Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ξεκίνησα την βόλτα μου από το Διδ. 16, μπας και πετύχω την Βικτώρια, την ξανθούλα μπέμπα που παίζει εκεί (αλλά και στο Λιωσ. 76, αν και έχει χαθεί από εκεί, τελευταία). Αντί αυτής, συνάντησα μια άλλη Βικτώρια μαυρομάλλα, μιλφάκι ναζιάρικο και καλλίγραμμο.
Κάπου εκεί έχασα τον έλεγχο . . . . .

Κατά την παρουσίασή της, έκανε μια πλήρη περιστροφή, περπατώντας σαν παρθένα μοντέλα. Μια σε κάρφωνε κατευθείαν μέσα στα μάτια με το γατίσιο βλέμμα της, μια κάτω ντροπαλά, γουργουρίζοντας, όπως οι γάτες που έχουν όρεξη για χάδια ! ! !
Σαν εμφάνιση (συγχωρέστε με για την ιεροσυλία) μοιάζει με την θεία της Ρενάτας από Φ.71,134. Σώμα αψεγάδιαστο, επίπεδη κοιλιά, πεταχτό μικρό σφιχτό κωλαράκι, ματάκια μπλέ , σχιστά, γατίσια.

Με φόρα μπήκα στο δωμάτιο, δίνοντας το μπλε εισιτήριο. Δυστυχώς, στο δωμάτιο έπαιζε μια άθλια τσόντα με μια παχουλή. Προσπαθούσα να φέρω στο μυαλό μου την εικόνα της Βικτώριας και το τι θα επακολουθούσε. Ευτυχώς, δεν άργησε να έρθει.
Έπεσε πάνω μου και άρχισε να με φιλά αργά , νωχελικά, αισθησιακά, σε όλο το κορμί μου, καθώς έπαιζε με το δοξάρι μου. Ο χρόνος είχε σταματήσει. Δεν είχε ακόμα βγάλει τα ρούχα της. Εγώ την χάιδευα παντού και την φιλούσα όπου έφτανα. Πήγε να φορέσει προφυλακτικό και την προέτρεψα να συνεχίσει ακά. Τον πήρα αργά μέσα της, μια το ρουφούσε, μια έπαιζε με την γλωσσίτσα της πάνω στο μουδιασμένο καυλί μου. Δεν άντεχα άλλο και την σταμάτησα. Την ξάπλωσα, την έγδυσα και ανέλαβα εγώ δράση. Το αποτέλεσμα ήταν εκρηκτικό. Αναστεναγμοί, αγκαλιές, φιλιά, γουργουρίσματα, εφίδρωση, όνειρα που έγιναν πραγματικότητα, ένταση, πάθος & εκσπερμάτωση.
Ήταν ένα απίθανο ρεσιτάλ για πιάνο με 4 χέρια ! ! !
Τέλεια μελωδία, τέλειος συγχρονισμός.

Φυσικά , η τσα2 χτύπησε 2 φορές την πόρτα, αλλά την απαξιώσαμε πανηγυρικά. Εκείνη η στιγμή ήταν για εμάς και θα την απολαμβάναμε όσο χρειαζόταν. Κανένας δεν θα έμπαινε ανάμεσά μας.