Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ημέρα απεργιακών κινητοποιήσεων η χθεσινή (όπως και η σημερινή άλλωστε).
Από νωρίς το πρωί στην πλατεία Καραϊσκάκη ακούγονταν επαναστατικά τραγούδια.
Κίνηση και στην Κολωνού, με κάποια αυτοκίνητα να κατεβαίνουν ορμητικά τον δρόμο για να φρενάρουν απότομα λίγο πιο κάτω στη διασταύρωση με τη Λεωνίδου.
Το μακρόστενο σαλόνι του ημιυπόγειου οίκου με το νούμερο 27 ήταν άδειο από κόσμο όταν μπήκα. Οπως επίσης τα δύο δωμάτια, οι πόρτες των οποίων έχασκαν ορθάνοιχτες επιτρέποντάς μου να παρατηρώ το λιτό εσωτερικό τους.
Κάθισα σε μία από τις παλιές ξεφτισμένες πολυθρόνες κοντά στην είσοδο.
Το συγκεκριμένο σπιτάκι το είχα επισκεφτεί πολλές φορές. Ποτέ όμως δεν είχα συνευρεθεί εκεί. Αυτό φυσικά το γνώριζαν τόσο ο τσάτσος όσο και η πόρνη της πρωινής βάρδιας που συνήθως συναντούσα.
– Καλημέρα! Τσιμπουκάκι, μουνάκι, κωλαράκι, ελεύθερα πιασιματάκια, φιλάκια στα βυζάκια, ισπανικό, 69 με 10! είπε με τη λεπτή φωνή του ο υπηρέτης, ακουμπώντας το ένα χέρι στον τοίχο και βάζοντας την ανάστροφη του άλλου στη μέση.
Πίσω του ακολουθούσε η πάντα σοβαρή Τζώρτζια, που έπρεπε να είχε βαρεθεί να με βλέπει να φεύγω λέγοντας πάντα ένα «ευχαριστώ (αλλά δεν θα πάρω!)», τόσο από εκείνο το ημιυπόγειο, όσο και από τον διπλανό όροφο όταν δούλευε εκεί.
Εμφανίστηκε βηματίζοντας βαριά σαν παλαιστής, έχοντας τα χοντρά χέρια στο πλάι τού καλοθρεμμένου κορμιού της, το οποίο ήταν ντυμένο μ' ένα μαύρο μεσοφόρι που άφηνε να φαίνεται το μεγάλο κρεμασμένο στήθος με το μικρό ταττού πάνω απ' τον δεξιό μαστό. Μακριά ίσια ξανθωπά μαλλιά, μέχρι την πλάτη ψηλά, πλαισίωναν το αυστηρό, μέτριας εμφάνισης πρόσωπό της.
Ισως να ένιωσα κάποια αμηχανία, γιατί βιάστηκα να τη χαιρετήσω πρώτος: – Γεια σου!
– Καλημέρα, θα περάσουμε σήμερα μωρό μου; ζήτησε να μάθει χωρίς περιστροφές.
Δίστασα για ένα μόνο δευτερόλεπτο...
– Θα περάσουμε!
– Ελα! είπε δείχνοντας προς τα δωμάτια, για ν' αποτραβηχτεί αμέσως μετά προς τα ενδότερα.
Πάντως, ο ευτραφής τσάτσος παρέμεινε στην ίδια στάση μέχρι που τον πλήρωσα.
Πέρασα στο δωμάτιο που ήταν κοντά στο κουζινάκι.
Επρόκειτο για έναν αρκετά φωτεινό χώρο (το "κρεβάτι λάμπα" έκανε καλή δουλειά!) με ρυπαρούς τοίχους, βρωμερούς ιστούς από αράχνες πάνω απ' την εσωτερική μονάδα του κλιματιστικού και ένα συρτάκι στην πόρτα, που σίγουρα θα έκανε πιο εύκολη τη δουλειά μου μετά το πέρας του σεξ! Ο αναγινώσκων νοείτω...
Η Τζώρτζια με βρήκε να κάθομαι στο πλάι του κρεβατιού φορώντας τα παπούτσια μου.
– Γεια σου, τί κάνεις; είπε προσπαθώντας να δώσει έναν χαρούμενο τόνο στη φωνή της.
Εγώ, αφού έμεινα ξυπόλυτος, έσπευσα να πλύνω τα χέρια μου, θέλοντας έμμεσα να δείξω ότι μ' ενδιέφερε η καθαριότητα!
Τώρα βέβαια, πώς συνδυάζεται αυτό, με το γεγονός ότι γαμάω (και) στα μπουρδέλα του Μεταξουργείου είναι ένα (λογικό) ερώτημα!...
Εκείνη πάλι, πίσω μου, στραμμένη προς τον τοίχο, με κουρασμένες κινήσεις απαλλασσόταν απ' το μεσοφόρι, το σουτιέν και το τάνγκα εσώρουχό της.
Απ' τον καθρέφτη παρακολουθούσα την αποκάλυψη του γυμνού κορμιού της: με τα πεσμένα μεγάλα μεμέ, τις λιπώδεις δίπλες στα πλευρά, τη διπλόφαρδη μέση, την κρεμαστή κοιλιά, τον καλοζωισμένο ποπό, τα κρεατωμένα πόδια με την κυτταρίτιδα.
"Κρεοπωλείον η αφθονία"...
Ξάπλωσα. Εκείνη αμέσως γονάτισε δίπλα μου για να εφαρμόσει το προφυλακτικό. Κάτι πήγα να πω, αλλά το επιχείρημά της σήκωνε κουβέντα και δεν είχα καμία όρεξη!...
– Οχι, θα σου βάλω πρώτα την καποτούλα. Εγώ δεν κάνω τίποτα χωρίς καπότα!
Μου άρεσε που ξεκίνησε με φιλάκια-γλειψιματάκια σε θηλές και στήθος, τα οποία επεκτάθηκαν σε λαιμό, λοβούς των αυτιών και μάγουλα, έπειτα από παραίνεσή μου, με ταυτόχρονο χάιδεμα των όρχεων!
Από την πλευρά μου θώπευα την κωλάρα, δαχτύλιαζα τη στεγνή μουνάρα (αργότερα την άλειψε με γέλη) με τρίχες ημερών που αγκύλωναν κι έγλειφα τις βυζάρες που κρέμονταν σαν ώριμα φρούτα πάνω απ' το πρόσωπό μου!
Εμένα όταν με γλείφει-φιλάει η γυναίκα καυλώνω στο λεπτό! Οπότε γρήγορα ξετύλιξε μέχρι τ' αρχίδια το λάστιχο και επιδόθηκε σε μία καλή πίπα χωρίς πολύ χέρι, με αισθησιακό αρχιδογλείψιμο διαρκείας που σταθεροποίησε τη στύση μου κάνοντάς την ικανή για διείσδυση.
Η οποία διείσδυση πραγματοποιήθηκε (στη στάση της γελαδάρισσας) αφού πρώτα άλειψε με ικανή ποσότητα λιπαντικής γέλης το αιδοίο της.
Σ' εκείνη την ερωτική πόζα παλινδρόμησα εγώ, ανεβοκατέβηκε εκείνη και γενικά γάμησα αρκετά, ρίχνοντας και κάποια δυνατά κωλοσκάμπιλα!
Συνέχισα με πισωκολλητό γονατιστό, όπου (δυστυχώς) είχα ένα "ξεφουσκωματάκι" το οποίο (ευτυχώς) αντιμετωπίστηκε εγκαίρως από την ίδια, χωρίς εγώ να προλάβω να πω κάτι, με υγρό-ρουφηχτό καραμπαλίκινγκ!
Εχυσα στη στάση συνουσίας των ζώων, κρατώντας την γερά απ' τα κωλομέρια.
Καθώς ντυνόταν, με πιο γρήγορες κινήσεις από κείνες με οποίες γδύθηκε, τη ρώτησα και μου απάντησε ότι ήταν συμπατριώτισσα της Τσιτσιολίνας (!), ότι είχε γεννηθεί πριν 25 χρόνια (!) και ότι δουλεύει στον συγκεκριμένο οίκο από 10 το πρωί μέχρι 10 το βράδυ, σερί!
Φεύγοντας με φίλησε στο μάγουλο (!)
Στο σαλόνι την περίμενε κόσμος.
Βαρύ κορμί η Τζώρτζια, όπως και το στιλ της. Δεν λέει πολλά, κάνει όμως περισσότερα από εκείνα που ενδεχομένος περιμένει κάποιος. Σίγουρα χάνει σ' εμφάνιση, αλλά όσο υπάρχουν άνδρες που τους αρέσει να πηγαίνουν και με παχουλές δεν θα πεινάσει.
Αν και αυτό το τελευταίο δεν θα της έκανε απαραίτητα κακό...


Διευκρίνιση: Με τις παραπάνω γραμμές δεν είναι στις προθέσεις μου να ειρωνευτώ τη συγκεκριμένη ιερόδουλη αλλά και γενικότερα τ' άτομα που έχουν πρόβλημα βάρους.
Αν και πολλοί άνθρωποι έχουν συμφιλιωθεί με τα υπέρβαρα σώματά τους νιώθοντας καλά, τα πλεονάζοντα κιλά πολλές φορές οδηγούν σε νοσηρές καταστάσεις, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά, οπότε μόνο για υποτιμητικούς αστεϊσμούς δεν ενδείκνυται η όλη κατάσταση.