Λεπτομέρειες αξιολόγησης
6.3 28 10
Μπουρδέλα
50719
Γενική βαθμολογία
6.6
Εμφάνιση κοπέλας
6.0
Συμμετοχή/διάθεση/υπηρεσίες κοπέλας
7.0
Χώρος/καθαριότητα χώρου
6.0
Συμπεριφορά τσατσάς/τσάτσου
7.0
Σχέση αξίας/κόστους
7.0
Δευτέρα, ώρα 20:45
Στην είσοδο του υπερυψωμένου αυτού ισόγειου μπουρδέλου η Ναταλία, όπως η ίδια λέει τ' όνομά της (απ' το Ιάσονος 1Β αριστερός όροφος –τη θυμήθηκα αργότερα), "ψάρευε" πελάτες. Ανέβηκα τα σκαλάκια και πέρασα στο σαλόνι.
«Εσύ ποια είσαι;» ρώτησα, αφού πρώτα κάθισα, τη χαμηλού αναστήματος καλοταϊσμενη κοπέλα, με το ίσιο, μαύρο, κοντό μαλλί, το γλυκό, στρογγυλό, χαμογελαστό πρόσωπο (της έλειπαν πλαϊνά και πίσω δόντια), το μεσαίο, φυσικό στήθος, την κοιλίτσα, τα κοντόχοντρα γεμάτα κυτταρίτιδα ποδάρια, που τώρα στεκόταν όρθια μπροστά μου. Αμέσως εκείνη στράφηκε προς την ξανθιά υπηρεσία πίσω της, ζητώντας νοερά βοήθεια.
«Ναταλί!», μου απάντησε η τσατσά απ' τον καναπέ όπου καθόταν.
«Και τι πρόγραμμα έχεις;» ζήτησα να μάθω όταν γύρισε πάλι προς το μέρος μου, αναγκάζοντάς την να ξαναστραφεί στη συνεργάτιδά της. Τότε εκείνη της εξήγησε: «Τι κάνεις εσύ στο δωμάτιο; Πρόγραμμα πες!», θυμίζοντάς μου τον τρόπο που μιλάνε στα μικρά παιδιά.
Η κοντοφάρδουλη πόρνη δεν έλεγε κάτι παρά χαμογελούσε, οπότε η υπηρεσία ανέλαβε να τα πει για 'κείνη, όπως όφειλε άλλωστε... «Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, 69, ισπανικό, κάνει κι ελεύθερο ισπανικό, 10 ευρώ. Πολύ καλό κορίτσι!»
Πλήρωσα και μου έδειξε, «Περάστε εδώ», το φροντισμένο (ήταν λίγο ενοχλητικός ο βόμβος του εξαεριστήρα) δωματιάκι δίπλα στο σαλόνι. Στ' άλλα δύο, στο βάθος, είχα περάσει παλιότερα.
Η κοπέλα δεν άργησε ν' ανοίξει την πόρτα. Με χαιρέτησε, τη χαιρέτησα κι όταν ρώτησα από πού ήταν με κοίταξε με απορία χαμογελώντας. «Χουερ αρ γιου φρομ;» επανέλαβα για να μου απαντήσει στη γλώσσα της: «Ρομανία!».
Στη συνέχεια κι αφού έμεινε ολόγυμνη, βγάζοντας το σουτιέν κι ένα φουστανάκι που φορούσε, ξάπλωσε ανάσκελα προκαλώντας με να την καπακώσω. Ξεκίνησα φιλώντας και γλείφοντας τις θηλές των ωραίων βυζιών της, τον λαιμό, λίγο τους λοβούς των αυτιών, «Χι χι χι» (γαργαλευόταν...), χαϊδεύοντας και δαχτυλιάζοντας επιφανειακά το μουνάκι της. Μ' έγλειφε-φιλούσε κι εκείνη στα αυτά σημεία, με καλές επαφές, αρκετό σάλιο, ηχητικά εφέ, «ματς μουτς, ματς μουτς, ματς μουτς», πασπατεύοντας τον ήδη σε πλήρη στύση πούτσο μου.
Αλλάζοντας θέσεις (ξάπλωσα εγώ, ενώ εκείνη γονάτισε πλάι μου) μου φόρεσε μια μαύρη καπότα και ξεκίνησε ένα τσιμπούκι σε γρήγορους ρυθμούς, που όμως σύντομα το βελτίωσε, έπειτα από δική μου προτροπή, ενώ συμπεριέλαβε και κάποιους εξωτερικούς γλωττισμούς.
Στο ιεραποστολικό άνοιξε καλά τα πόδια κι όση ώρα τη γαμούσα, φιλώντας και γλείφοντας ταυτόχρονα τον λαιμό της, με κρατούσε απ' τα κωλομέρια. Επειδή(ς) είχα βολευτεί έτσι δεν άλλαξα στάση. Στο επτάλεπτο, εν μέσω «πλαφ» και «κρικ», μ' ενημέρωσε πως «Αμ ίνκα ντόο κάμερε», («'Εχω ακόμη δυο δωμάτια»˙ με την έννοια με περιμένουν. Εντωμεταξύ είχαμε μιλήσει στη γλώσσα της), ενώ η τσατσά τη φώναξε, «Ναταλί!...», κοντά στη συμπλήρωση του δεκαλέπτου. Λίγο πριν είχα χύσει.
Καθώς ντυνόταν μου ζήτησε να της κουμπώσω τον στηθόδεσμο...
Στην είσοδο του υπερυψωμένου αυτού ισόγειου μπουρδέλου η Ναταλία, όπως η ίδια λέει τ' όνομά της (απ' το Ιάσονος 1Β αριστερός όροφος –τη θυμήθηκα αργότερα), "ψάρευε" πελάτες. Ανέβηκα τα σκαλάκια και πέρασα στο σαλόνι.
«Εσύ ποια είσαι;» ρώτησα, αφού πρώτα κάθισα, τη χαμηλού αναστήματος καλοταϊσμενη κοπέλα, με το ίσιο, μαύρο, κοντό μαλλί, το γλυκό, στρογγυλό, χαμογελαστό πρόσωπο (της έλειπαν πλαϊνά και πίσω δόντια), το μεσαίο, φυσικό στήθος, την κοιλίτσα, τα κοντόχοντρα γεμάτα κυτταρίτιδα ποδάρια, που τώρα στεκόταν όρθια μπροστά μου. Αμέσως εκείνη στράφηκε προς την ξανθιά υπηρεσία πίσω της, ζητώντας νοερά βοήθεια.
«Ναταλί!», μου απάντησε η τσατσά απ' τον καναπέ όπου καθόταν.
«Και τι πρόγραμμα έχεις;» ζήτησα να μάθω όταν γύρισε πάλι προς το μέρος μου, αναγκάζοντάς την να ξαναστραφεί στη συνεργάτιδά της. Τότε εκείνη της εξήγησε: «Τι κάνεις εσύ στο δωμάτιο; Πρόγραμμα πες!», θυμίζοντάς μου τον τρόπο που μιλάνε στα μικρά παιδιά.
Η κοντοφάρδουλη πόρνη δεν έλεγε κάτι παρά χαμογελούσε, οπότε η υπηρεσία ανέλαβε να τα πει για 'κείνη, όπως όφειλε άλλωστε... «Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, 69, ισπανικό, κάνει κι ελεύθερο ισπανικό, 10 ευρώ. Πολύ καλό κορίτσι!»
Πλήρωσα και μου έδειξε, «Περάστε εδώ», το φροντισμένο (ήταν λίγο ενοχλητικός ο βόμβος του εξαεριστήρα) δωματιάκι δίπλα στο σαλόνι. Στ' άλλα δύο, στο βάθος, είχα περάσει παλιότερα.
Η κοπέλα δεν άργησε ν' ανοίξει την πόρτα. Με χαιρέτησε, τη χαιρέτησα κι όταν ρώτησα από πού ήταν με κοίταξε με απορία χαμογελώντας. «Χουερ αρ γιου φρομ;» επανέλαβα για να μου απαντήσει στη γλώσσα της: «Ρομανία!».
Στη συνέχεια κι αφού έμεινε ολόγυμνη, βγάζοντας το σουτιέν κι ένα φουστανάκι που φορούσε, ξάπλωσε ανάσκελα προκαλώντας με να την καπακώσω. Ξεκίνησα φιλώντας και γλείφοντας τις θηλές των ωραίων βυζιών της, τον λαιμό, λίγο τους λοβούς των αυτιών, «Χι χι χι» (γαργαλευόταν...), χαϊδεύοντας και δαχτυλιάζοντας επιφανειακά το μουνάκι της. Μ' έγλειφε-φιλούσε κι εκείνη στα αυτά σημεία, με καλές επαφές, αρκετό σάλιο, ηχητικά εφέ, «ματς μουτς, ματς μουτς, ματς μουτς», πασπατεύοντας τον ήδη σε πλήρη στύση πούτσο μου.
Αλλάζοντας θέσεις (ξάπλωσα εγώ, ενώ εκείνη γονάτισε πλάι μου) μου φόρεσε μια μαύρη καπότα και ξεκίνησε ένα τσιμπούκι σε γρήγορους ρυθμούς, που όμως σύντομα το βελτίωσε, έπειτα από δική μου προτροπή, ενώ συμπεριέλαβε και κάποιους εξωτερικούς γλωττισμούς.
Στο ιεραποστολικό άνοιξε καλά τα πόδια κι όση ώρα τη γαμούσα, φιλώντας και γλείφοντας ταυτόχρονα τον λαιμό της, με κρατούσε απ' τα κωλομέρια. Επειδή(ς) είχα βολευτεί έτσι δεν άλλαξα στάση. Στο επτάλεπτο, εν μέσω «πλαφ» και «κρικ», μ' ενημέρωσε πως «Αμ ίνκα ντόο κάμερε», («'Εχω ακόμη δυο δωμάτια»˙ με την έννοια με περιμένουν. Εντωμεταξύ είχαμε μιλήσει στη γλώσσα της), ενώ η τσατσά τη φώναξε, «Ναταλί!...», κοντά στη συμπλήρωση του δεκαλέπτου. Λίγο πριν είχα χύσει.
Καθώς ντυνόταν μου ζήτησε να της κουμπώσω τον στηθόδεσμο...
Πληροφορίες Επίσκεψης
Ημερομηνία επίσκεψης
Οκτωβρίου 20, 2014
Όνομα κοπέλας
Ναταλί
Σχόλια
Έχεις ήδη λογαριασμό; Άμεση σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού