Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Η στάθμη του σπέρματος, είχε φτάσει κοντά στα αυτιά...ήταν θέμα λεπτών και όχι ωρών να γίνει η έκρηξη...Χρόνος δεν υπήρχε για ψάξιμο,κάποιες υποχρεώσεις πίεζαν χρονικά,αλλά η κατάσταση στο πάνω και στο κάτω κεφάλι,ήταν μη αναστρέψιμη.Έχοντας διαβάσει την προηγούμενη κριτική,του συναδέλφου pistolero,είπα να κάνω την κίνηση.Παρκάρισμα σχεδόν απ έξω απ το μαγαζί,ψάξιμο μηδέν...Μπαίνω μέσα και τσουπ σκάει το γυφτάκι..Γυφτάκι ,τσιγγανάκι,ρουμανοτσιγγανάκι,δεν έχει και πολύ σημασία.Κοντούλα,προστυχόφατσα,με πιασίματα και βυζάρες.Δεν το πολυσκέφτομαι...δίνω 2 τάλαρα και μπαίνω.Ο τσάτσος είπε κάτι για εξτρά,αλλά όση και να ΄ναι η καύλα,σε τέτοιο μαγαζί,με τόσους πάκιδες και ότι άλλης καρυδιάς καρύδι θες,συν η αμφιβόλου καθαριότητα της μαντάμ,καθιστούν όχι απλά κασκαντεριλίκι το έξτρα,αλλά θέμα ζωής....
Να μην πολυλογώ,μπαίνω στο δώμάτιο.Περιμένω λίγα λεπτά,μέχρι να ξεκαθαρίσει μια υπόθεση με κάποιον άλλον κύριο,που είχε έρθει λίγο πριν εμένα,για παρόμοια φαντάζομαι περίπτωση.Δεν άργησε,προφανώς ο άλλος θα είχε όλα τα έγραφα που χρειαζόταν,μαζί του,οπότε και έκλεισε γρήγορα η υπόθεση.Σε λίγο σκάει μέσα,πως σε λένε μωρό μου? της λέω...Μόνικα λέει...ωραία σκέφτομαι....εδώ είμαστε(ο τσάτσος δεν είχε πει όνομα,αλλά κι εγώ δεν ρώτησα,απλά της έπιασα στο σαλόνι το μαστάρι και μου έκλεισε το μάτι..)Δεν χρειαζόμουν ούτε προκαταρτικά ,ούτε τίποτα..κατάρτι..Μου φοράει σκούφο και αρχίζει το κλαρινέτο,αργό,βασανιστικό...την αφήνω λίγο να βλέπω την προστυχόφατσα να ρουφάει το καυλί μου,ασχολούμε λίγο με βύζους και τα γεμάτα κρέμα μουνόχειλα,αλλά δεν πάει άλλο....Την γυρνάω στα 4..παίζω λίγο με τα κολωμέρια της,χαζεύω λίγο θέα,αλλά δεν αντέχω,τον καρφώνω και γυρνάω το δράπανο στην κρούση.....Δεν αργώ,δεν μπορώ να αργήσω.....η καπότα γεμίζει...Η αποσυμπίεση έλαβε τέλος,επιτυχώς....Δεκάρικο,που δεν το κλαίς σε καμία περίπτωση.....