Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Γεια σας μάγκες. Πρώτα απ' όλα να σας πω ότι είμαι ακόμα με την ποδαρίλα στο στόμα Δυστυχώς το όνομα της κοπέλας δεν το θυμάμαι, αλλά είναι ομορφούλα, μελαχρινή, χυμώδης κάπως, με βυζάρες και δουλεύει τα μεσημέρια, δεν ξέρω τι ώρα αρχίζει. Την είχα επισκεφθεί ξανά πριν δυο βδομάδες και τότε όταν πήγα να της χουφτώσω το πόδι τραβήχτηκε, λέγοντας ότι γαργαλιέται. Φαίνεται ότι στις 15 αυτές ημέρες που μεσολάβησαν θα εμφανίστηκαν πολλοί ποδόφιλοι, οπότε άρχισε να συνηθίζει Λοιπόν, το κορίτσι μπαίνει μέσα και κατευθείαν καπότα, ούτε καλημέρα που λένε αλλά έκατσε σε φάση που είχε τα ποδαράκια της πολύ κοντά μου. Επίσης, σε κίνησή μου να πιάσω τη βυζάρα της, μου έκανε χώρο για να μπορώ να πιάσω με την άνεσή μου. Πίπα, τι να πω, κάπως πονούσα, αλλά της λέω σε μια φάση να της φιλήσω τα ποδαράκια και μου τα έφερε στη μάπα, κάνοντας όμως και μια γκριμάτσα απορίας - αηδίας - αγανάκτησης. Τελικά, έμεινα σε αυτή τη στάση, με τα δυο ποδαράκια της να τα έχω αγκαλιά, τα οποία ήταν καθαρά και μαλακά και δεν μύριζαν, και έχυσα με πιπομαλακία. Στο τέλος, της έκανα κοπλιμέντο για τα πόδια της και πήρε την ίδια γκριμάτσα απορίας. Στον τσάτσο βάζω εφτά γιατί με είδε με τσιγάρο, και μου λέει "κάτσε να σου φέρω ένα τασάκι, να φουμάρεις με την ησυχία σου". Βγαίνοντας στην Ιάσωνος, είχα την αλμυρή γεύση της ποδαρίλας στο στόμα μου και ατένιζα το (μπουρδελικό μου) μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία