Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Η αναμονή στο σαλονάκι ήταν ευχάριστη με την ζέστη που βγάζει η παλιά σόμπα υγραερίου σε σχέση με τον ξερό αέρα των κλιματιστικών.
Το μωράκι λεπτό με στηθάκια 3αρια που ξεχειλίζαν από το σουτιέν. Αυτό ήταν πέρασα σφαίρα ...
Το δωμάτιο από τα χειρότερα του Μεταξιού το πιπίνι ήρθε σε σωστό χρόνο έβγαλε το στηθόδεσμο αποκαλύπτοντας τα χαλαρά στηθάκια της και το στριγκακι δείχνοντας το ξυρισμένο αιδίο της ...
Κάθησε στο πλάι επιτρέποντας το απλωμα χεριών έπαιξε λίγο (δεν χρειάστηκε πολύ) για να πετύχει ανόρθωση πριν φορέσει σκουφί. Πίπα απλή με ελάχιστο δοντάκι ενώ χάιδευα το κορμάκι της.
Την σταμάτησα και την ξάπλωσα γιατί ήθελα να παίξω και εγώ με τα αφράτα στηθη της - στα μειον ότι η ρόγες είχαν ελάχιστη ανταπόκριση - παρά τα γλειψίματα πιπιλίσματα. Συγχρόνως τον έβαλα μέσα της όπου όμως διαπίστωσα ότι θα είχε βάλει 1/2 σωληνάριο κρέμα δίνοντας έτσι μία αίσθηση ... πισίνας όπου έκανα απλωτές. Και το κολύμπι ... χαλαρώνει.
Πήρα λοιπόν την κατάσταση - κυριολεκτικά - στα χέρια μου, με το άλλο χέρι την χάιδευα παντού ενώ εκείνη έκανε ότι τριβόταν, οπότε της τον ξαναβάζω και συνέχισα ιεραποστολικά έως το τέλος.
Γενικά καλή, δεκτική χωρίς διαμαρτυρίες και χωρίς αίσθηση ξεπέτας.