Λεπτομέρειες αξιολόγησης

«Άνοιξη ... κοκκινομάλα»

Είναι πρωί Τετάρτης και ήρθε η ... “άνοιξη”.
Η “άνοιξη” μπορεί να ήρθε …. Αλλά η Αλιόνα όμως έφυγε....

Επιχειρώ – για δεύτερη συνεχόμενη μέρα- να βρω την πιο αξιόπιστη λύση που ακούει στο όνομα Πωλίνα....

Τετάρτη, η τυχερή μου μέρα, και η Πωλίνα έχει επιστρέψει για δουλειά μετά τις «θηλυκές» της μέρες. Καθισμένος στο σαλόνι της Αλκιβιάδου 16α, η τσαχπίνα και γεματούλα υπηρεσία αναγγέλει την κοπέλα που εργάζεται, Πωλίνα. Την ρωτάω βλακωδώς «η γνωστή Πωλίνα ;».

Ξεπροβάλλει από το καμαράκι της κουζίνας μια γυναικάρα μέσα στη καύλα και απαντά γελώντας :
«ναι, η γνωστή Πωλίνα». Πρόσωπο που έλαμπε, με τα μικροσκοπικά κόκκινα εσώρουχα πάνω στο ελαφρά σκουρόχρωμο και σφιχτό κορμί της να σου μίλανε «βγάλε μας».

Δίνω το οβολό μου και μπαίνω στο δωμάτιο. Περιμένω, και παρόλο που είμαι ο πρώτος πελάτης της αργεί να έλθει στο δωμάτιο. Δεν πειράζει .... θα το «πληρώσει» αυτό.

Έρχεται, και της ζητάω χωρίς δεύτερη κουβέντα να ξαπλώσει....Αρχίζω να τη φιλάω, ενώ αυτή βγάζει το σουτιέν της ώστε να έχω «πρόσβαση» στα όμορφα στητά στήθη της. Τα φιλάω όπως και την κοιλιά της, ενώ κατεβάζω το δεξί μου χέρι προς την «όασή της». Χαϊδεύω πρώτα τα γεροδεμένα κωλομέρια της, και μετά βυθίζω προσεκτικά τα δάκτυλά μου «μέσα» της. Δεν διαμαρτύρεται !

Είμαι πολύ προσεκτικός αλλά δραστήριος με τα δάκτυλά μου, και αρχίζει να βογγά δυνατά. Συνεχίζω εντοπίζοντας τα κατάλληλα σημεία, και χαϊδεύοντάς τα αυτή ανταποκρίνεται άμεσα.Τα βογγητά της γίνονται όλο και πιο δυνατά....

Σε μια στιγμή την ακούω να φωνάζει «ναι, θα χύσω»..... Από τις ακούσιες κινήσεις που έκανε το σώμα της χύνοντας, και από τα μαλιά μου που έπιασε και τράβηξε με δύναμη .... όλο και κάποιες τρίχες μου θα μείνανε στα χέρια της ... την πιστεύω ....

Την αφήνω κάποια δευτερόλεπτα να ηρεμήσει και της ζητάω να ανταποδώσει. Είμαι όρθιος – στα γόνατα – πάνω στο κρεβάτι και η Πωλίνα έχει σκύψει χαμηλά...

Παίρνοντάς μου πίπα – χωρίς προφυλακτικό- και όπως είναι σκυμμένη που προσφέρει την θέα των στητών οπισθίων της. Με το αριστερό χέρι μου τα χαϊδεύω... ενώ βυθίζω το δάκτυλό μου ελαφρά μέσα τους. Κουνιέται αλλά δεν διαμαρτύρεται ... συνεχίζει να γλύφει πολύ καλά ... της ζητώ να πάει πιο αργά ... για να συνεχίζω να τη «χαϊδεύω»....

Μου πιάνει το αριστερό μου χέρι, και με απειλεί να φέρει χειροπέδες.... χα χα χα

Την αφήνω ήσυχη να συνεχίσει το έργο της και της αρπάζω τα μαλιά.. Μαλλιά χρώματος κόκκινα, κοντά, καλοχτενισμένα και αντέχουν ... όπως διαπίστωσα, στο δυναμικό πιάσιμο....

Της ζητώ να τελειώσω στο στόμα της .... Συνεχίζει με ζήλο την πίπα ...τα παίρνει στο στόμα, ενώ βάζει και τα χέρια της να μου πάρει και τις τελευταίες σταγόνες ...

Την παρακαλάω ... δεν πειράζει, άσε και λίγα μέσα....Δεν σηκώνει κουβέντα «όχι όλα...στεγνό καθάρισμα..»

Πραγματικά... στεγνό καθάρισμα, και χωρίς λεκέδες μάλιστα !

Σηκώνεται για να τα φτύσει....
Της λέω «ΚΑΛΗΜΕΡΑ» ! Σου πάει πολύ αυτό το κούρεμα !
Απαντά «ελπίζω να έχεις καλό ποδαρικό», και βγαίνει από το δωμάτιο λάμποντας το ίδιο όπως και όταν μπήκε !