Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Προς το τέλος της τσάρκας, γύρω στις 11 παρά τέταρτο πριν τα μεσάνυχτα, βρισκόμουν στα μεγάλα νούμερα της Ιάσονος˙εκείνη την ώρα δεν λειτουργούσαν: το 44 δεξιά, και ο όροφος του 46˙ όμως το διπλανό υπερυψωμένο ισόγειο ήταν φωτεινό, οπότε διανύοντας τον μακρύ διάδρομο έφτασα στο σαλονάκι.
Πέτυχα έναν αλλοδαπό πραματευτή την ώρα που φόρτωνε τη μεγάλη πλαστική σακούλα του στον ώμο έτοιμος για ν' αποχωρήσει˙ η αδύνατη διοπτροφόρος μεσήλικη υπηρεσία με χαιρέτησε, ενώ σχεδόν ταυτόχρονα μία κοπέλα, που την είχα ξανασυνατήσει σε προηγούμενες τσάρκες μου, εμφανίστηκε χαμογελαστή από το απέναντι κουζινάκι φορώντας ένα μαύρο εφαρμοστό ρούχο˙ το οποίο ήταν κοντομάνικο αριστερά, αμάνικο δεξιά, ενώ προς τα κάτω κατέληγε ψηλά στους μηρούς ("μίνι" που λένε...) αφήνοντας σε κοινή θέα τα χοντρά μπούτια.
Το μεγάλο κρεμασμένο στήθος της προέβαλε πίσω από το ύφασμα, χωρίς όμως ν' αποκαλύπτονται οι λεπτομέρειές του, ενώ η εμφανής κοιλιά παραμόρφωνε το ρούχο στο αντίστοιχο σημείο. Τέλος, τα μαύρα σπαστά μαλλιά της (που έπεφταν στους ώμους) πλαισίωναν δύο φουσκωτά μαγουλάκια και ένα ήπιο προγούλι.
– Καλησπέρα. Είπε κοιτάζοντάς με πονηρά˙ κατάλαβα ότι με είχε αναγνωρίσει.
– Γειά σου. Της είπα με τη σειρά μου χαμογελώντας.
Ακολούθησαν λίγα δευτερόλεπτα σιωπής˙ με τους τρεις μας να διατηρούμε το αρχικό χαμόγελό˙ πρώτη μίλησε η ευτραφής κοπέλα:
– Πάλι να μιλάμε προγκράμμα μωρό μου, δεν ξέρεις; Είπε κάνοντας την ενοχλημένη (ή μήπως ήταν πραγματικά;...).
– Για ξαναπέστο μου; Επέμεινα.
– Ελα μωρό μου, αφού ξέρεις πολύ καλά! Συνέχισε με νάζι.
– Για ξαναπέστο μου; Επανέλαβα.
– Θα περάσεις σήμερα; Θέλησε να μάθει.
– Θα περάσω! Πες μου όμως το πρόγραμμά σου γιατί δεν το θυμάμαι. (Ηταν η αλήθεια)
– Ελα, δώσε λεφτά άμα περάσεις. Είπε κάνοντάς μου μια γκριμάτσα.
Η υπηρεσία περπατούσε προς τα ενδότερα, την ακολούθησα έχοντας στο χέρι το 10άρικο.
– Θα κάνω σταυρό σήμερα! Ακουσα την κοπέλα να λέει όταν κατάλαβε ότι θα πραγματοποιούσα τη συνεύρεση.
Πριν δώσω στη συμπαθητική τσατσά τα χρήματα ζήτησα να μου πει επιτέλους τις ερωτικές υπηρεσίες της κοπέλας.
– Καλό κοριτσάκι! Κάνει τα πάντα εκτός από κώλο. Απάντησε μαλακά.
– Κάνει και ελεύθερο στοματικό;
– 15 ευρώ!
– Α! 10 είναι το απλό και 15 το γυμνό.
Το δωμάτιο που πέρασα αισθητικά είχε τα χάλια του˙ αλλά τουλάχιστον ήταν δροσερό, ήσυχο και (πολύ) φωτεινό.
Η κοπέλα δεν άργησε˙ μάλιστα την άκουγα που μονολογούσε δυνατά καθώς πλησίαζε από τον διάδρομο: «Πού ήσουν μωρό μου; Αχ μωρό μου! Ενα χρόνο σε περιμένω!»
Μπαίνοντας είδα ότι φορούσε μόνο ένα ύφασμα γύρω από την κοιλιά και τα ροζ πορνοπάπουτσά της˙ τα οποία και δεν αποχωρίστηκε καθόλη τη διάρκεια της συνεύρεσης.
Κατευθείαν ξάπλωσε στο καλό κρεβάτι και άρχισε να παίζει με τις βυζάρες της. Πριν την ακολουθήσω και εγώ της ζήτησα να μου θυμίσει τ' όνομά της (Αλίνα).
Η Αλίνα ήταν κεφάτη και σύντομα άρχισαμε τα μπαλαμούτια, τα οποία συμπεριλάμβαναν: Επιφανειακά φιλάκια σε όλο το σώμα μέχρι την άκρη των χειλιών μου (η ανάσα της μύριζε τσιγαρίλα), στεγνά γλειψιματάκια, χαϊδέματα, δαχτύλιασμα από εμένα στο μουνί και λίγο στον κώλο της, χουφτώματα, ψευδοθηλασμό-γλείψιμο του στήθους της˙ όλ' αυτά διανθισμένα με πολλά "χα-χα-χα, χου-χου-χου" και πολλές, μα πάρα πολλές επαναλήψεις της λέξης "μωρό μου" από εκείνη!
Κάποια στιγμή ξετυλίχτηκε και το προφυλακτικό˙ για ν' ακολουθήσει ένα στοματικό βαθύ, σχετικά υγρό, μετά αρχιδογλειψίματος!
Τη γάμησα πισωκολλητά γονατιστά, μάλιστα μου είπε ότι της αρέσουν τα δυνατά κωλοσκάμπιλα (έφαγε αρκετά!), και ιεραποστολικά, με ζωντανή συμμετοχή δική της (ευλογοφανή βογγητά, παροτρύνσεις) όπου και έχυσα. Η τσατσά τη φώναξε λίγο πριν το 10λεπτο. Δεν βιάστηκε να φύγει˙ στην κουβεντούλα που είχαμε, εκτός των άλλων, μου είπε ότι ήταν από Ρουμανία και βρισκόταν στην αρχή της τέταρτης δεκαετίας του βίου της.
Καταλήγοντας έχω να πω ότι μου έμεινε μια ευχάριστη αίσθηση από τη συνεύρεση με την παχουλή προmilfορουμάνα˙γενικά είχε χαρούμενη διάθεση, ήταν φιλική, δεν βιαζόταν. Στο γαμίσι είχε καλή συμμετοχή, γαμήθηκε δυνατά, ζήτησε και κωλοσκάμπιλα που μου αρέσουν˙ ενώ δέχτηκα και περιποιήσεις από το στόμα της (φιλάκια, γλειψιματάκια) που επίσης μου αρέσουν και τα επιζητώ.
Βέβαια στην αρχή (στο σαλόνι) μου την έσπασε, αλλά είχα αποφασίσει να περάσω, οπότε από τη μεριά μου δεν υπήρξε συνέχεια.
Τελειώνοντας˙ σε ό,τι αφορούσε το δωμάτιο, σε γενικές γραμμές ήταν άθλιο, ενώ την υπηρεσία, εάν δεν "ειδοποιούσε" στο 8λεπτο θα τη συμπαθούσα περισσότερο.