Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Τρίτη, ώρα 8:36 το πρωί.
Απ' τις οκτώ και τέταρτο μπαινόβγαινα στα μπουρδέλα. Ξεκίνησα απ' το Κολωνού 53. Εκεί δούλευε η σιτεμένη ρωσίδα Αναστασία. Την είχα πάρει. 'Εστριψα στη Μεγάλου Αλεξάνδρου και μπήκα στο 15. Βρήκα τη φαρδομούρα Εύα, την οποία είχα πάρει επίσης. Περπάτησα μέχρι το Ιάσονος 19. Ανέβηκα στον όροφο και μετά από λίγο εμφανίστηκε η νεαρή 'Αννα με το μικρό τατουάζ πάνω απ' το αριστερό βυζί. Κι αυτή την είχα πάρει. 'Εφτασα μέχρι το υπόγειο της Κολωνού 11 όπου δούλευε η ευτραφής, μελαχρινή Μαίρη "με την κουρτίνα". «Τι θα γίνει, θα περάσεις;» με ρώτησε. 'Εχει βαρεθεί κι αυτή να με ακούει να της λέω θα δούμε και θα δούμε. Σήμερα όμως πήρε μιαν άλλη απάντηση: «Θα περάσω!» και της έδωσα το δεκάρικο. «15 είναι!» «Φτουου!...». Επέστρεψα Ιάσονος. Στο 31 δεξιά, είδα την Τατιάνα, με το "φουλ του κώλου", τυλιγμένη μ' ένα μπουρνούζι. Tην είχα πληρώσει κι αυτήν σχετικά πρόσφατα... Λίγο πιο κάτω, το ισόγειο με το νούμερο 37 ήταν ανοιχτό. «Τώρα εδώ θα είναι η Καταλίνα...» σκέφτηκα. Την οποία είχα δει την περασμένη βδομάδα εκεί και την είχα πάρει πριν έξι ημέρες στο 20Γ. 'Εκανα να συνεχίσω προς το 43 –αν και θα ήθελα να μπω μήπως κι έπαιζε κάποια άλλη–, όταν είδα κάποιον να εισέρχεται βιαστικά. Πήρα θάρρος και τον ακολούθησα.
«Καλημέρα! Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, 69, 10 ευρώ!...» «Ωραία, δεν είπε για ελεύθερο στοματικό, άρα είναι άλλη!» σκέφτηκα. «...Είναι μικρό κοριτσάκι, πολύ καλό στο δωμάτιο!» Η υπηρεσία δεν είχε χάσει χρόνο. Την επόμενη στιγμή άκουσα τακούνια να πλησιάζουν. Εμφανίστηκε μία νεαρή με ίσιο μαύρο μαλλί που σκέπαζε τη στενή της πλάτη, καλούτσικο προσωπάκι με ψιλοανάγλυφα χείλη, δύο "λεμονάκια" για στήθος, "στεγνό" σωματάκι, μικρό αλλά στρογγυλό κωλαράκι, λεπτά ποδαράκια. Μας χαιρέτησε χαμηλόφωνα, έκανε μια ολιγοδευτερόλεπτη στάση κοντά στην πόρτα κι αποχώρησε. Πριν φύγω (ο συναγωνιστής ήταν ήδη έξω), κοντοστάθηκα στην εξώπορτα και γυρίζοντας ρώτησα τ' όνομα της κοπέλας. «'Αννα» μου απάντησε η τσατσά.
'Εξω απ' το μπουρδέλο σκέφτηκα πως κάπου την είχα ξαναδεί αυτή... Μετά όμως είπα από μέσα μου: «Ο ρε πούστη, τώρα πού θα πάω; 'Εχει περάσει κι η ώρα...» Οπότε γύρισα. Παραμερίζοντας το υφασμάτινο παραβάν άκουσα την υπηρεσία (σφουγγάριζε τον διάδρομο με πλάτη σε μένα) να σχολιάζει: «'Ολο βόλτα κάνουν, βόλτα και δεν γαμάει κανένας!». Την πλησίασα (η κοπέλα καθόταν στο κουζινάκι) και δείχνοντάς της το δεκάρικο τη ρώτησα: «Πού μπαίνω;». Μου έδειξε το δωμάτιο, απ' τα τρία που διαθέτει ο οίκος, που δεν είχα ξαναπεράσει! Μωρέ μπράβο τύχη!... Τελικά και σ' αυτό το μπουρδέλο θα έκανα "Τρία όμοια", που λένε στο Πόκερ... Η κάμαρα ήταν μικρή αλλά αξιοπρεπής και μόλις είχε σφουγγαριστεί.
Δεν περίμενα πολύ. Μπαίνοντας η 'Αννα με χαιρέτησε σιγανά, ενώ μέχρι να βγάλει το μπικίνι της έμαθα (δεν μιλάει καλά τα ελληνικά) πως σήμερα εργαζόταν 7:00 με 12:00 π.μ. Στη συνέχεια, καθώς ετοίμαζε το προφυλακτικό, ακολούθησε η εξής στιχομυθία:
– Δούλευες κι αλλού, σε άλλα σπίτια; Από κάπου σε θυμάμαι...
– Σπίτια;
– Μπουρδέλα!
– Α, Ιάσονος 20Γ!
– Πότε;
– Εεε, πριν μια-δυο βδομάδες...
– Μμμ, δεν πρέπει να σε θυμάμαι από 'κει...
Για να μου πάρει πίπα στηρίχτηκε στον αγκώνα της, έχοντας τη λεκάνη στο επίπεδο της μούρης μου, και προσπάθησε να ξετυλίξει το ελαστικό κατά μήκος του σε ηρεμία πούτσου μου. 'Οταν το ψιλοκατάφερε ξεκίνησε ένα γρήγορο πάνω-κάτω, με ταυτόχρονο χάιδεμα/απαλοζούλισμα των όρχεών μου, που αμέσως της ζήτησα να το κάνει «πιο αργά και πιο μαλακά». Συμμορφώθηκε. Το αποτέλεσμα ήταν σιγά σιγά να μου σηκωθεί. Εκείνη όμως κάθε τόσο σταματούσε για να διορθώνει την εφαρμογή. Επίσης είχε ανοίξει καλά τ' αδύνατα μπούτια της διευκολύνοντας την πρόσβαση των χεριών μου στην περιοχή.
Λίγο πριν τη γάμευση είχαμε άλλη μια στιχομυθία:
– Μήπως δούλευες Κολωνού 15;
– 'Οχι, 23.
Μπίνγκο!... Τελικά ήταν η 'Αννα η Αλβανίδα, που είχαμε συνευρεθεί στο ημιυπόγειο της Κολωνού 23 στις 31 Ιουλίου του τρέχοντος έτους...
'Ηταν η τρίτη φορά που την πάθαινα μέσα σ' ενάμιση μήνα...
Η ψωλή παρέμενε όρθια, όμως ο χρόνος περνούσε, οπότε η ερώτησή της ήρθε αναπόφευκτα: «Πώς θέλεις, κανονικά ή πισωκολλητά;». 'Οταν πήρε θέση κι είδα και τα ευμεγέθη μικρά χείλη του αιδοίου της να κρέμονται, δεν είχα πλέον καμιά αμφιβολία. Πιάνοντάς την απ' τα κόκαλα της λεκάνης, έχωσα το καυλί μου στη στενή αλλά λιπασμένη μουνότρυπά της και ξεκίνησα να γαμώ ακούγοντας μετά από λίγο χαμηλής έντασης βόγγους, «μμμ, μμμ, μμμ», να βγαίνουν απ' τα χείλη της.
Στο επτάλεπτο η υπηρεσία φώναξε: «Αννούλα!» κι η πόρνη, έχοντας τον πούτσο στο μουνί της, απάντησε: «Ναι, τώρα!». Τη γάμησα στην ίδια στάση γι' ακόμα δυο λεπτά, μέχρι που έχυσα.
«Συμπαθητική περίπτωση», όπως είχα γράψει και στην κριτική μου πριν δυόμισι περίπου μήνες. Δεν άλλαξε κάτι δραματικά από τότε. Εγώ μάλλον πρέπει ν' αλλάξω βάρδια...