Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Είχε προηγηθεί επίσκεψη στη Μισέλ και στη συνέχεια ο δρόμος με έφερε μέχρι εδώ. Στην αρχή βγήκε μια χοντρή και εκεί που πάω να φύγω βγαίνει και μια κοντή και λέω ας μπω. Λίγο η στραβομάρα μου, λίγο ο χαμηλός φωτισμός, δεν το πρόσεξα το κορίτσι καλά, που για την ιστορία είναι το πολύ 1,60, με μικρό στήθος, πεταχτό κώλο, κοντά καρέ μαλλιά, νεαρή. Μπήκε στο δωμάτιο τραγουδώντας στα ρουμάνικα, με μια φωνή σαν του Γκιωνάκη στο έργο με τον Σταυρίδη που του λέει "πορτοκαλάδα θέτε, από πορτοκάλια;", κι έτσι . Κάτι της λέω και σπάει χαμόγελο και τότε βλέπω ότι λείπει το μπροστινό δόντι . Μου ήρθε στο μυαλό η Μισέλ που είχα πάει πριν και αρχίζω να ξενερώνω. Στα καπάκια κάθεται με τα γόνατά της στα πόδια μου και αρχίζει μια πίπα λες και είχε μοτέρ. Έβαλα τα γέλια. Και μετά, πάει να έρθει από πάνω μου, και με πλησιάζει σε απόσταση αναπνοής, και σκιάχτηκα μάγκες. Πρέπει να είναι πυροβολημένο το κορίτσι, κωσταλέξι κανονικό. Κάτι πάει να κάνει, σκέφτομαι να φύγω, αλλά της λέω έλα να γυρίσουμε πισωκολλητό. Αυτή το χαβά της, ξάπλωσε κανονικά και άρχισε να με τραβάει πάνω της, όχι της λέω, πισωκολλητό, με τα πολλά κάθεται στα τέσσερα και γαμούσα και σκεφτόμουν ότι είμαι ελλεινός και ότι αν έχω μια στάλα αξιοπρέπεια πρέπει να σηκωθώ να φύγω τώρα και κάπου εκεί άρχισε να μου έρχεται να χύσω και πάνω που πάω να χύσω έχοντας ένα αίσθημα ατελές αρχίζει να μου λέει γρήγορα, φίνις, φίνις και καταλαβαίνει ότι αρχίζουν να μου φεύγουν και πήγε να μου την κάνει. Τη συγκράτησα λίγο μέχρι να ξαλαφρώσω, και μετά το άφησα στη μούρλια του το ζωντανό. Εκείνη έπιασε πάλι το ίδιο τραγούδι, άνοιξε την πόρτα και την έκανε χωρίς να μου ρίξει ούτε ματιά.