψιλοέκφυλο προσωπάκι, μεσαίο στήθος μ' ευμεγέθη περιθηλαία άλω και προπετείς ρώγες, που έφερε ταττού στο εσωτερικό του αριστερού καρπού της.
«Πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, μουνάκι σε όλες οι στάσεις!», συνέχισε ο υπηρέτης (μου άρεσε το «μουνάκι σε όλες τις στάσεις»!). «'Ελα να περάσεις ωραία!», συμπλήρωσε η νεαρή ιερόδουλη. «Πάρα πολύ καλή!... Παιχνιδιάρα, καυλιάρα, τέλεια στο κρεβάτι!», πρόσθεσε εκείνος. «Θα περάσω! Πώς είναι τ' όνομά σου;». «Ντιάνα!».
«Εντάξει μωρό μου;... Τι κάνεις, καλά είσαι;».
Χρειάστηκε να περιμένω τρία λεπτά της ώρας, στο ικανοποιητικό δωμάτιο, για ν' ακούσω τις ερωτήσεις της χαμογελαστής Ντιάνας.
Ξεκίνησε παίζοντας το πουλί μου και γλείφοντας-φιλώντας επιφανειακά τις θηλές του στήθους μου και τον λαιμό μου. Το κρέας της ήταν σφιχτό και τα βυζιά της (τα οποία έγλειψα-ψιλοδάγκωσα) αφράτα. Η καλυμμένη πίπα της ήταν μέτρια κι έλαβε χώρα πρώτα με μένα ξαπλωμένο και στη συνέχεια γονατιστό πάνω στο κρεβάτι.
Κατά τη διάρκεια του πισωκολλητού γονατιστού (καλοσχηματισμένο, ξυρισμένο μουνί και ωραία στρογγυλή ροδέλα) εγένετο σκότος! «Οπ, διακοπή ρεύματος!», είπα αυθόρμητα. Την αισθάνθηκα να κοκαλώνει. «Συνεχίζουμε, δεν πειράζει!», πρόσθεσα. «Πλαφ πλαφ πλαφ!». «Τι έκανες;». Η αγανακτισμένη φωνή του τσάτσου ζητούσε ευθύνες. Μια μεσήλικη γυναικεία φωνή δικαιολογήθηκε. «Πλαφ πλαφ πλαφ!». Και ξαφνικά, εγένετο φως! «Α, ήρθε!», έκανα, ενώ κι η Ντιάνα γέλασε ανακουφισμένη. «Πλαφ πλαφ πλαφ!». 'Επειτα από αρκετά «πλαφ» ξαφνικά, ξανάσβησαν τα φώτα! «Ωωω, τι γίνεται;», αναρωτήθηκε η πόρνη. «Πλαφ πλαφ πλαφ!». «Χα χα χα, ξανάρθε!», φώναξα εγώ μετά από λίγο. Ε, μέχρι που έχυσα, παραμένοντας στην ίδια στάση, δεν είχαμε άλλο επεισόδιο.
«Γεια σας και συγγνώμη για την ενόχληση!», μου φώναξε ο υπηρέτης, απ' το κουζινάκι, καθώς έφευγα.