Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Κυριακή μεσημέρι και μιας και περνούσα από το κέντρο είπα να κάνω μια στάση στη γνωστή οδό.
Πράξη Πρώτη : Μετά από ολιγόλεπτη αναμονή στο σαλόνι έρχεται η κοπέλα : κουνιστή, χαμογελαστή, αλλά και σιωπηλή… Τσατσά δεν είδα, λέω το κορίτσι έχει μάλλον διπλό ρόλο. Το κορίτσι μας είναι ολόφρεσκο (εκ Ρουμανίας) 20άχρονο, μελαχρινό με ωραίο προσωπάκι, και άριστο φυσικό στηθάκι 3άρι. Ένα γλυκό ζουμπουρλούδικο με δυο λέξεις. Γενικά ωραία παρουσία, του τύπου μου, οπότε λέω ας περάσω να δω την τύχη μου για σήμερα. Στα μουγκοχαμογελαστά μου δείχνει ένα δωμάτιο και αφού μπήκα μου έκλεισε την πόρτα για να ετοιμαστώ. «Περίεργη διαδικασία» είπα από μέσα μου. Μετά από λίγο ακούω την βαριά φωνή της τσατσάς προς την κοπέλα : «Money, μωρή… money!!!» Εντός δευτερολέπτων ακούω κτύπημα στην πόρτα, και να η τσατσά (ευγενική προς εμένα πάντως) για να εισπράξει το 20άρικο.
Πράξη Δεύτερη : Σε μερικά λεπτά να και η κοπέλα μας. Τις είπα δυο κουβέντες στα ελληνικά και μετά αγγλικά αλλά εισέπραξα και πάλι τη σιωπή. Με κάποια νοήματα και καλή διάθεση κατάλαβα ότι δεν μιλάει ξένες γλώσσες, ότι είναι από την Ρουμανία, είναι ολόφρεσκη (ημερών μάλλον) στο επάγγελμα και ότι την λένε Αλίνα ή κάπως έτσι. Προσωπικά την βρήκα πολύ ωραία και ζουμερή ως κοπέλα, στα συν το ωραίο χαμόγελο, το καθαρό (στην 1η όψη) και φυσικό κορμί, και το άψογα ξυρισμένο και δεκτικό σε χάδια νινάκι της. Καλά ξεκινήσαμε λοιπόν. Το πήρα και απόφαση ότι όλα θα γίνουν στα μουγκά οπότε ας πάμε παρακάτω. Ξεκίνησε άμεσα με παλινδρόμηση της περιοχής, για την απαιτούμενη ανάταση. Μετά από λίγο πέρασε κοντά στην περιοχή για καλύτερη περιποίηση, και ξαφνικά με αρχίζει σε ακάποτη πίπα! Όπα λέω το ζουμερό πιπίνι, ανεβασμένες υπηρεσίες!!! Να μην τα πολυλογώ μέτρια η πίπα. Μετά σκουφάκι, και μετά κανονικός αγώνας με άνεση χρόνου και εναλλαγές στάσεων κατά το δοκούν. Υπάκουο το πιπίνι. Πριν τελειώσω στο ιεραποστολικό, και μιας και μου μπήκε η ιδέα ότι το μικρό κάνει και άλλα extra, και επειδή είχε πολύ γλυκό μουτράκι, της λέω (σχήμα λόγου αυτό) : «Να τελειώσω στην κοιλίτσα σου;» Το πιπίνι λοιπόν (πάντα με το χαμόγελο) το έπιασε αμέσως, και άρχισε να μου τρίβει χαμογελαστά τα δάχτυλα του ενός χεριού… Κατάλαβα, λεφτά ήθελε. «How much?» της λέω. Και μου ρίχνει δύο χαμογελαστά φάσκελα, και πετάει και ένα «Εουρό». Το έπιασα το υπονοούμενο : 10 Ευρώ. Λέω χαλάλι, να το ολοκληρώσουμε το έργο.
Πράξη Τρίτη : Το μικρό τα ήθελε τα ευρώ μπροστά, «Μα» της λέω, “Εουρό» αυτή. Τι να κάνω, ξεζεύω, τα βρίσκω, τα δίνω, και ξανά από εκεί που είχαμε σταματήσει. Τις είπα να κάνει αυτή παιχνίδι (να τα δουλέψει τα extra της) και όντως το μικρό άρχισε μια μάλαξη, και σε λίγο αυτό-πασαλύφτηκε με τους χυμούς ολόκληρη. Κοιλίτσα, στήθος, μάγουλα, μαλλιά. Όμως πάντα με το χαμόγελο!!! Άξιο το extra είπα πάλι από μέσα μου. Στα μείον όμως ότι στο τέλος η κοπέλα αντί κανονικής πλύσης, απλά πήρε χαρτί και ψευτοκαθαρίστηκε. Όταν βγήκε η κοπέλα από το δωμάτιο στο σαλόνι, άκουσα (για πρώτη φορά) το πρόγραμμα από την τσατσά : «Φρέσκια η κοπέλα μας, μούρλια δεν την βλέπετε! Ακάποτο, ελεύθερα πιασίματα, … κλπ»
Ωραίο ήταν σήμερα το έργο, πρωτότυπο και ενδιαφέρον. Αν και με χάλασε το θέμα καθαριότητας στο τέλος. Έκανα έναν διπλό προληπτικό καθαρισμό, και αποχώρησα…