Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Τρίτη, ώρα 21:53
Κατά τη διάρκεια της δεκάλεπτης αναμονής αρκετός κόσμος πηγαινοερχόταν, με την υπηρεσία να προτρέπει, «περάστε να καθίστε στο σαλονάκι, μέχρι να βγει η κοπελίτσα», να παρατηρεί, «όχι, δεν καπνίζουμε αγοράκι μου εδώ!» να ειρωνεύεται, «εσένα δεν σε βλέπω να μπαίνεις! 'Αντε, πήγαινε σιγά σιγά».
Δυο-τρία λεπτά πριν βγει η κοπέλα, πλησίασε έξω απ' την πόρτα του δωματίου που λάμβανε χώρα η συνεύρεση και φώναξε δυο φορές τ' όνομα "Ιβάνα". Αμέσως σκέφτηκα: «Ωραία, εδώ έχουμε καινούργια!».
'Οταν η πόρτα άνοιξε, μια χολωμένη (έτσι μου φάνηκε), χαμηλού αναστήματος μελαχρινή νεαρή, με ίσιο σκούρο μαλλί που της κάλυπτε την πλάτη, πρόστυχο πρόσωπο με ψιλοανάγλυφα χείλη, μικρό στήθος, καλοσχηματισμένο κορμί, καμπυλωτό κωλαράκι και χυτά ποδαράκια, βγήκε στο σαλόνι. 'Εκανε μια στάση ελάχιστων δευτερολέπτων κι εξαφανίστηκε στο κουζινάκι.
Εντωμεταξύ η τσατσά έλεγε τα δικά της: «Μουνάκι, τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, εξήντα εννέα, ελεύθερα πιασίματα, όλες οι στάσεις. Πάρα πολύ καλό, δεν βιάζεται, πολύ καλή περιποίηση, ωραίο μικρό κοριτσάκι, καινούργιο, πολύ καλό στο δωμάτιο με δέκα ευρώ!»
Το σαλονάκι άρχισε ν' αδειάζει. Κάποιος ρώτησε εάν κάνει έξτρα, εισπράττοντας αρνητική απάντηση. Τελικά έμεινα μόνο εγώ, με την υπηρεσία να με κοιτάζει διερευνητικά.
'Ολα τα δωμάτια ήταν ελεύθερα, οπότε διάλεξα ένα που δεν είχα ξαναμπεί˙ εκείνο πλάι στο κουζινάκι. Το οποίο ήταν συμπαθητικό. Με το καλαθάκι των απορριμμάτων, κλασικά, καρφωμένο στον τοίχο...
Η "Ιβάνα" ήρθε σχεδόν αμέσως φορώντας το μπικίνι της. Δεν μιλούσε πολύ, ενώ φαινόταν ψιλοκουρασμένη. 'Επλυνα τα χέρια μου και την ακολούθησα στο κρεβάτι όπου καθόταν κοιτάζοντας τον εαυτό της στον πλαϊνό επίτοιχο καθρέφτη. Θα μπορούσα να επιχειρήσω να της "επιτεθώ" εκεί, αλλά τελικά απλώς ξάπλωσα πίσω της...
Με τη συσκευασμένη καπότα στη χούφτα πήρε να με μαλακίζει με τα τρία δάχτυλα (αντίχειρα, δείκτη, μέσο) του άλλου της χεριού. Του λόγου μου της χάιδευα τα μαλλια, τον ώμο, το βραχιόνιο, τον μηρό, την ψιλοαξύριστη γάμπα...
Φιλιά και γλειψίματα από μέρους της δεν υπήρξαν. Με άφησε όμως να τη φιλήσω γενικά και να της γλείψω λιγάκι τον λαιμό. Για να βγάλει τον στηθόδεσμο, έτσι ώστε να της ρουφήξω τις μικρές ρώγες και μέρος των βυζιών, χρειάστηκε να το ζητήσω. Με τα πολλά (ή πιο σωστά, με τα λίγα) ψιλοκαύλωσα. 'Εσκισα μόνος μου το περίβλημα του προφυλακτικού και το φόρεσα όπως έπρεπε. Μύρισε άρωμα μπανάνας... 'Εκανα ένα σχετικό σχόλιο, αλλά δεν υπήρξε ανταπόκριση... Είχε ήδη αρχίσει μια μέτρια πίπα, που συμπεριλάμβανε ψιλοάγαρμπο χάιδεμα των αρχιδιών.
Μέχρι την ειδοποίηση της υπηρεσίας, «"Ιβάνα"!» (δις), ότι ο χρόνος τελείωνε, τη γαμούσα πισωκολλητά γονατιστά, με τη νεαρή πόρνη να μας παρατηρεί διαμέσου του μακρόστενου πλαϊνού καθρέφτη.
Χρειάστηκα ακόμα ένα δίλεπτο έως ότου αρχίσει το χύσι μου να γεμίζει την ελαστική θηλή.
«'Ελα "Ιβάνα"!», φώναξε για τρίτη φορά η τσατσά, μ' εκείνη ν' απαντάει, «Ναι ναι, τώρα!», καθώς "ξεκολλούσε" απ' το καυλί μου.
Πριν βγει, μου έκανε νόημα να παραμερίσω, για να μη φανώ απ' το σαλόνι. Καθώς παραμέριζα της έκλεισα το μάτι επιδοκιμαστικά.
Αργότερα, στη θαλπωρή του σπιτιού μου, ξαναδιαβάζοντας την προ δυόμισι μηνών κριτική μου για μια Συλβάνα στο συγκεκριμένο οροφομπουρδέλο, συνειδητοποιούσα πως η υπηρεσία, πριν λίγες ώρες, δεν φώναζε «Ιβάνα», αλλά «Συλβάνα»!...