Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Σάββατο πρωί, πέρασα πρώτα από Φ86Α μήπως βρω τη Μιχαέλα αλλά το μενού είχε κοντούλα, μελαχρινή, όμορφη, λίγο στρουμπουλή αγνώστου ονόματος καθώς δεν ρώτησα. Αν ήξερα πως θα μου παρείχε καλές υπηρεσίες θα πέρναγα αλλά δεν είχα όρεξη για δοκιμές κι έτσι έφυγα. Ο δρόμος (λέμε τώρα) με έβγαλε προς το οίκημα όπου υποτίθεται ήξερα τι με περιμένει. Το σκηνικό ίδιο με την προηγούμενη φορά με μόνη διαφορά πως καθώς Σάββατο είχε πέσει κίνηση. Μπαίνω στο δωμάτιο και μετά από λίγο έρχεται η Σόνια. Σε άπταιστα Ελληνικά ρωσικής προφοράς μου λέει: "Ελα δω να σε φάου". Ορμάει στα μπαλάκια, κάνω να της βγάλω τη στρίγκλα, γυρνάει και μου λέει όχι έτσι! Τραβάει το κορδόνι στο πλάι και μου λέει: "έτσι του κάνουν μουρό μου" Αρχίζω την εξερεύνηση μουνιού και κωλοτρυπίδας και πάνω που σκέφτομαι πως θα περάσω καλά κάνει μία, δύο, τρεις πινελιές και αμέσως ορμάει στο ψητό. Η λέξη καραμέλωμα δεν βγήκε τυχαία Σόνια μου. Πως είναι όταν γλύφεις την καραμέλα που γλύφεις και ξαναγλύφεις για να βγει όλη η γλύκα? Ετσι θέλουν και τ' αρχιδάκια. ΚΑΛΟ ΓΛΥΨΙΜΟ. Το θέμα όμως είχε τελειώσει. Αυτό ήταν όλο. Ολιγόλεπτη πίπα με μπόλικο χέρι αυτή τη φορά και τελείωμα στο στόμα. Γρήγορη εναπόθεση των υγρών στο νεροχύτη και αποχώρηση. Μια λεπτομέρεια που άκουσα ήταν πως μόλις έφυγε πήγε δίπλα και έπλυνε το στόμα της υποθέτω με κάποιο απολυμαντικό, και λέω απολυμαντικό γιατί σκέτο νερό έριξε και στο δωμάτιο, οπότε... Ισως οι φτωχές υπηρεσίες να οφείλονται στην κίνηση του Σαββάτου. Ποιος ξέρει? θα δούμε στο μέλλον.