Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Η επίσκεψη έγινε στο τελείωμα της βάρδιας, κατά τις 4:30 το απόγευμα. Η κοπέλλα κοντή, αδύνατη, άβυζη και βαμμένη ξανθιά, ακαθορίστου προελεύσεως και ονομασίας (κάτι σαν κρασί χύμα δηλαδή).
Βγήκε και παρουσιάστηκε μόνη της : "ελεύθερα πιασίματα, κολαράκι, 20 ευρώ"
Είπα να περάσω, αφού επιβεβαίωσα το θέμα "κολαράκι" προς αποφυγήν παρεξηγήσεων.

Δεν πρόλαβα να μπώ στο δωμάτιο και ήρθε αμέσως. Αφού έκατσε στην άκρη του κρεβατιού και περίμενε μου πήρε μία πίπα στα όρθια φορώντας αμέσως την καπότα με το στόμα. Αν μή τι άλλο έχει μία τεχνική κατάρτιση.
Η πίπα δεν ήταν κακή, αλλά όχι και κάτι το αξιομνημόνευτο. Θετικό σημείο ότι δεν δυσανασχέτισε όταν την έπιασα από το σβέρκο και της κάρφωνα με δύναμη.

Στη συνέχεια ιεραποστολικό με εμένα να συνεχίζω να είμαι όρθιος -πράγμα σχετικά άβολο- οπότε όταν είπα να δοκιμάσω την πίσω πόρτα το εργαλείο δεν είχε την απαιτούμενη σκληρότητα.
Ανέβασμα στο κρεβάτι και επιστροφή στην μπροστινή είσοδο, γυρίζοντάς την πλέον στα τέσσερα.
Έτσι, με θέα το μικρό και στενό -αλλά με τριχούλες- κολαράκι, επανήλθε η απαραίτητη σκληρότητα και τελικά η πίσω πόρτα εκπορθήθηκε. Πολύ δυνατό και βαθύ σφυροκόπημα, γατζωμένος από την λεκάνη, χωρίς δυσανασχέτιση, αλλά και με ελάχιστη συμμετοχή. Σε κάποια στιγμή ζορίστηκε και μου χαλάρωσε ευγενικά την χειρολαβή. Κατά την έξοδο αναγκάστηκα να χρησιμοποιήσω χαρτί, γιατι η καπότα είχε κολήσει μέσα στον κώλο της και θα έμενε εκεί. Ευτυχώς γιατί στην άκρη υπήρχε και λίγη "νουτέλα".

Executive conclusion : Μία τίμια πρόταση, στα μικρά κυβικά, με προσιτή τιμή και καλή απόδοση. Αν ο κατασκευαστής προσθέσει και ένα χυσιματάκι στα -ανύπαρκτα- βυζάκια, τότε θα φιγουράρει στη κορυφή της κατηγορίας "κοντοπούτανα"