Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ο καύσων φέρνει κάβλες και η κρίση, με τις επακόλουθες αψιλίες, οδηγεί στους δρόμους του Μεταξιού. Τίγκα στους πακιστανούς που αναρρωτιόμουν πως αντέχουν τη ζέστη και δεν λιώνουν σαν μπαγιάτικα παγωτά. Χαμηλών προδιαγραφών τα εκθέματα, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Είδα κάνα δυό μανουλάκια σε λεπτό στυλάκι, αλλά τελευταία με είχε κουράσει η εν λόγω θεματογραφία και ήθελα κάτι ποιό πιασούμενο. Έπιστρέφοντας στο δίτροχο (άρα συμβολική η βαθ/γία στο πάρκινγκ) κάνω μια και μπαίνω στο ευαγές αυτό ίδρυμα. Δούλευε η Μόνικα, την οποία το εξέχων μέλος speed έχει παριγράψει με ακρίβεια στην προηγούμενη κριτική. Με χώσανε σε ένα δωμάτιο φούρνο, χωρίς άνοιγμα και χωρίς κλιματισμό. Ξαναθυμήθηκα το υβρεολόγιο μου σε όλη του την έκταση.
Η χαμογελαστή Μόνικα ήρθε σύντομα, πράγμα που με κουλάρισε. Να συμπληρώσω ότι μαζί μου ήταν πρόθυμη και συννεοήσιμη. Είναι αρκετά γλυκούλα και καλοδιάθετη. Γρήγορα κατάλαβα τα ψεύτικα βυζιά της (το είπες speed αλλά εγω που...) και διαπίστωσα πόσο πραγματική είναι η διαπίστωση του Καρτέσιου για την απατηλότητα των αισθήσεων. Κάτι ο κάυσων κάτι ή καύλα ξεγελάσθηκε το εξασκημένο μάτι μου. Διότι εκτιμώ τη Silicon Valey αλλά όχι τα συνθετικά βυζιά. Τα δικά της ήταν στα (δικά μου) όρια του ανεκτού.
Η διαδικασία ήταν συντομότατη, εξαιτίας μου. Τάκα-τάκα (γιατί ρε πούστη μου?) ήμουν έτοιμος να χύσω. Κάτι προκαταρκικά χαδο-φιληματάκια, λίγη πίπα και φλούπ! ο Π στα Β(όπου Π = πούτσος και Β = βυζιά) και τα ημιζωντανά, πλην ασπαίροντα, στήθη της δέχθηκαν το λευκό υγρό μου. Στα συν της Μόνικας ότι σκουπίστηκςε καλά και πήγε αμέσως και πλήθυκε.
Τες πα. Αν άντεχα θα είχα περάσει καλύτερα. Από πλευράς διάρκειας μιλώ. Δεν ήταν άσχημα, ήταν λίγο.
Την ευχαρίστησα, της είπα για τη ζέστη, της είπα ότι ψήθηκα και ότι αν μου είχαν βάλει και πατάτες θα ήμουν νοστιμότερος. Sheets, Μerde, Sheisse! Τι ρώτησα από που είναι. Μου είπε (με τη σλαβική προφορά της) από την Ισπανία, από τη Μαδρίτη. Θυμήθηκα πως η Ισπανία είναι πρώην σοβιετική δημοκρατία κάπου στην ανατολή, αλλά όχι άλλες λεπτόμέριες.
Οι εφήμερες ηδονές είναι αποσπασματικές. Ένα καλό κορμί εδώ, Μια ευχάριστη σινορίνα εκεί, αλλού μια πιπομαστόρισα. Αποτελούν ένα άθροισμα αποσπασματικών εικόνων της άφθαστης απόλυτης ηδονής. Κάτι σαν τη Πλατωνική θεωρία της γνώσης, προσγειωμένη (βεβαίως) στους κοιτώνες της εφήμερης ηδονής.

Ας συμπληρώσω και για την τσα2 (δεν το συνηθίζω). Είναι μεσήλιξ, που έφκαλα τη φαντάζεσε να καθαρίζει κρόμμυα, αλλά δύσκολα θα δοκίμαζες το φαγητό της.
Καλό... μουντιάλ!!!