Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ο συγκεκριμένος οίκος ήταν ο τελευταίος που επισκέφτηκα κατά τη διάρκεια της χθεσινοβραδινής τσάρκας μου στο Μεταξουργείο.
Βάρδια είχε η Ρουμάνα Μάρι. Μία νεαρή κοπέλα μέτριου ύψους και εμφάνισης. Με μαύρα ίσια μαλλιά που έφταναν κάτω από τους ώμους της, χαμογελαστό πρόσωπο με στρογγυλεμένα χαρακτηριστικά, γεροδεμένο κορμί με κοιλίτσα, που γινόταν περισσότερο εμφανής όταν άρχιζε να κάμπτεται ο κορμός μπροστά και μεγάλο στήθος.
Πρόσφερε "Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, 69", δηλαδή απλό πρόγραμμα στα 10 ευρώ.
Το πληθωρικό της κορμί, σε συνάρτηση με την καλή της διάθεση και τη δική μου συσσωρευμένη κούραση της ημέρας, με ώθησαν ν' ανοίξω το πορτοφόλι, για να μου δείξει την πρώτη πόρτα δεξιά, μετά το σαλόνι.
Η μεταλλική θύρα έκλεισε πίσω μου και εγώ την ασφάλισα με το συρτάκι, που όμως άνοιγε και από έξω.
Στενάχωρο και χωρίς παράθυρα, το δωμάτιο φωτιζόταν από μία μικρή λάμπα στον απέναντι τοίχο.
Αριστερά των εισερχομένων, λευκά πλακάκια οριοθετούσαν το κομμάτι, εντός του οποίου βρισκόταν ο νιπτήρας με τη μοντέρνα βρύση και το κρεμοσάπουνο. Ακριβώς από κάτω, ο μισογεμάτος κάδος των απορριμμάτων.
Το μεταλλικό κρεβάτι, με το ικανοποιητικό στρώμα και τα σχετικά καθαρά γκριζογάλανα σεντόνι και μαξιλαροθήκη, ήταν βαλμένο στην αριστερή πλευρά. Δεξιά του, ένας ανεμιστήρας επάνω στο κομοδίνο, έστελνε ριπές ζεστού αέρα κατευθείαν στα σώματα των συνευρισκόμενων. Δίπλα ένας ξύλινος καλόγερος για τα ρούχα, χρησίμευε και ως βάση για το χαρτί υγείας.
Τα μεγάλα τετράγωνα πλακάκια φαίνονταν καθαρά, αλλά οι γύρω τοίχοι ήταν αρκετά ρυπαροί, ιδιαίτερα στο κάτω τρίτο τους.
Αφού έπλυνα τα γεννητικά μου όργανα, κάθισα οκλαδόν στο κρεβάτι σαν ιδιάνος και περίμενα.
Η κοπέλα εμφανίστηκε στα επόμενα δύο λεπτά. Εισήλθε χαμογελαστή κρατώντας κλασικά το προφυλακτικό το οποίο, αφού ανταλλάξαμε κάποιες τυπικές κουβέντες, επιχείρησε να το εφαρμόσει κατευθείαν και ενώ το πέος βρισκόταν σε ηρεμία. Εχω αρχίσει να συνηθίζω αυτή την τακτική, αλλά δεν άντεξα και τη ρώτησα...
-Ν' αρχίσουμε με φιλάκια πρώτα;
-Φιλάκια δεν έχει.
-Και πώς θα σηκωθεί αυτό; Αναρωτήθηκα δείχνοντας το μόριό μου. Πάντα με χαμόγελο.
-Ελεύθερα πιασίματα. Μου απάντησε χαμογελώντας.
Σωστά! Το είχα ξεχάσει, στο σαλόνι δεν είχαν ανακοινωθεί "φιλάκια''
Τέλος πάντων, την άφησα να αρχίσει με στοματικό, το οποίο ήταν μονότονο και χωρίς οσχεοορχεολειχία, αλλά ένιωθα αρκετά τη γλώσσα της και η στύση δεν άργησε να κάνει την εμφάνισή της.
Εκείνη τη στιγμή άκουσα το πρώτο κουδούνι, τον ήχο του μηχανισμού που άνοιγε αυτόματα την πόρτα και στη συνέχεια τις ομιλίες.
-Δαχτυλάκι, μπορώ να βάλω;
-Πού να βάλεις;
-Στο...Της δείχνω το αιδοίο.
-Κάνε έτσι...Χωρίς μέσα.
Πρώτη στάση αυτή της αγελαδάρισσας, με καλό συγχρονισμό και ικανοποιητική αίσθηση του κόλπου της. Ενιωθα τις μπουτάρες της στα πλαινά μου και είχα γραπώσει την κωλάρα της, ενώ εκείνη στηριζόταν στο στήθος μου, τα βυζιά της ταλαντεύονταν μπροστά μου και όποτε μου δινόταν η ευκαιρία τα έγλειφα.
Δεύτερο κουδούνι.
Ακολούθησε το πισωκολλητό γονατιστό με δυνατό σφυροκόπημα. Το κορμί μου είχε αρχίσει να ιδρώνει, χούφτωνα το στήθος και τον κώλο της αλλά η εκτόνωση δεν εμφανιζόταν.
Τρίτο κουδούνι.
-Κάνε μου αργό. Πρόσεξε, αργό! Τσιμπούκι.
Τώρα κάτι γινόταν, παράλληλα μάλαζε και τους όρχεις μου. Ο πεοθηλασμός συνεχιζόταν και εγώ πότε με κλειστά τα μάτια, για ν' αυτοσυγκεντρώνομαι και πότε με ανοιχτά, για να βλέπω τη διαδικασία, απολάμβανα την αίσθηση.
Τέταρτο κουδούνι.
-Κούκλα! Ακούστηκε γεμάτη ένταση, η φωνή της υπηρεσίας έξω από την πόρτα.
-Τώρα! Τώρα! Απάντησε η Μάρι, συνεχίζοντας τη δουλειά της.
Αυτή η αντίδρασή της μου άρεσε, με αποτέλεσμα να χαλαρώσω και στα 8-9 λεπτά περίπου απο τη στιγμή που πέρασε την πόρτα του δωματίου, να καταφέρω να γεμίσω τη θηλή της περικαυλίδας με το σπέρμα μου, εν μέσω μακρόσυρτου βογκητού.
Η κοπέλα αμέσως τραβήχτηκε, με χαιρέτησε μ' ένα νεύμα χαμογελώντας και έκλεισε την πόρτα πίσω της.
-Γειά σας, τί κάνετε; Την άκουσα να λέει.
Οταν βγήκα δεν υπήρχε κανένας στο σαλόνι, ενώ διέκρινα τη Μάρι πίσω από μία κουρτίνα να καπνίζει.
"Με πινελιές", που λέει και ο Γ.Γεωργίου, κρατάω τον τρόπο που αντέδρασε στο τέλος της συνεύρεσης.
Την υπηρεσία, αν και φώναξε πριν το δεκάλεπτο, τη δικαιολογώ εν μέρη λόγω της κοσμοσυρροής.
Ο χώρος...Εχω αρχίσει να συνηθίζω.