4ο χιλ Χαλκίδας-Σχηματαρίου δεξιά (Μπουρδέλα) Χαλκίδα

Χθες ήταν η δεύτερη φορά μέσα σ' ένα χρόνο που επισκεφτόμουν τη Χαλκίδα (για την ακρίβεια αυτήν τη φορά προορισμός μου ήταν η Ερέτρια) και δεν υπήρχε περίπτωση να μην περάσω απ' τα 2 μπουρδελάκια, στην περιοχή της Γλύφας, για να δω τι έπαιζε 11 μήνες μετά.
Εισερχόμενος στο σκοτεινό σαλονάκι η υπηρεσία με χαιρέτησε απ' το κουζινάκι. Κάθισα. Εκεί θα περίμενα για τα επόμενα 18 λεπτά, ενώ όποτε θα εμφανιζόταν θα τη ρωτούσα και κάτι: «Από ποια ώρα λειτουργείτε;» «Μία το μεσημέρι, μέχρι δύο η ώρα το βράδυ». Να μην το θυμάμαι, να μην το θυμάμαι!... Απ' την περσινή μου επίσκεψη είχα σημειώσει μονό την ώρα του σχολάσματος, αλλά είχα ρωτήσει και μου είχαν πει πως άνοιγαν 13:00. Τέλος πάντων έφτασα νωρίς και χρειάστηκε να επιστρέψω μισή ώρα δρόμο με το αμάξι κι αυτό το έκανα δύο φορές, και πιο μετά, το απόγευμα, για τη δεύτερη συνεύρεση...
'Οταν ξαναβγήκε αργότερα ρώτησα: «Μία κοπέλα ειναι στη βάρδια;» «Μία είναι, ναι!». Ενώ λίγο πριν τη συμπλήρωση των 18 λεπτων ξαναπαρουσιάστηκε ζητώντας συγγνώμη που ο μέσα καθυστερούσε. «Δεν υπάρχει πρόβλημα!» την καθησύχασα εγώ και με την ευκαιρία ρώτησα: «Πώς τη λένε την κοπέλα;» «Ιζαμπέλλα». Εκείνη τη στιγμή μπήκε κι ένας συναγωνιστής.
Η πόρνη βγήκε γυμνόστηθη. Είχε ίσιο μαύρο μαλλί μέχρι την πλάτη, όμορφο και συνάμα έκφυλο προσωπάκι με άσχημα, παραμελημένα δοντάκια, μεσαίο συμμετρικό στήθος, που έκανε μπαμ ότι ήταν προϊόν πλαστικής χειρουργικής παρέμβασης, αδύνατο καλοσχηματισμένο κορμί με μια διάστιξη κατά μήκος του δεξιού μέρους της ράχης της, ωραίο κωλαράκι, λεπτά ομορφοσχηματισμένα ποδαράκια.
«Πόσο είναι το πρόγραμμα;», «30 ευρώ απλό πρόγραμμα και 40 ευρώ ελεύθερο στοματικό», «Θα περάσω!» είπα και πλήρωσα ένα εικοσάρικο κι ένα δεκάρικο.
Το δωμάτιο ήταν μικρό, αλλά φωτεινό και καθαρό. Η Ιζαμπέλλα δεν άργησε ν' ανοίξει την πόρτα. 'Ηταν σε καλή διάθεση. Ρώτησε τ' όνομά μου κι εγώ τη ρώτησα (πολλές ερωτήσεις έπεσαν σ' αυτήν τη συνεύρεση...) από πού ήταν, για να μου απαντήσει: «Ισπανία»... Φορούσε μοναχά ένα λεοπαρδαλέ στρινγκάκι κι αμέσως πήρε θέση ανάμεσα στα σκέλια μου ετοιμάζοντας το προφυλακτικό. 'Οταν το τοποθέτησε –σε πεσμένο πούτσο– έπιασε τα μαλλιά της πρόχειρα πίσω κι έσκυψε για να ξεκινήσει ένα καλούτσικο τσιμπούκι χωρίς χέρι και με αρκετό ρούφηγμα. Σύντομα της ζήτησα να μετακινηθεί πλάι μου. Σηκώνοντας το κεφάλι ρώτησε: «Γιατί;» «Για να μπορώ να πιάνω κάτι!» της απάντησα. «Εντάξει μωρό μου, εντάξει» έκανε χαμογελώντας. «Πολλές κοπέλες το κάνετε αυτό» συνέχισα χαμογελώντας κι εγώ. «Εντάξει έρχεται εύκολο...» αποκρίθηκε.
'Οταν καύλωσα της ζήτησα να ξαπλώσει ανάσκελα. Δεν την πλάκωσα αμέσως, παρά στεκόμουν γονατιστός μπρός της κι έτριβα την ψωλή μου κοιτάζοντάς την στα μάτια. Τότε εκείνη, ανταποδίδοντας το λάγνο βλέμμα μου, με τη ρώγα του μεσαίου της δάχτυλου άρχισε να τρίβει την κλειτορίδα της, ενώ στη συνέχεια το έχωσε ολόκληρο στη μουνότρυπά της, επαναλαμβάνοντας την κίνηση ξανά και ξανά! Αχ, τι καύλα ήταν αυτή!...
Κατά τη διάρκεια του πλακώματος είχε τυλίξει τα πόδια της γύρω απ' τη φαρδουλή μέση μου, αγκαλιάζοντάς με ταυτόχρονα, ενώ γλείφοντας –νορμάλ γλείψιμο, όχι κάτι το ιδιαίτερο– και ξεφυσώντας μέσα στο αυτί μου μού δημιουργούσε ηδονικές ανατριχίλες κάνοντάς με να αυξάνω την ταχύτητα και το βάθος της γάμευσης...
Στη στάση της γελαδάρισσας, αφού "καρφώθηκε", στάθηκε ευθυτενής και πιάνοντας τους μηρούς μου άρχισε ένα μπρος-πίσω τρίψιμο, που όσο περνούσαν τα δευτερόλεπτα γινόταν όλο πιο γρήγορο και βίαιο μέχρι που το διέκοψε για να συνεχίσει με πάνω-κάτω, στηριζόμενη στους αγύμναστους μείζονες θωρακικούς μου. Εκεί λύθηκαν και τα μαλλιά της... Λίγο αργότερα έχυνα...
Καθώς φορούσε το βρακάκι της, όρθια πάνω στο κρεβάτι με μένα ακόμα ξαπλωμένο, μου απάντησε πως το καλοκαίρι και λίγο πιο πριν, εργαζόταν στο Φωκαίας 19 με το ίδιο όνομα, προσφέροντας κι εκεί γυμνό στοματικό.
Να μην την έχω πάρει στο εικοσάρικο, να μην την έχω πάρει στο εικοσάρικο!... Ατυχία!

Δεν πολύ ασχολούμαι με το να γράφω αλλά είναι πραγματική αδικία για τι δεν έχει αναφέρθη ποτέ για το συγκεκριμένο οίκο τίποτα απολύτως .
Αυτό βεβαία με έκανε να πάω για δοκιμή και έτσι είπα να προσθέσω της εντυπώσεις μου.
Η υπεύθυνη του οίκου ευγενέστατη, πρώην στο επάγγελμα, και η κοπέλα που μου παρουσίασε ήταν η ειρήνη (ελπίζω να μην κάνω λάθος για τι είμαι δύσκολος με τα ονόματα).
Ψηλή μιλφ , κανονική (σόμα λύω σαν άγαλμα), μαλλί μέχρι τους ώμους μαύρο.
Έδωσα τα 30 εύρο και πέρασα μέσα, η αναμονή ήταν σύντομη, μπαίνει μέσα με χαμόγελο συζήτησε μαζί μου ώστε να νιώσω πιο καλά (λόγο ότι γενικά αγχώνομαι και δεν αποδίδω οπός και τις το είπα μπαίνοντας). Ξεκινήσαμε με χάδια φιλία στάση 69 και ήταν πρόθυμη σε κάθε συμμετοχή σαν να είμαι με την κοπέλα μου. Στοματικό με προφύλαξη και το αποτέλεσμα να έχουμε ανόρθωση 100% πράγμα σπάνιο σε μένα οπός είπα άγχος. Αληθοφανείς αναστεναγμοί και έδειχνε να περνάει επίσης καλά. Ήταν από πάνω σε όλη την διάρκεια μέχρι που ήρθε το τέλος (άδειασα βουνό ). Αν και ήμασταν μέσα 15 λεπτά δεν είχαμε καμιά ενόχληση. Μιλήσαμε για λήγω όσο αφορά το άγχος και αυτό που συγκράτησα ήταν η φράση ότι δεν είμαστε ζώα το σεξ θέλει και λίγο συναίσθημα για να αποδώσει κάποιος. Την ευχαρίστησα και ανανέωσα ραντεβού.
Βγαίνοντας μίλησα και με την ιδιοκτήτρια για κάποια θέματα και της έθεσα το θέμα για το χτύπημα της πόρτας στο οποίο είχα ξεκάθαρη απάντηση, «εδώ και στο δίπλα απαγορεύετε» και μου έδωσε να καταλάβω ότι είναι σωστή επαγγελματίας.
Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ θα ξανάπαω. Από Χαλκίδα είμαι αλώστε. μπουρδέλο από τον τόπο σου …
Το προτείνω ανεπιφύλακτα.