Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ένας εσμός δώδεκα περίπου μνηστήρων ανέμενε στο χώρο υποδοχής την εμφάνιση και την επίδειξη της σπερματοδέκτου…

Η Άννα εισήλθε στο χώρο υποδοχής με προσποιητή άνεση και ανεμελιά, ωστόσο διαβλέψαμε στη ματιά της ψήγματα ενοχής.
Η εμφάνισή της δεν ήταν ξεχωριστή, εντυπωσιακή, προκλητική ή ιδιαίτερη: Σώμα περιποιημένο και ελκυστικό αν και περιορισμένων διαστάσεων, στήθος μικρό, μάτια και μαλλιά καστανά.
Κοντολογίς, μέτρια, καλή, αποδεκτή εμφάνιση.

Ήταν αδύνατο να εκτελέσει επιδείξεις, χάθηκε μέσα στη πολυκοσμία των υποψηφίων πελατών, στην ανεπάρκεια του χώρου και στο περιορισμένο ύψος της.

Η βοηθός – προαγωγός έπλεκε το εγκώμιο της νεαρής εκδιδόμενης, με τρόπο ελαφρώς αγωνιώδη, κατά πάσα πιθανότητα λόγω της έντονης ανάγκης εισπράξεων.

Παρ’ όλα αυτά, ο χώρος εκκενώθηκε ακαριαία από τους υποψήφιους. Φαίνεται ότι η συνηθισμένη φυσιογνωμία της νεαρής δεν τους ενέπνευσε.

Η ματιά της Άννας έγινε ακόμη πιο ενοχική.

Εισήλθαμε στον καθαρό και επαρκώς φωτισμένο χώρο συνουσιών.

Εκεί, η Άννα συνέχισε να έχει το ύφος που είχε στον προθάλαμο, δηλαδή όλα αυτά που περικλείουν οι λέξεις «μεταμελημένη, περιποιημένη, ενοχική, Ρουμάνα, αδύναμη, ευγενική, τρυφερή, καθαρή, υποσχόμενη, υποψήφια νύφη, κατά λάθος εκδιδόμενη, φαινομενικά χαρούμενη παρ’ όλα αυτά, κ.ο.κ. …».

Με την είσοδό της σταμάτησε δυο βήματα μετά την πόρτα, χαιρέτησε, χαμογέλασε και περίμενε…
Περίμενε να την πλησιάσουμε, να ανταλλάξουμε τα διαπιστευτήριά μας και στη συνέχεια να τη συνοδεύσουμε στο κρεβάτι όπου θα μας παρείχε τις υπηρεσίες της.

Ανταποδώσαμε χαιρετισμό και χαμόγελο, και την προσεγγίσαμε.
Εκτυλίχθησαν αμφοτερόπλευροι εναγκαλισμοί, θωπείες και ασπασμοί.
Επήλθε ταχεία και πλήρης στύση (0-100 σε 10΄΄)

Στη διάρκεια του πεοθηλασμού και της συνουσίας, επιβεβαιώθηκαν όλες οι παραπάνω λέξεις με τις οποίες περιγράψαμε το ύφος και το στυλ της νεαρής.
Ήταν μια από τις φορές που η προσδοκία μας ταυτίστηκε πλήρως με το αποτέλεσμα.

Μετά το πέρας της πράξης, στα πλαίσια σύντομης συζήτησης, η Άννα με μέτρια ελληνικά προσπάθησε να εξωτερικεύσει ότι «την έχει πατήσει» και ότι «δυστυχώς γεννήθηκε στη Ρουμανία».

Αποχωρήσαμε, με την απορία αν το σκηνικό της Άννας ήταν σκηνοθετημένο, πλαστό, προσποιητό, ψεύτικο, ή όχι.
Καταλήξαμε ότι ακόμη κι έτσι αν είναι, η ευχάριστη αίσθησή μας καταγράφηκε και δεν αλλάζει με τίποτα!
Έτσι κι αλλιώς όλα ένα παραμύθι είναι…