Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Julij Borisovic Briner ?

Μια αναπάντεχη ανακεφαλαιοποίηση των χρημάτων μου οδήγησε στην εμφάνιση πλεονάσματος είκοσι ευρό. Αποφάσισα να τα επενδύσω στην ανάπτυξη της ..... Ουκρανίας.

Κατεβαίνω λοιπόν τη Διδύμου για να φθάσω στο 18Α όπου θα κάνω και την επένδυση. Είναι νωρίς το πρωί και δουλεύει η κοπέλα - το βαρύ πυροβολικό - με το όνομα Αντριάνα. Η πάντα ευγενική και επεξηγηματική Μαρία λέει αναλυτικά το τι κάνει η κοπέλα στο δωμάτιο, τελειώνοντας σχεδόν πάντα με τη φράση «πολλά κάνει η Αντριάνα στο δωμάτιο».

Βγαίνει η γνωστή κοπέλα, ψηλή, γεροδεμένο κορμί με όμορφα στητά οπίσθια. Το βλέμμα μου πέφτει στο σπασμένο πρόσωπό της, και τις πολλές ρυτίδες στο λαιμό της που δεν μπορούν να κρύψουν τα πενήντα της χρόνια.

Σκληρή αντιπαράθεση : Πρόσωπο -Οπίσθια 2, δίνω το 20ευρο και μπαίνω στο πίσω, μεγάλο και ήσυχο δωμάτιο. Είναι νωρίς και δεν χρειάζεται να περιμένω πολύ για να έρθει .

Μπαίνει με ένα ήρεμο πλατύ χαμόγελο, λέγοντάς μου καλημέρα. Ξαπλώνει πάνω μου, «αποκαλύπτοντας» ότι η αγαπημένη της στάση είναι να ξαπλώνει αυτή πάνω στον άντρα (...και της γιαγιάς μου επίσης, συμπληρώνω). Αφού την αφήνω να με φιλήσει στο στόμα και στο στήθος, την τουμπάρω και χώνω το πρόσωπό μου στα μεγάλα της στήθη. Τα φιλώ ως το σημείο που μου δείχνει ότι δεν θέλει άλλο.

Αλλάζουμε ρόλους, και μου ζητά να ξαπλώσω. Ξεκινά να με φιλά στα μάγουλα, στήθος και κατεβαίνει με γοργούς ρυθμούς όσο ακριβώς χαμηλά χρειάζεται . Τα γλύφει όλα, επιμελώς και γρήγορα , κάνοντάς με να χάνω τον έλεγχο. Τινάζομαι, και για να μη χάσω τον έλεγχο της ζητώ όρθιος πια να πάει πιο σιγά. Γλύφει συνεχώς....

Όταν με γλύφουν μου αρέσει – νομίζω και σε όλους– να χαϊδεύω και να «χειρίζομαι» τα μαλλιά της γυναίκας...

Πριν καν ακουμπήσω τις παλάμες μου στα μαλλιά της τινάζει ελαφρά το κεφάλι της. Τραβάω τις παλάμες μου για δευτερόλεπτα, και επιχειρώ δεύτερη φορά – κοιτώντας ταυτόχρονα το κεφάλι της - με τα δάκτυλά μου να χώνονται βαθιά μέσα στις όμορφες φυσικές τρίχες της .... περούκας της.

Η κακόγουστη κόμμωση της περούκας τρεμοπαίζει ελαφρά πάνω στο κεφάλι της, με το κενό που αφήνει, επιτρέποντας στα δάκτυλά μου να νιώσουν το σχεδόν ανύπαρκτο - (γιουλ μπρίνερ ? ) – δικό της μαλλί....Σηκώνει το κεφάλι και μου ρίχνει ένα θολό αλλά ενοχλημένο βλέμμα.... με σωστό τρόπο δεν δείχνω κάτι και την αφήνω να επικεντρωθεί στο γλύψιμο που ομολογουμένως έχει σπουδάσει.

Έχοντας στραβώσει με το όλο θέμα, αφού δεν μπορώ να χειριστώ το «κεφάλι» της όπως θέλω, σκέφτομαι τα λόγια της υπηρεσίας «πολλά κάνει στο δωμάτιο η Αντριάνα». Ας δοκιμάσω την τύχη μου....Κοιτώντας την, της λέω «θέλω να χύσω στο πρόσωπό σου»...με το ίδιο πάντα ήρεμο και θολό βλέμμα απαντά «ναι ...φυσικά». Ζητώ να ξαπλώσει, και φέρνω τα γενητικά μου όργανα στο ύψος του λαιμού της.

Μου ζήτά να βάλει τις παλάμες στα μάτια της, γιατί όπως μου λέει «τσούζει πολύ». Κάτι περισσότερο από μένα θα γνωρίζει. Της τα πετάω όλα στο πρόσωπο. “Διαμαρτύρεται” λέγοντας πάλι μπήκαν στην μύτη μου,, και σηκώνεται γρήγορα για να πλύνει το πρόσωπό της. Πάνω από όλα η καθαριότητα !!!
Αφού τελειώσει , έρχεται να «κλείσει» το πρόγραμμά της, φιλώντας με και λέγοντάς μου να έχω μια καλή μέρα....

«Αξιοσημείωτες» παρατηρήσεις !!!

Όμορφα τα οπίσθιά της αλλά τα τοποθετεί με τέτοιο ΣΟΦΟ τρόπο που θα έπρεπε να έχω τα χέρια του Φασούλα για να μπορώ να τα ακουμπάω καθώς ασχολείται με το « σώμα» μου.

Τελικά έχουν δίκιο όλοι οι οικονομολόγοι που θέλουν πάση θυσία να μείνουμε στο ευρό...πολύ σκληρό και «πολυπόθητο» νόμισμα....

Δεν ξέρω ακόμα .... αυτό η θολούρα στο βλέμμα, ο flat τόνος της φωνής της, και η ήρεμη (?) ευγένειά της......πολύ ηρεμιστικό... σύνολο.

Όρια υπάρχουν ... ?