Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Βρέθηκα μετά από πάρα πολύ καιρό στο (κάποτε) αγαπημένο μου κέντρο της Αθήνας και σκέφτηκα να κατηφορίσω προς Ομόνοια για να δω τι παίζει. Μπαίνοντας στην Γ' Σεπτεμβρίου και προσπερνώντας τις πλανόδιες πεταλουδίτσες, το πήρα με τα πόδια προς Βικτόρια και από εκεί Φυλής, για να δω τι παίζει. Χρόνο δεν είχα πολύ, αλλά είχα διάθεση για ένα στα γρήγορα.

Κατέληξα στο συγκεκριμένο ίδρυμα, αφού πρώτα μπήκα σε άλλα 5-6 και η απογοήτευση μου χτύπησε κόκκινο. Όχι για τις κοπέλες, αλλά για τους χώρους. Ρε παιδιά, ειλικρινά όμως, τέτοια ελεεινά χάλια σε μπουρδέλο είχα να δω από την εποχή που είχαμε τα σπίτια στα Λαδάδικα! Σίγουρα το 20άρι είναι πολύ βολικό για ένα γρήγορο και με τα πάντα μέσα στο πρόγραμμα (στη Θεσσαλονίκη ξεκινάμε από 30 και αν θέλεις κωλαράκι μπορεί να στάξεις ακόμη και 80), όμως τα μαγαζιά παραπέμπουν σε ασιατικές χώρες.

Τέλος πάντων, το πήρα απόφαση πως για να βρω ένα μαγαζί της προκοπής θα έπρεπε να περπατήσω πάρα πολύ και πέρασα στο δωμάτιο του συγκεκριμένου σπιτιού. Τζούλη, η κοπέλα. Συμπαθητικό μουτράκι, κοντούλα, όμορφα βυζάκια και ένα κωλαράκι που υπό άλλες προϋποθέσεις θα τιμούσα στα σίγουρα. 20 ευρώ μουνί, κωλαράκι, 69 και κάτι ακόμα είπε η κυρία. Όλα με 20; Ναι, επανέλαβε, όλα με 20.

Στο δωμάτιο η Τζούλη ήταν αρκετά διαχυτική. Ξεκίνημα με πέρασμα καπότας - κάλτσα (αυτό το σιχαίνομαι), αρκετά καλή πίπα με τα δάχτυλα μου να ταξιδεύουν ελεύθερα στο μουνί και το κωλαράκι της. Μετά ανέβασμα από πάνω, πρώτα χαλαρός ρυθμός και μετά ανέβασμα στροφών και τελείωμα με φυλάκια στα μάγουλα και το λαιμό.

Η κοπέλα είναι καλή και σίγουρα τιμάει το 20άρι. Ο χώρος, τραγικός.