Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Δευτέρα, ώρα 20:04
Μετά από καιρό, πλάι στο "κόκκινο" φανάρι του ορόφου, στην Κολοκυνθούς 38, είδα αναμμένο κι εκείνο του ισογείου. Στάθμευσα απ' έξω. Στο σαλόνι δεν υπήρχε ψυχή. Απ' το κουζινάκι εμφανίστηκε ο υπηρέτης. «'Εχουμε εξαιρετική κοπέλα, είναι πάρα πολύ όμορφη και πάρα πολύ καλή μέσα στο δωμάτιο. Τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, από πάνω, όλες οι στάσεις στο κρεβάτι, η κοπέλα μας δεν σας βιάζει και πολύ καλή και πολύ όμορφη! Μ' ένα δεκάρικο θα περάσετε πάρα πολύ ωραία!... Τώρα βγαίνει η κοπέλα μας να τη δείτε!».
Παρουσιάστηκε μία αψηλή νέα γυναίκα, με ίσιο ξανθωπό μαλλί μέχρι την πλάτη, όμορφο πρόσωπο, μεσαίο στήθος, αδύνατο καλοσχηματισμένο κορμί μ' ένα τρίμπαλ στην οσφύ, άκωλη, με αδύνατα μακριά πόδια. Εντυπωσιακή παρουσία...
«Να η κούκλα μας, το αστέρι μας, μανεκέν, μιλάμε και πολύ καλή μέσα, περάστε!»
Εκείνη μου απάντησε χαμηλόφωνα πως τ' όνομά της ήταν Μαρία κι αφού τους ευχαρίστησα κίνησα προς την εξώπορτα.
«Κάνε βολτίτσα και πάνω (στον όροφο) και σε περιμένουμε! 'Ετσι;», άκουσα πίσω μου τον τσάτσο.
Στον διπλανό όροφο συνάντησα την άσχημη νταρντανομίλφ Χριστίνα, που πριν δύο μήνες είχα πάρει στο 17 της Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο υπηρέτης ανακοίνωσε, «τσιμπουκάκι χωρίς καποτούλα (...) κωλαράκι».
Πέρασα κι απ' το 25 της Μεγάλου Αλεξάνδρου. Στο αριστερό τσαρδί, ήταν η κοντοφάρδουλη νεαρή μελαχρινή βυζαρού Αννούλα, που την περασμένη Δευτέρα είχα απαντήσει στ' οροφομπουρδέλο 22, της ομώνυμης οδού. Η τσατσά μού ανακοίνωσε ελεύθερο στοματικό. «ΕΕΕ, ποιος κάνει ελεύθερο στοματικό; Εγώ δεν κάνω!», τη διόρθωσε αυστηρά η Αννούλα που στεκόταν δίπλα της. «Εγώ κάνω!», ακούστηκε μια γυναικεία φωνή απ' το κουζινάκι. 'Ηταν η Ντιάνα, μια γεροδεμένη κοπέλα με ίσιο ξανθό μαλλί μέχρι την πλάτη, μεσαίο προς μεγάλο στήθος, η οποία βλέποντάς με ξίνισε την έκφυλη μούρη της... Με θυμόταν από κάπου;...
Πέρασα και στο δεξιό τσαρδί. Εκεί ήταν τρεις κοπέλες μες την καλή χαρά! Οι φωνές και τα γέλια τους θ' ακούγονταν μέχρι κάτω, στην είσοδο! Δυο παχουλές, μέτριες εμφανισιακά κι η γνωστή μου καυλιάρα Ανθούλα/Βίκυ, απ' το Ιάσονος 36, το Ιάσονος 31 αριστερά, το Κολωνού 15 δεξιά, κι εάν θυμάμαι καλά τα 11άρια.
«Εμένα μ' έχεις γαμήσει, δεν χρειάζεται, πάρε καμιά απ' αυτές που δεν έχεις πάρει!», μου είπε με πίκα. Φαίνεται έχω καιρό να την πληρώσω... Ρε, τι τραβάω...
Κατεβαίνοντας τις σκάλες γύρισα στον νεαρό αλλοδαπό συναγωνιστή που ακολουθούσε και σχολίασα: «Πολύ χα χα χου ήταν αυτές κι όταν ακούς πολύ χα χα χου...». Δεν έδειξε να καταλαβαίνει...
Επέστεψα στο ισόγειο της Κολοκυνθούς.
«Θα περάστε; Ελάτε, ελάτε!», μου είπε ο υπηρέτης και με οδήγησε σ' ένα ευρύχωρο δωμάτιο που δεν βρωμούσε τσιγαρίλα!
Η χαμηλών τόνων «Τσέχα», όπως απάντησε όταν τη ρώτησα από πού ήταν, μπήκε μετά από δυο λεπτά, «τι κάνεις;» και κάθισε στο κρεβάτι. Εγώ πήρα να πλύνω τα χέρια μου. Μερικά δευτερόλεπτα αργότερα, καθώς σκουπιζόμουν όρθιος μπροστά της, τη ρωτούσα: «Δεν μου λες... Μαρία ε;... 'Ετσι, για να σηκωθεί αυτό (το πουλί μου), εσύ, κανένα φιλάκι, εδώ (έδειξα τις θηλές μου), κάνεις;... 'Οχι ε;... Οκέι...»
Ξάπλωσα. Εκείνη τότε γονάτισε σ' ένα σημείο που δεν την πολυέφτανα κι έσκισε τη συσκευασία του προφυλακτικού. Της ζήτησα να πλησιάσει, έτσι ώστε να μπορώ κι εγώ να χαϊδέυω κομματάκι. Το έκανε, αλλά μου επισήμανε: «'Οχι από κάτω όμως!»
Ξεκίνησε με μια ενθουσιώδη πίπα. «Σλουρπ, σλουρπ, σλουρπ!»
«Μαρία, δεν το βγάζεις αυτό εδώ (τον στηθόδεσμο), να μπορώ να πιάνω λίγο στήθος;». «'Οχι, γιατί πονάει...», μου έκανε γνωστό χαμηλόφωνα. «Α, σε πονάει! Οκέι... άντε να δω πώς θα καυλώσω...»
«Σλουρπ, σλουρπ, σλουρπ!»
«Γιατί;», ρώτησε μετά από λίγο, βλέποντας πως η στύση που είχε δημιουργηθεί δεν ήταν επαρκής για ικανοποιητική διείσδυση.
«Γιατί δεν μπορώ... Εγώ μπορώ να φιλήσω τίποτε σε σένα;». «'Οχι...», απάντησε σιγανά. «Είδες; Εάν δεν μπορώ να φιλήσω εγώ, δεν φιλάς εσύ, πώς θα σηκωθεί αυτό;» Το ξανάβλεπα το έργο... «Γιατί δεν ρώτησες όμως έξω;», μου είπε αφοπλιστικά. 'Ελα μου ντε! Πραγματικά, έξω δεν είχε γίνει λόγος ούτε καν για ελεύθερα πιασίματα! Σωστή η κορασίς...
«Σλουρπ, σλουρπ, σλουρπ!»
Αλλάζοντας καπότα με μια απ' τις δικές μου, της ζήτησα να πάρει θέση πισωκολλητού γονατιστού. Τα κωλομεράκια της χωρούσαν μέσα στις χούφτες μου, τα κάπως ευμεγέθη μικρά χείλη του αιδοίου κρέμονταν, τα μπούτια της διαγράφονταν αδύνατα, ενώ πριν ακόμα τον βάλω, καμπούριαζε και τραβιόταν ελαφρώς. Την καθησύχασα πως δεν θα της έπιανα το μουνί και τότε μόνο πήρε μια πιο βολική στάση. 'Αρχισα να γαμάω. Στην αρχή αργά, μα όσο σκλήραινε η στύση μου πιο γρήγορα. Κάπου στο οκτάλεπτο ο υπηρέτης φώναξε δυνατά. «'Ελα Μαρία!». Με 'κείνη να του απαντά. «Τώρα!». Στο επόμενο δίλεπτο έχυνα...
Πριν φύγει μου απάντησε πως είχε δουλέψει στο Κολωνού 15 αριστερά, πρωί.