Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ρεπό σήμερα, όμως οι καύλες μ' εμπόδιζαν να κοιμηθώ μπρούμυτα όπως αρέσκομαι, καθιστώντας το πρωινό ξύπνημα αναπόφευκτο γι' άλλη μια φορά. Κατούρημα και κρύο ντουζ δεν βοήθησαν δυστυχώς, οπότε η κάθοδος προς Φυλής έμοιαζε με επιβεβλημένη ανάγκη...
Είχε ένα καλό η υπόθεση όμως... Ήξερα τι ζητούσα και που θα το βρω... Το κάτω κεφάλι ήθελε κώλο και το πάνω ήθελε κορμί κοντομάλλικο... Μαζί κατευθυνθήκαμε προς το Αλκιβιάδου 16Β αναζητώντας την Κατερίνα η οποία πρόσφερε το πακέτο στην τιμή του ενός σύμφωνα με τον φίλο hardcora. Δεν την βρήκαμε εκεί όμως...
Μαλακία!
Στη θέση της είχε δύο εκδιδόμενες με πλήρες πρόγραμμα. Μια νταρντάνα νεαρή εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και μια μεσήλικη εξαιρετικά αδιάφορη...
Για μια στιγμή σκεφτόμουν να δοκιμάσω το νεαρό νταρντανομωρό αλλά οι κριτικές των συνχομπιστών με οδήγησαν να μιλφάρω με την περιβόητη Νταϊάνα του 16Α.
Η αναμονή στο σαλόνι παρέα με 5 επίδοξους επιβήτορες διήρκησε πάνω από 15 λεπτά μέχρι να βγει η Νταϊάνα από το δωμάτιο δίχως ο ευγενικός τσάτσος να ενοχλήσει.
Υπέροχα!
Η κοπέλα παρουσιάστηκε ψηλή, γυροφέρνοντας τα δεύτερα άντα, με στηθόδεσμο μεγάλο σαν το κράνος μου και πρόγραμμα που αν περιείχε κώλο θα το έλεγες άνετα πλήρες...
Περάσαμε δύο... Εγώ δεύτερος.
Περιμένοντας στο όχι τόσο καθαρό δωμάτιο με τη σπερματοροχάλα στο πάτωμα και τον βουλωμένο νιπτήρα, επήλθαν καύλες απαράμιλλες ένεκα της διβδομαδιαίας συνουσιακής αποχής.
Μαλακία!
Η πόρτα του δωματίου του συνχομπίστα έκανε πάνω από δέκα λεπτά να ανοιγοκλείσει, μαρτυρώντας για δεύτερη φορά ότι η κορασίδα δεν ξεπετάει.
Υπέροχα!
Όταν μπήκε ήμουν με το μποξεράκι. Το έβγαλα, στόχευσα τον καλόγερο αλλά το έριξα χάμω ως συνήθως. Έσκυψε να το πιάσει επιδεικνύοντάς μου μια κωλάρα που μόλις τη χούφτωσα έκανε το ημίκαυλο πέος μου όμοιο με το ψευδώνυμο μου. Κατόπιν γύρισε και αρχίζοντας φιλάκια στο λαιμό και το σώμα μου το ρούφηξε σχεδόν μέχρι τη βάση ενώ εγώ ήμουν όρθιος κι εκείνη στη στάση που χέζαμε στις τούρκικες τουαλέτες του στρατού...
Κάθε φορά που τον έβαζε στο στόμα της σκεφτόμουν ότι αποκλείεται να βγει έξω ολόκληρος αλλά αυτή διαψεύδοντάς με, τον έβγαζε κάθε φορά και πιο φουσκωμένο ενώ ανά τακτά χρονικά διαστήματα έκανε περάσματα και από το συχνά παραμελημένο ζευγάρι των φτωχών συγγενών...
Την άφησα να συνεχίσει το θεάρεστο αριστούργημά της για περισσότερο απ' ό,τι χρειαζότανε...
Μαλακία!
Σχεδόν έτοιμος να εκραγώ την έστησα στα τέσσερα αφού με σκούφωσε πρώτα για να θαυμάζω το εξαιρετικό οπίσθιο σύστημά της.
Οι καύλες και η αριστοτεχνική πίπα δεν μου βγήκαν σε καλό... Μετρώντας με το ζόρι τέσσερις παλινδρομήσεις τον έβγαλα και μετά βίας τον έφτασα μέχρι το στόμα της όπου κατέθεσα ευλαβικά ό,τι είχα συλλέξει επί δεκατέσσερις μέρες! Σηκώθηκε και τα έφτυσε στον βουλωμένο νιπτήρα δίπλα σε καμιά δεκαριά μικρότερες και λίγες μεγαλύτερες σπερματοκηλίδες για να φύγει ευχαριστώντας με.
Το όλο εγχείρημα έλαβε χώρα σε 4 λεπτά και 16 δευτερόλεπτα...
Σκατά!
Στην έξοδο ο ευγενικός τσάτσος με ευχαρίστησε για την υπομονή μου.
Μα τι λέτε απάντησα, μακάρι την επόμενη να με πάρει ο ύπνος περιμένοντας. Εννοείται ότι αν είχε αποπειραθεί να χτυπήσει την πόρτα όσο περίμενα στο σαλόνι, θα την είχα πουλέψει και θα έγραφα τώρα κριτική για το νταρντανομωρό του διπλανού καταστήματος που έδινε και κώλο!
Συμπέρασμα; Εν ολίγοις παιδιά, μετά από συνουσιακή απουσία επιλέξτε λάστιχο στην πίπα σας ή απλά βρείτε κορασίδα που να μην ξέρει να ρουφάει...