Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Όπως λέει και η ατάκα ενός παλιού ανέκδοτου: "...κώλοι υπάρχουν, λεφτά δεν υπάρχουν...", άσχετο τώρα που πολύ σύντομα αυτό δεν θα είναι πια ανέκδοτο αλλά η καθημερινότητά μας. Για όσο λίγο χρόνο μπορούμε ακόμα, λοιπόν, ας συνεχίσουμε την αναζήτηση και τη λατρεία του κώλου. Αυτή τη φορά η εξερεύνηση θα εστιαστεί στην οδό Φωκαίας. Δυστυχώς σε όλα τα ιδρύματα αυτού του δρόμου, πλην του τελευταίου, το μενού δεν περιλαμβάνει πρωκτικό, σε ένα μάλιστα κυρία της υπηρεσίας με πληροφορεί ότι η κοπέλα είναι "φυσιολογική"! Η επιμονή όμως στο τέλος ανταμείβεται και στο Νο 22 (με αυλή) περιμένει ένα πολύ σπέσιαλ πλάσμα, η Ρουμάνα Άννα. Όσο μπορώ να κρίνω από τις περιγραφές, δεν έχει καμμία σχέση με την Άννα της προηγούμενης κριτικής. Αυτό το κοριτσάκι είναι μέτριο προς λεπτό με στήθος μέτριο προς μεγάλο και ύψος περίπου 1,70. Μελαγχροινή με ωραίο άσπρο δέρμα. Ρώγες όχι ιδιαίτερα μεγάλες, αλλά ευδιάκριτες και σκληρές. Δήλωσε 19 ετών και τείνω να την πιστέψω γιατί είχε το πιο δροσερό προσωπάκι που έχω δει στο επάγγελμα. Καθαρό βλέμμα και φέρσιμο σεμνό. Στο δωμάτιο έδειχνε σαν το άπειρο παιδί που είναι αποφασισμένο να μάθει όσο πιο γρήγορα γίνεται το μάθημά του. Έτσι μία συνεύρεση που θα μπορούσε να αποτύχει εξελίσσεται πολύ ικανοποιητικά. Το γυμνό στοματικό της (αυτή καθιστή στο κρεββάτι, εγώ όρθιος), χωρίς τη φοβερή τεχνική, αλλά φιλότιμο και παρατεταμένο. Μόνο "όχι τελείωμα" μου λέει, που το ήξερα και πριν μπω. Είμαι μαζί της όσο μπορώ πιο τρυφερός, μη μας τρομάξει το μωρό και το χάσουμε. Δεν παίρνει πρωτοβουλίες, ίσως δεν ξέρει, αλλά ακολουθεί πρόθυμα ότι της λέω. Όταν της ζητώ να πάμε για κωλαράκι μου προτείνει πρώτα μουνί και μετά κώλο. Καταλαβαίνω πως θέλει πρώτα να δουλέψει λίγο την περιοχή για να προετοιμαστεί και το κωλαράκι. Έτσι και γίνεται. Αυτή ανάσκελα, εγώ από πάνω. Όταν ξεκινάμε για την οπίσθια διείσδυση μία ευχάριστη έκπληξη με περιμένει: δεν αλλάζει στάση, μόνο περνάει ένα πόδι πάνω στον ώμο μου και έτσι μπορώ να συνεχίσω να βλέπω και να φιλώ το όμορφο πρόσωπό της. Με το χέρι οδηγεί τον πούτσο και τον βάζει με μία παλληκαρίσια κίνηση, χωρίς ψαξίματα, αστοχίες και αχ-βαχ. Εντυπωσιακό, γιατί δεν έχω αισθανθεί άλλη φορά τόσο στενό κώλο. "Όχι όλο μέσα" με παρακαλεί. "Εσύ κανονίζεις, όπως θέλεις" της απαντώ, αλλά σιγά-σιγά μπαίνω όλο και πιο βαθειά, όχι γιατί θέλω να την εξαπατήσω, αλλά επειδή, έτσι και πέρασε το κεφάλι από τα στενά, το γλύστρημα μέσα, αν γίνει γλυκά, δεν δημιουργεί κανένα ζόρι. Αν και είχα πάντα μία προτίμηση σις πολύπειρες γυναίκες, αυτό το μικρό μου ξυπνά μία άγνωστη μέχρι τώρα παιδοφιλία, επειδή, ενώ είναι αθώο, δεν πουλάει αθωότητα, αντίθετα προσπαθεί να την ξεπεράσει. Μετά από τέτοια προετοιμασία το χύσιμο είναι παρατεταμένο και πολύ έντονο και στο τέλος διακρίνω ένα χαμόγελο στο πρόσωπό της, ίσως η έκφραση που είχα πάρει να της φάνηκε αστεία. Παρατείνω και μετά την παραμονή μέσα της, χωρίς αυτή να βιάζεται να σηκωθεί, και έτσι βγαίνω κάποτε, όταν εγώ το αποφασίζω, με ένα ελαφρό ήχο φελλού σαμπάνιας. Την χαζεύω αχόρταγα σε όλη τη διαδικασία ντυσίματος, που μου φαίνεται ότι δεν βιάζεται να τελειώσει, ίσως και να της αρέσει το κοίταγμά μου. Αποχαιρετιστήριο φιλάκι και ενδόμυχη ευχή να μας μείνει το κοριτσάκι. Είναι άξιο και μπορεί να γίνει ακόμα καλύτερο.