Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Παρασκευή, ώρα 13:59 το μεσημέρι.
Στο ισόγειο γωνιακό μπουρδέλο, της Κολωνού με τη Λεωνίδου, την κοπέλα μου παρουσίασε ο γνωστός (τον έχω δει και στο απέναντι 27, υπερυψωμένο ισόγειο) βραχύσωμος, βρωμόστομος ενίοτε, χωλός υπηρέτης με τη λεπτή φωνή.
– Ωραία κοπέλα, τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, από πάνω, ελεύθερα πιασίματα, όλες οι στάσεις! Πέρασε να σε περιποιηθεί, πολύ καλή μέσα, δεν βιάζεται, καινούρια είναι!
Ακολουθούσε μία μέτριου ύψους μελαχρινή νεαρή, με ομορφούτσικο, χαμογελαστό πρόσωπο, μαύρο ελαφρώς μπουκλωτό μαλλί που έφτανε μέχρι την πλάτη ψηλά, μικρό τουρλωτό (με τη βοήθεια του σκληρού σουτιέν) στήθος, αδύνατη, καλλίκορμη, με καλοσχηματισμένα πόδια, σιγανομίλητη (ίσα που ακούστηκε το «Γεια σας»), η οποία με το πέρας της παρουσίασής της, έστριψε για να επιστρέψει στο κουζινάκι, δίνοντάς μου την ευκαιρία να θαυμάσω και το ωραίο καμπυλώδες κωλαράκι της, που μετά βίας το κάλυπτε ένα σέξι κιλοτάκι.
– Πώς τη λένε; ρώτησα καθώς έδινα στον τσάτσο το 10ευρω.
– Μαρία.
Πέρασα στο εκ δεξιών των εισερχομένων, στο σαλόνι, δωμάτιο. Εναν ανεκτό, ικανοποιητικά φωτισμένο, από 2 λάμπες, χώρο, που διέθετε και ανοιχτό φωταγωγό.
Η Μαρία ήρθε γρήγορα. Με το που μπήκε έσβησε τον μεγάλο λαμπτήρα δίπλα στον φωταγωγό, αφήνοντας τον χώρο υποφωτισμένο από τη μικρή λυχνία πάνω από τον νιπτήρα, και βγάζοντας μόνο το κιλοτάκι της (στηθόδεσμος και πορνοπάπουτσα έμειναν ως είχαν) γονάτισε ανάμεσα στα σκέλια μου σκίζοντας το περικάλυμμα της καπότας.
– Μαρία, έλα από δω (αριστερά μου) να πιάνω λίγο.
– Ε; έκανε με απορία.
– Καταλαβαίνεις ελληνικά;
Συνέχιζε να με κοιτάζει με την ίδια έκφραση αβεβαιότητας.
– Ντου γιου σπηκ ίνγκλις;
– Νο! Αλβανία; ρώτησε σιγανά.
– Α όχι, δεν μιλάω αλβανικά! είπα και της χαμογέλασα.
Στο τέλος κατάλαβε τί ήθελα, οπότε πριν ξεκινήσει την πίπα πέρασε στο πλάι μου.
– Α μπράβο, θενκ γιου! την "ευχαρίστησα" και άρχισα να χουφτώνω-χαϊδεύω το αδύνατο κορμί της.
Ευτυχώς ήμουν "ψιλοφτιαγμένος", με αποτέλεσμα και το προφυλακτικό να ψιλο-καλο-εφαρμόσει στην ψωλή μου.
Αρχισε να τσιμπουκώνει.
Το έκανε αργά, χωρίς να βιάζεται, χρησιμοποιώντας μόνο το στόμα, τουλάχιστον στην αρχή, γιατί αργότερα μου έπαιξε και λίγη μαλακία, χαϊδεύοντας με μία κυκλική κίνηση της παλάμης της τ' αρχίδια μου. Ηταν τότε που της έκανα νόημα να με καβαλήσει.
Οι χούφτες μου γράπωσαν τα μικρά της κωλομέρια και άρχισα να τη γαμάω. Εκείνη στηριζόταν στο (ακόμα) αγύμναστο στήθος μου, ενώ κάθε φορά που εγώ "έδινα" από κάτω, μαζί με το «πλαφ!», ένιωθα τις παλάμες της πιο βαριές στους μείζονες θωρακικούς μου.
Δεν άλλαξα στάση. Μετά από κάμποσες παλινδρομήσεις την τράβηξα πάνω μου σφιχταγκαλιάζοντάς την, ενώ σφίγγοντας δόντια και χείλη, αύξησα την ταχύτητα των γαμικών ωθήσεων μέχρι να επέλθει η σεξουαλική εκτόνωσή μου, η οποία δεν άργησε να εκδηλωθεί εν μέσω ήπιων σπασμών χαμηλά στην κοιλιά και ηδυπαθών μουγκρητών από το κλειστό μου στόμα!
– Καινούρια είσαι εδώ;
– Ναι.
«Γκλουπ! Τώρα πώς κατάλαβε τί τη ρώτησα;»
Τέλος πάντων, μπορεί να καταλαβαίνει λιγότερα ή μπορεί να καταλαβαίνει περισσότερα, αυτό λίγη σημασία έχει, αρκεί βέβαια να μην επιδρά αρνητικά στη συνεύρεση. Τί εννοώ; Εάν κάποιος είναι ψιλοφτιαγμένος ή ακόμα καλύτερα φτιαγμένος και δεν έχει ανάγκη από πολλά πολλά, η τυπική της σταση δεν θα του δημιουργήσει ιδιαίτερα προβλήματα, εάν τώρα κάποιος άλλος, για να πάρει μπρος, θέλει ξεκίνημα με κουβεντούλα και προκαταρκτικά, μάλλον θα έχει πρόβλημα!