Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Τετάρτη βράδυ, στοχευμένη επίσκεψη στη Νατάσσα για την οποία πολλά και καλά διάβασα τελευταία…
Το μαγαζί άθλιο σαν τα περισσότερα του βαρδάρη αυτό όμως εκτός από τα αιμοβόρα ελατήρια στα κρεβάτια, δεν έχει ούτε air conditioning. Κάτι κακόμοιροι ανεμιστήρες προσπαθούσαν να δημιουργήσουν ρεύμα αλλά τίποτα.
Η τσατσά από την άλλη ήταν ευγενέστατη χαμογελαστή και εξυπηρετική τόσο πριν όσο και μετά την επίσκεψη…
Το μωρό είναι πράγματι κουκλάκι… Μαύρο μαλλί, λευκό δέρμα μικρά βυζάκια με μικροσκοπικές ρογίτσες, κωλαράκι στρόγγυλο και μουνάκι για γλείψιμο…. προς 40 ευρώ. Το πρόσωπο έχει μια αθωότητα που αν το έβλεπες έξω δεν θα σου περνούσε ποτέ από το μυαλό ότι είναι επαγγελματίας του είδους.
Ήρθε στο δωμάτιο γρήγορα και μου χάρισε ένα μεγάλο και ειλικρινές χαμόγελο. Τα Ελληνικά της ελάχιστα. Με αγκάλιασε, με φίλησε στα μούτρα και στο κορμί, κι εγώ ανταπέδωσα. Την ξάπλωσα στο κρεβάτι, μου άνοιξε τα ποδαράκια της και σαν τον πεινασμένο λύκο έπεσα με τα μούτρα στο γατάκι της…
Καμπανάκι πρώτο….
Πεντακάθαρη μεν, αντισηπτικό σαπούνι κατάπικρο που βρωμάει εντατική νοσοκομείου δε… Έδωσα τόπο στην οργή και επικεντρώθηκα στο κουμπάκι της που έγλειψα με επιμονή τέχνη και χάρη για περίπου 5 λεπτά…. Καθ όλη την διάρκεια της επέμβασής μου αυτή ήταν ξαπλωμένη με τα μάτια κλειστά και απολάμβανε (?????) χωρίς να ακούγεται ούτε η ανάσα της….
Στο πεντάλεπτο με ρώτησε: Πάμε?
Πού θες να πάμε μωρό μου, τη ρώτησα κι εγώ …
Πάμε? Μου ξαναλέει, και πήγαμε…..
Ξάπλωσα ανάσκελα, φόρεσε το κράνος στον ημιθανή Γιακουμή και ξεκίνησε μια πίπα που δεν έλεγε τίποτα…. Χωρίς ρυθμό, χωρίς βάθος, χωρίς ένταση… Το πράγμα είχε πάρει κατεύθυνση προς τον Καιάδα… πλην όμως μου επέτρεψε να χαϊδέψω το υγρό μουνάκι της (όχι μέσα !!!! κατά παράκλισή της) και επίσης να της δακτυλίσω (εξωτερικά πάντα) την κωλοτρυπίτσα της…. Λίγο η αίσθηση στο άτακτο χέρι μου, λίγο η αθώα φάτσα της που ρούφαγε τον Γιακουμή, ο λεγάμενος αγρίεψε και δήλωσε έτοιμος…
Καμπανάκι δεύτερο….
Εκεί λοιπόν που την περίμενα να ξαπλώσει ανάσκελα για να την καρφώσω παίζοντας με τον Γιακουμή για να μη τον χάσω…. γυρνάει στο κομοδίνο, βρίσκει το gel…. ανοίγει το καπάκι με το πάσσο της, βάζει στο δάχτυλό της, αλοίφει το μουνάκι της, κλείνει το καπάκι, αφήνει το gel στο κομοδίνο, κόβει χαρτί, σκουπίζει το δάχτυλό της, σκουπίζει το μουνάκι της…….. Με πιάνεις ?
Στη κοσμάρα της……
Ευτυχώς, δεν είχαμε απώλεια πίεσης…. Ξεκινήσαμε λοιπόν το ιεραποστολικό με μοναδική ηχητική κάλυψη… το τρίξιμο του κωλοκρέβατου…. Απελπίστηκα…
Την γύρισα στα 4 για να την καρφώσω καλύτερα… Μου στήθηκε αδέξια… Την έστησα όπως την ήθελα κι εγώ όρθιος δίπλα στο κρεβάτι, άρχισα να την καρφώνω…. Πάλι δεν έβγαλε άχνα, μόνο σιγά σιγά τραβιότανε μπροστά….
Έλα πιο κοντά μου μωρή… που πάς? Της λέω…..
Θα πέσω, μου απαντάει…….
Εκεί κάπου βαρέθηκα…. Έχασα το κέφι μου…. Δεν είναι δική μου δουλειά να μαθαίνω στα πρωτόβγαλτα πουτανάκια να γαμιούνται….
Τέλειωσα στα γρήγορα και τέλος….
Η μικρή, δεν πήρε χαμπάρι τίποτα… Αποστολή εξετελέσθη… Σχεδόν τρέχοντας σηκώθηκε, ντύθηκε, με ευχαρίστησε με το μεγάλο και ειλικρινές της χαμόγελο, με φίλησε σταυρωτά και εξαφανίστηκε…..
Συμπέρασμα…. Αληθινή κούκλα… αλλά κούκλα. Κατόπιν ώριμης σκέψης, μια και γράφω την κριτική το επόμενο απόγευμα, την υπολογίζω στα 9000 BTU…
Θέλει πάρα πολλή δουλειά για να γίνει επαγγελματίας και το πιο ανησυχητικό για μένα είναι ότι έχει πλήρη άγνοια της αδυναμίας της να ψυχολογήσει τον πελάτη και να προσαρμοστεί… Ένα στυλ, μία ρουτίνα, ένας στόχος, μία μέθοδος…. ONE SIZE FITS ALL !!!
Συνάδερφε συναγωνιστή… ¨Αν σου ταιριάξει, θα σε ενθουσιάσει…. Αν όχι, έχασες…