Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Η καλοσχηματισμένη, λαδωμένη κορμοστασιά της (σκελετός μηχανής) μπήκε με τέμπο αργό, με ύψος 1,70 και μαύρο πέλμα στη ρόδα (μαλλιά). Ο αναβάτης, το άγριο πιστόνι, ήταν στο ρελαντί. Επειδή η διαδρομή θα ήταν μικρή γέμισα το ρεζερβουάρ της με 30 €. Εμφανισιακά ήταν σκέτη απόλαυση η μηχανή, να ξεκινήσω από το μαρσάρισμα του τιμονιού (βυζιά), ανταποκρινόταν στην ταχύτητα που του έδινα. Η ρόδα (κεφάλι) ανταποκρινόταν στο κύλισμα (να κάνει πίπα βαθιά) πάνω στην άσφαλτο. Η σέλα (οπίσθια) ήταν συμπαθητική, μπορούσες να την καβαλήσεις άνετα, και στο τελείωμα τα δύο της πόδια πατούσαν στην άσφαλτο με σιγουριά. Εγώ ο αναβάτης, το άγριο πιστόνι, ζητήθηκα να της αλλάξω τέμπο πάνω στο κρεβάτι εισβάλλοντας στον κύλινδρό της. Της έδωσα τέτοια ώθηση πλάγια, ιεραποστολική και τετρακίνηση. Πάνω στη σούζα (πισωκολλητό) ο σπινθήρας δόθηκε εσωτερικά από τα επιφωνήματά της, αχ βαχ βαχ, με ελαφριά κλίση δεξιά της ρόδας (κεφάλι) κοιτώντας με στα μάτια. Δεν άργησαν να φανούν οι πρώτες διαρροές. Το πιστόνι τα 'παιξε (έχυσε), βγήκε χαλασμένο (σταφίδα) και επιστροφή στο συνεργείο (βρακάκι του) για νάνι.