Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Με το που αντικρίζω τη Χριστίνα μένω διότι κάπου την είχα ξαναδεί. Όχι σε άλλο στούντιο κάπου έξω. Μπαίνει στο δωμάτιο της λέω κάπου σε ξέρω. Ναι μου λέει κι εσύ γνωστή φυσιογνωμία. Φυσικά και να θυμόταν δε θα μου έλεγε που με έχει δει. Σπάω το κεφάλι μου ακόμα. Ξεκινάει την πιπούλα της με έφτιαξε τρελά αυτή η προστυχόφατσα την παίρνω στα τέσσερα δυνατά. "Ηρέμησε μωρό μου έχουμε όλο το χρόνο μπροστά μας" λέει. Που σε ξέρω που με ξέρεις υποφέρω κι υποφέρεις. Θα το ξενυχτήσουμε απόψε. Της τα δίνω έξοχα και εκεί που προσπαθώ να συνέλθω με ρωτάει "με θυμήθηκες"? Όχι ρε κοπελιά γαμώτο. "Μήπως μαλώσαμε πουθενά έξω?" μου λέει, "μα δε θα μάλωνα ποτέ μαζί σου" απαντώ. Γελά και μου λέει "ελπίζω την επόμενη φορά να θυμηθείς". Και φεύγει. Αφού με ξέρεις γιατί δε με λες? Συνιστάται ανεπιφύλακτα βεβαίως για όποιον δεν κατάλαβε.