Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Το σαλόνι ήταν ευρύχωρο, αλλά όπως πάντα σκοτεινό. Η γνωστή κοντοφάρδουλη υπηρεσία "έσκασε μύτη" με χαμόγελο.
– Καλημέρα!
– Γεια! αντιχαιρέτησα ενώ καθόμουν σε μία από τις ψάθινες καρέκλες.
– Είναι η Τάνια αγάπη μου, δεν ξέρω εάν την ξέρεις...
– Η Τάνια;...ρώτησα, τάχα μου την άκουγα για πρώτη φορά.
– Ναι, έχει: μουνάκι, πισωκολλητό, 69, αυταρχικό, ελεύθερα πιασίματα...
– Καλημέρα μωρό μου!
Ηταν εκείνη. Η Τάνια από Αγίου Πέτρου 7. Μία μέτριου αναστήματος, νεαρή, ξανθιά κοπέλα, με άφθονο, σγουρό μαλλί μέχρι τους ώμους, μία τούφα του οποίου ήταν πιασμένη ψηλά στο κεφάλι, καλογραμμένο, φιλήδονο πρόσωπο, μικρά μεμέ, σφιχτοδεμένο στην όψη (και αργότερα στην αφή) καμπυλώδες σώμα με λίγη κοιλίτσα, ογκωμένα, προπετή καπούλια και καλοσχηματισμένα πόδια με ψαχνό.
– Γεια σου, τί κάνεις; τη ρώτησα.
– Καλά, εσύ τί κάνεις;
– Επίσης καλά, απάντησα, ενώ αμέσως τους δήλωσα πως θα περνούσα.
Aποχώρησε, αφού πρώτα μ' ευχαρίστησε, ενώ η τσατσά καθώς περίμενε να βρω το πορτοφόλι και μετά να ξεχωρίσω το 20άρικο ανάμεσα απ' τα δυο 10ρικα και τα 3 τάλληρα που είχα μαζί μου, είπε για να "σπάσει" τη σιωπή:
– Αυτή την ώρα (11 το πρωί) έχει ησυχία...
Πέρασα στο εκ δεξιών των εισερχομένων δωμάτιο, από τα 2 που γειτνιάζουν με το σαλόνι, ενώ υπάρχει και ένα τρίτο, μικρότερο, δίπλα στο κουζινάκι απ' ό,τι μου είπαν.
Είχα ξαναμπεί εκεί. Επρόκειτο για έναν άνετο και φωτεινό (υπάρχει ροοστάτης) χώρο, μ' ερυθρούς τοίχους, πλακάκια στο πάτωμα, έναστρο ταβάνι, επίτοιχο πλαϊνό καθρέφτη, ικανοποιητικό κρεβάτι και βουλωμένο, ψιλοβρώμικο νεροχύτη.
Η Τάνια ήρθε σύντομα. Αφού ξεβρακώθηκε (αποκαλύπτοντας μία ξυρισμένη ήβη), αφαίρεσε και τον στηθόδεσμο (εμφανίζοντας τα μικρά πτωτικά βυζιά της) και μένοντας τσίτσιδη με καβάλησε (εγώ κλασικά βρισκόμουν ξαπλωμένος) αρχίζοντας να γλείφει-φιλάει το πρόσωπό μου (πλην του στόματος) των αυτιών συμπεριλαμβανομένων.
Του λόγου μου θώπευα-ζουπούσα τις ημισφαιρικές προεκβολές του κώλου της, ανταποδίδοντας τα φιλιά και το γλείψιμό της.
Οταν εντός σχετικά μικρής χρονικής διάρκειας επήλθε η στύση, μου φόρεσε την καπότα σαν κάλτσα και άρχισε το τσιμπούκι. Το οποίο ήταν ρυθμικό, βαθύ, μετά αρχιδογλειψίματος, ενώ ανά διαστήματα έσφιγγε τα χείλη καθώς έβγαζε την ψωλή από το στόμα κάνοντας ν' ακούγεται ο χαρακτηριστικός ήχος: "ποπ"!
Κάποια στιγμή της είπα ν' ανέβει από πάνω και αφού το έκανε με ρώτησε ποιος θα ήθελα να κουνιέται (εκείνη ή εγώ). Ακολούθησε την επιθυμία μου και άρχισε να παλινδρομεί το μουνί της κατά μήκος του πούτσου μου.
Πλαφ, πλαφ, πλαφ!
Τη γάμησα και πισωκολλητά γονατιστά, μ' εκείνη να μας παρατηρεί από τον πλαϊνό επιτοίχιο καθρέφτη.
Πλαφ, πλαφ, πλαφ! συνέχιζε ν' ακούγεται ο καυλωτικός ήχος, ο οποίος δεν άργησε να γίνει πλαφπλαφπλαφπλαφπλαφ!...για να διακοπεί από ένα παρατεταμένο ΑΑΑ!... ερωτικής αποφόρτισης!
– Από πού είσαι εσύ; τη ρώτησα λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, ξαπλωμένος στο πλευρό μου, φορώντας ακόμα τη χυμένη εσωτερικά και λιπασμένη, από τη γέλη, εξωτερικά περικαυλίδα.
– Από Τσεχία είμαι αγάπη μου!
Μάλιστα...
Η πρώτη σεξουαλική εκτόνωση της ημέρας είχε στεφθεί από επιτυχία (όχι τίποτε άλλο, είχα δώσει και 20άρικο! Χα χα χα, αστειεύομαι!...'Η μήπως δεν αστειεύομαι;...) μιας και η εν λόγω πόρνη είχε συνεργαστεί.
Και το δωμάτιο καλό ήταν, εάν βέβαια εξαιρέσω τον δυσλειτουργικό λαβομάνο που...
Ελα έλα, όλο παραξενιές είσαι!