Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Βροχερή Πέμπτη, ώρα 7:19 το πρωί.
Η μεγάλη κίνηση στην Εθνική Οδό εξαιτίας ενός ατυχήματος –μια νταλίκα έπεσε πάνω στο διαχωριστικό και τούμπαρε– με καθυστέρησε κομματάκι, τόσο στο πήγαινε όσο και στο έλα.
Ο 'Αντυ –'Αντυ ήταν τ' όνομα του νεαρού τσάτσου˙ το έμαθα ακούγοντας την κοπέλα που τον φώναξε κάποια στιγμή– αφού καλημέρισε, μας ενημέρωσε –εμένα και άλλον έναν ημεδαπό– πως οι «πολύ καλές κοπέλες» –σε αντίθεση με χθες που είχα περάσει πάλι πρωί και είχα συναντήσει μόνο την 'Αννα, σήμερα είχε προστεθεί και άλλη κοπέλα στο τιμ– πρόσφεραν «τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, ισπανικό, ελεύθερα πιασίματα, φιλάκια στα βυζάκια, 69» χωρίς να βιάζονται. «Σιγά σιγά», όπως τόνισε χαρακτηριστικά.
Εμφανίστηκαν η 'Αννα, με ίσιο ξανθό μαλλί μέχρι τη μέση, όμορφο πρόσωπο –τελικά δεν είναι απλώς γλυκιά–, μεσαίο στήθος, καλλίγραμμη κάτω από το εσωφόρι της, με χυτά πόδια, και μία επίσης νέα γυναίκα, με ίσιο μαύρο κοντό μαλλί, μέτριο γλυκό πρόσωπο μ' εκφραστικά μάτια, μικρόστηθη, αδύνατη, μάλλον αψηλή, ψιλοκαλοσχηματισμένη, με συμπαθητικό κωλαράκι.
Ο συμπατριώτης κινήθηκε (πιο) γρήγορα και προπληρώνοντας 10 ευρώ στον 'Αντυ εξασφάλισε την 'Αννα. Την «ξανθιά!», έτσι τη ζήτησε. Οπότε για μένα έμεινε ο "κατιμάς"...
Χα χα χα, αστειεύομαι...
– Εσείς; με ρώτησε ο νεαρός υπηρέτης.
– Θα περάσω με τη μελαχρινή, πώς τη λένε; θέλησα να μάθω με το 10ρικο στο χέρι, το οποίο είχα ετοιμάσει για την 'Αννα, αλλά είπαμε...
Μου έκανε γνωστό πως τη φώναζαν Ντάρια –αργότερα έμαθα από την ίδια, με δυσκολία, μιας και δεν μιλάει παρά τη μητρική της γλώσσα, πως ήταν Ρουμάνα– και με οδήγησε στο δωμάτιο που στις αρχές του τρέχοντος έτους είχα συνευρεθεί με μία Μπάρμπαρα από τη Βουλγαρία. Εγώ όμως του είπα πως θα περνούσα στο διπλανό, ένα σχετικά στενό –στο τέλος της συνεύρεσης έπρεπε να περιμένω να ετοιμαστεί εκείνη πρώτα για να μπορέσω να σηκωθώ και 'γω, έτσι ώστε να προσεγγίσω τον νιπτήρα. Βέβαια απ' την πόρτα μέχρι το κρεβάτι υπήρχε λίγος χώρος– αλλά ικανοποιητικό κατά τ' άλλα δωμάτιο.
Η Ντάρια μπήκε μετά από 3 λεπτά. Αμέσως ξανάνοιξε την πόρτα φωνάζοντας, «'Αντυ, ινκίντε ερ κοντίσιον ιε φριγκ! ('Αντυ, κλείσε το κλιματιστικό έχει κρύο!) και στη συνέχεια αφού έβγαλε τ' ολόσωμο κοκκινωπό εσώρουχό της γονάτισε πλάι μου ετοιμάζοντας την καπότα, την οποία έπρεπε να την πέρασε με το στόμα στον πεσμένο πούτσο μου για να ξεκινήσει ένα ρούφηγμα με παράλληλο τρίψιμο, χούφτωμα, χάιδεμα των αρχιδιών μου που μετά από πολλά δευτερόλεπτα (δυο-τρία λεπτά) κατάφεραν να με καυλώσουν! 'Οταν της έγλειφα τα μασταράκια της –οι ρωγίτσες των οποίων είχαν καλή αντίδραση, αλλά η ίδια παρέμενε ακίνητη χωρίς να με ακουμπάει– κάποια στιγμή τη ρώτησα, με νοήματα, εάν θα υπήρχε περίπτωση ν' απολαύσω παρόμοια περιποίηση από 'κείνη. Μου χαμογέλασε κουνώντας αρνητικά το κεφάλι...
Πήρε όμως καλή θέση για πισωκολλητό γονατιστό, τουρλώνοντας τον κωλαρίνο της και αφήνοντάς με να "σφυροκοπήσω" το μουνάκι της γι' αρκετή ώρα, ενώ εκείνη βογγούσε ήπια σε κάθε ώθησή μου, όπως ικανοποιητικά στήθηκε και για το ιεραποστολικό γαμήσι, απάγοντας αρκετά τα κανιά της έτσι ώστε να με διευκολύνει να μπω καλά μέσα της! Τελικά έχυσα γαμώντας την ξανά πισωκολλητά πάνω στο κρεβάτι...
Φεύγοντας έμαθα, από τον 'Αντυ, πως η κοπέλα συνέχιζε από βράδυ και θα δούλευε για λίγο ακόμα, μέχρι τις 10.
Το καλό ήταν πως μπόρεσα να λειτουργήσω μ' ελάχιστα προκαταρκτικά, από κει και πέρα η μέτρια εμφανισιακά Ντάρια κάθισε και γαμήθηκε, αλλάζοντας τρεις φορές στάση, χωρίς ν' αντιδρά αρνητικά, αλλά και χωρίς να είχε κάποια συμμετοχή. Δεν "κλαίω" το 10ρικο, αλλα δεν νομίζω να την ξαναπροτιμήσω...