Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Άνκα λοιπόν, μάλλον δεν είναι εγγονή του Paul Anka αλλά είναι σίγουρα Μουνάρα!
Να διευκρινίσω ότι μόλις τώρα (και κατόπιν εορτής) διάβασα την κριτική του συναγωνιστή dmtrsxxx πιο κάτω με την οποία και σίγουρα συμφωνώ. Ας πω όμως και την δική μου ιστορία.
Η τσατσά στο χολ διαφήμιζε το κελεπούρι της : «Κουκλί, αστέρι, νέα, μπορείτε να γλύψετε και τα υπέροχα στηθάκια της και το μουνάκι της» μας έλεγε με ενθουσιασμό πριν μας την παρουσιάσει! Και δεν έλεγε ψέματα, η Άνκα είναι μια πολύ ωραία κοπέλα, με γλυκό καθαρό πρόσωπο, γύρω στο 1.65-1.70 ψηλή, καστανόξανθη με μαλλιά μέχρι τους ώμους, με κορμί λαμπάδα και τέλεια υπέροχα στήθη 2.5άρια στητά, λαστιχένια, και ωραίες πεταχτές θηλές. Μέσα μου είπε πως είναι Πολωνέζα και 20 χρονών. Πώς να αντισταθώ και να μην περάσω με ένα τέτοιο ελκυστικό πιπίνι;
Με οδήγησαν στο μικρό μέσα δωμάτιο, αυτό που έχει χώρο μισό μέτρο γύρω από το μονό κρεβάτι. Σε λίγο ήρθε και η Άνκα, μαζί με ένα κουτί μωρομάντηλα και την κρέμα της. Μου είπε μόνο «No greek, no English», και επιδόθηκε να καθαρίζει το πιπί της και να βάζει μπροστά μου κρέμα. Ντεκαβλέ η φάση. Να αναφέρω και το αξύριστο (2-3 ημερών) νινάκι της. Πριν καν προλάβω να την χαϊδέψω λιγουλάκι ήθελε και καλά να μου βάλει το σκουφάκι. Φάνηκε η απειρία της και πως η εξέλιξη δεν θα ήταν ανάλογη των αρχικών προσδοκιών.
Να μην πολυλογώ πίπα μέτρια με πολύ χέρι, στην συνέχεια ανέβηκε από πάνω και άρχισε η μάχη. «Γκρίγκορα, πιο γκρίγκορα, γκρίγκορα» άρχισε να τραγουδάει η Άνκα. «Εσύ δεν είσαι που δεν ξέρεις ελληνικά;» της είπα. Απάντηση δεν πήρα, μόνον ένα χαζό βλέμμα και ξανά την κασέτα. Κατάλαβα.
Το καλό είναι πως ήταν δεκτική σε αλλαγές στάσεων και σε χάδια. Το στήθος της άψογο! Δεν το έψαξα για πλαστικό, εμένα τέλειο φυσικό μου φάνηκε. Κάνουν τέτοιες τέλειες δουλειές οι γιατροί; Αν ναι μπράβο τους. Το έγλυψα μετά μανίας. Κάτω ήταν δεκτική σε δακτυλοσκόπηση, αν και σπήλαιο είναι η αλήθεια. Εκεί μάλιστα έβαλε και αυτή το χεράκι της και τριβόταν, και ήταν η μόνη στιγμή που κάπως έδειχνε να της αρέσει η φάση. Στα άλλα γενικώς ήταν μέτρια και με εμφανώς υποκριτική διάθεση. Σε εμένα η τσατσά πόρτα δεν χτύπησε, ολοκλήρωσα στα 8 περίπου λεπτά χωρίς ενδείξεις για βιασύνη από την κοπέλα, πλην την «κασέτα». Στο τέλος με την άνεσή της σηκώθηκε, τσέκαρε το προφυλακτικό, πλύθηκε ελαφρά στο νιπτήρα, ανέβηκε στα ψιλοτάκουνα, έβαλε το στριγκάκι της (ξαναέγινε Μουνάρα), μάζεψε τα συμπράγκαλα και έφυγε.
Συμπέρασμα : επιβεβαιώθηκε ο κανόνας ότι οι Μουνάρες δεν τραβάνε.