Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Και πάνω που’χα πάρει το αλουμινόχαρτο για να κόψω τις φλέβες μου συνέβη το αναπάντεχο. Ο σκαπανέας της βυζοθηρίας zaras ως από μηχανής θεός έριξε τη βόμβα. Η Λάουρα επέστρεψε. Το βυζοπουλέν Αθηνών και περιχώρων επανεμφανίστηκε για να χαρίσει μια αχτίδα ελπίδας στους απανταχού βυζοείλωτες. Έπρεπε οπωσδήποτε να σπεύσω λοιπόν για να σβήσω την ασίγαστη καύλα που μου είχε προξενήσει η παρατεταμένη απουσία της απ’το στίβο της μπουρδελιάδας.
Χωρίς πολλά πολλά "διακτινίστηκα" στην οδό Τροφωνίου και μπούκαρα στον αριθμό 13, το νέο στέκι της βυζοφέρουσας ωριμοκορασίδας. Η Λάουρα πιστή στο ραντεβού με υποδέχτηκε με χαμόγελο και κουβεντούλα καθώς τείνω να γίνω θαμώνας. Φυσικά κατέθεσα τον οβολό και μπήκα στο πορνοδωμάτιο ανακουφισμένος. Μετά από λίγο μπήκαν τα βυζιά της. Ακολούθησε και η ίδια...
Ξηγήθηκε έναν ονειρικό πεοαρχιδοθηλασμό από εκείνους που δε θέλεις να τελειώσουν ποτέ. Το τσαχπίνικο χέρι μου εξερευνούσε συγχρόνως το κρεμώδες μουνάκι της και τα αριστουργηματικά της βυζόμπαλα. Η ώρα πέρασε όμως και έπρεπε να συνουσιαστώμεν κιόλας. Όπως πάντα την έφερα από πάνω προκειμένου να πιάνω, να γλύφω, να σκαμπιλίζομαι, γενικώς να έχω πιο άμεση επαφή με τα κανόνια του Βυζαρόνε. Κατόπιν της έκανα το χατήρι και γυρίσαμε σε πισωκολλητό με θέα τα στιβαρά της κωλομάγουλα.
Όλα τα ωραία όμως έχουν ένα τέλος. Το "συντριβάνι" τέθηκε σε λειτουργία και η Λάουρα τράβηξε το δρόμο της αφού με χαιρέτησε με θέρμη. Αποστολή εξετελέσθη λοιπόν και ήταν ώρα για χλαπάκιασμα κοψιδίων λόγω ημέρας. Γέμισα τη μπάκα μου και τη μουργέλεψα αναπολώντας τις "τορπίλες". Not bad για Τσικνοπέμπτη...