Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Πέρασα από το μαγαζί κατά τις 4:00
Μου άνοιξε μια συμπαθητική κοπέλα (μάλλον Ρωσίδα). Με ρώτησε αν έχω ξανάρθει και με ρώτησε αν θέλω κάτι να πιώ.
Τα κορίτσια που είδα ήταν η Αντριάννα, η Αντελίνα η Καμέλια και μια άλλη που δε θυμάμαι το όνομά της.
Τα κορίτσια ήρθαν να χαιρετήσουν χαμογελαστά η μια μετά την άλλη. Κοίταζα τον τσουπωτό κωλαράκο της Καμέλιας όταν απομακρυνόταν μετρά τη χαιρετούρα καθώς η ρος ρομπίτσα που φορούσε ίσα ίσα τον κάλυπτε. Έτοιμος ήμουν να κατεβάσω το κεφάλι λοξά για να δω καλύτερα κάτω από τη ρόμπα
Δυο λεπτά αργότερα με συνόδευε στο δωμάτιο
Η Καμέλια είναι ένα κορίτσι 1,60-1,65 με 4 βιζάκι και τορνευτό κολάρακι. Αδύνατη δεν τη λες με συμπαθητικό πρόσωπο με ρωσικά χαρακτηριστικά πολύ χαμογελαστή και ευγενική
Ελληνικά και αγγλικά μιλάει ελάχιστα όμως έδειχνε να προσπαθεί να μάθει και προσπαθούσε με τη στάση της να καλύψει το κενό της γλώσσας με χαμογέλα και σκέρτσα.
Ντους μου λέει και πάει να φέρει τα ρέστα. Μετά από 2 λέπτα μπαίνει στο δωμάτιο και με ρωτάει με τρόπο να μπει στη ντουζιέρα μαζί μου
Ντα, λέω και ξεκουμπώνει τη ρόμπα, βγάζει το μαύρο κορμάκι που φορούσε από μέσα και μπαίνει στη ντουζίερα.
Αφρόλουτρα, φιλιά, χάδια νερά όλα μαζί.
Μετά το ντους μου κάνει νόημα μη βγω από τη ντουζιέρα. Τρέχει, φέρνει πετσέτα και παντόφλες και με σκουπίζει!!
Μασάζ; με ρωτάει; Ντα λέω και ξαπλώνω. Ξεκίνησε το τρίψιμο και φρόντιζε να μου τουρλώνει το κωλαράκι της ή ερχόταν από την επάνω μεριά του κρεβατιού και έσκυβε μπροστά μέχρι που τα βυζιά ακουμπούσαν τη πλάτη μου και είχα υπέροχη θέα μουνάκι. Δεν άντεξα πάνω από 3 λεπτά να και γύρισα. Πρεσερβατσίβε και πίπα καλή με ρυθμό υγρή και βαθιά γλείψιμο αρχιδιών και κοίταγμα στα μάτια. Σταμάτα της λέω γιατί θα χύσω. Πλακώσαμε το γαμίσι. Πολύ πρόθυμη έκανε οτι μπορούσε για να με ευχαριστήσει. Καθιστό πισοκολίτο, από πάνω, από κάτω σε όλες τις γεύσεις για όλα τα γούστα. Κώλο δεν ξέρω αν δίνει γιατί δε δοκίμασα. Τελείωσα με τσιμπουκάκι. Είχε μείνει λίγος χρόνος και μου έκανε και μασάζ χωρίς βιασύνες και ρολόγια.
Το ντους στο τέλος το κάναμε μαζί, και πάλι πετσέτα και παντόφλες έτρεχε να μου βάλει, μη πατήσουν «τα γαλαζοαίματα» ποδαράκια μου στο πάτωμα

Μπράβο στην Καμέλια που φρόντισε να περάσω τέλεια και τα κατάφερε.

ΥΓ Τα θυμήθηκα τώρα γράφοντάς τα και θέλω να ξαναπάω