Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Τετάρτη, ώρα 7:34 το πρωί.
Στάθμευσα ακριβώς μπροστά στο μπουρδέλο, πίσω από ένα άλλο αυτοκίνητο, ενώ καθώς ετοιμαζόμουν ν' αποβιβαστώ κάποιος πάρκαρε πίσω από 'μένα. Βγαίνοντας, είδα τον νεαρό οδηγό να κατευθύνεται προς τον οίκο ενεργοποιώντας ταυτόχρονα τον συναγερμό του οχήματός του.
Μπαίνοντας τον είδα να κάθεται στον καναπέ. Η συμπαθητική, αλλοδαπή υπηρεσία με καλημέρισε. Απίθωσα τον κώλο μου δίπλα στον δικό του και 'κείνη άρχισε να μας ενημερώνει πως «'Εχουμε μία όμορφη κοπελιά! Σήμερα δουλεύει Βαλέρια, μία Ρωσίδα, μία κούκλα, και να περάσετε ωραία με 10 ευρώ! Αυτό είναι σίγουρο γιατί η κοπέλα είναι πολύ καλή μέσα στο δωμάτιο και (σας αφήνει) να τελειώνετε, δεν βιάζεται! Μόνο να περιμένετε δύο-τρία λεπτάκια γιατί είναι μέσα στο δωμάτιο.»
Τη Βαλέρια, αν και δεν είχα περάσει ποτέ μαζί της, την είχα συναντήσει στις τσάρκες μου, ενώ πρόσφατα την είχα δει στην απογευματινή τσάρκα της Παρασκευής –στις 8 του τρέχοντος μηνός– μαζί με τη Νίκη. Επρόκειτο για μία νέα στην ηλικία γυναίκα, με ίσιο ξανθωπό μαλλί μέχρι την πλάτη, όμορφο πρόσωπο, αψηλό –πάνω στα πορνοπάπουτσα– κορμί με μεσαίου μεγέθους κρεμασμένο στήθος, ένα μεγάλο τρίμπαλ στην οσφύ, συμπαθητικό κώλο, καλοσχηματισμένες ποδάρες. Η οποία έκανε απλό πρόγραμμα.
Αμέσως έδωσα στην τσατσά το 10ρικο και 'κείνη με ρώτησε ευχαριστημένη «Χα χα, τι να σου πω;». Με την έννοια «Τώρα τι να σου πω; Δεν το περίμενα αυτό!». Εγώ με τη σειρά μου, κάνοντας χιούμορ, της απάντησα «Πες μου απλώς πού περνάω!» και 'κείνη μ' ένα πλατύστομο γέλιο με οδήγησε στο μέσα αριστερά δωμάτιο το οποίο ήταν περιποιημένο, αλλά μύριζε ποδαρίλα... Μάλλον γι' αυτό είχε αφήσει και το παράθυρο ανοιχτό.
Τη Βαλέρια την περίμενα 15 ολόκληρα λεπτά!... 'Οταν μπήκε, είχε τα μαλλιά της πιασμένα σε αλογοουρά, φορούσε κάτι διχτυωτές γυναικείες κάλτσες μέχρι το κάτω τρίτο των μηρών, κιλοτάκι –το οποίο έβγαλε με το που κάθισε στο κρεβάτι– και τα ψηλοτάκουνα πορνοπάπουτσά της. Χωρίς να ήταν αγενής δεν μιλούσε πολύ (Τέλος της βάρδιας βλέπετε, μιας και όπως μου είπε δούλευε απ' τις 23:00), απαντούσε όμως κανονικά σε ό,τι τη ρωτούσα. 'Εχοντας τη θηλή της καπότας ανάμεσα στα χείλη, του στόματός της, ξάπλωσε εγκάρσια σε μένα και έπιασε να καθαρίζει, μ' ένα υγρό μαντιλάκι, τ' αρχίδια μου. Και μόνο στη σκέψη πως θα μ' έγλειφε εκεί κάτω άρχισα να καυλώνω!... Πετώντας το μαντιλάκι στο πάτωμα (το οποίο όμως μάζεψε πριν φύγει), ξετύλιξε το ελαστικό, με το στόμα, κατά μήκος του ημιερεθισμένου πέους μου μέχρι ένα σημείο και από 'κει, το ελάχιστο που απέμενε, με το χέρι, ξεκινώντας ένα αργό, ψιλοαισθησιακό στοματικό, που φυσικά περιελάμβανε και ικανοποιητικό αρχιδογλείψιμο –χωρίς όμως αρχιδορούφηγμα!... 'Ισως εάν της το ζητούσα να μου το έκανε και αυτό–, το οποίο ατσάλωσε τη στύση μου!
Της ζήτησα να προχωρήσουμε στη γάμευση και στη στιγμή ξάπλωσε ανάσκελα σηκώνοντας τα πόδια της, τα οποία εύκολα έφτασαν στο επίπεδο των αυτιών της, φέρνοντας σε πρώτο πλάνο την ξυρισμένη, καλοσχηματισμένη μουνάρα της! Ξαπλώνοντας επάνω της, έχωσα τον λαστιχοντυμένο καυλό μου στη φιλόξενη τρύπα της και τη γάμησα, τη γάμησα, τη γάμησα... μέχρι που, συνεχίζοντας να λαγνοβογγάω, την έχυσα!...
Καθώς ετοιμαζόμασταν, πρόσεξα πως για να βάλει το βρακί της, πρώτα το πέρασε μέχρι τους αστραγάλους, μετά ξάπλωσε ανάσκελα και το φόρεσε σηκώνοντας τις ποδάρες της προς το ταβάνι τραβώντας το προς τη λεκάνη! Την επόμενη στιγμή ήταν όρθια. Δεν ξέρω, αλλά βρήκα χαριτωμένη την όλη διαδικασία... Εάν ήμουν (πολύ) νεότερος ίσως να της πρότεινα έναν δεύτερο γύρο για το «ντουμπλέν», που έλεγε κι ο Εμπειρίκος...