Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Έψαχνα να βρω ένα μπελά και τελικά τον βρήκα και πήγα και αγάπησα ένα μωρο την... Αναστασίτσα. Δεύτερη επίσκεψη καπάκι μετά την κάτωθι κριτική γιατί φυσικά το έξυπνο πουλί από τη μύτη θα πιαστεί και θα προσπαθήσει να γοητεύσει το πιπίνι μες το κατακαλόκαιρο σαν κλασσικός γερομπισμπίκης. Θες οτι τα υπόλοιπα ελαιοτριβεία διακοπεύουν θες ότι βρίσκεις εύκολα πάρκιν κέντρο τέτοια εποχή υπήρχε ξανά συνωστισμός στα δωμάτια. Στα μείον του μαγαζιού είναι ότι τα πιο πολλά δωμάτια αν και ευρύχωρα δεν έχουν ντουζάκι οπότε οι σερίφησες Τζένη-Άννα εκτελούν χρέη τροχονόμου στο διάδρομο. Η Τζένη μας χαρωπή από την αύξηση της κίνησης, η Άννα τούμπανο και αδυνατισμένη οι άλλες τα γνωστά...αλλά ο υποφαινόμενος δαγκωτό Αναστασία που δοκιμάζει πραγματικές δόξες μετά από την ξαφνική διαφήμιση. Ξεντυμένος πίσω από την πόρτα του δωματίου άκουσα το μωρό μου να φλερτάρει με πρόστυχα ραμολιμέντα που πρότερα είχαν θωπεύσει αχόρταγα το μαυρισμένο της λιγνό δερματάκι και ένιωσα έναν δυνατό πόνο στη σπλήνα που κατάφερα(;) να μην προδώσω. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από μπουρδελιάρη που ερωτευεται νεαρότερη του εταίρα και παλιμπαιδίζει. Ποιος; εγώ που τα χω γυρίσει από Φυλής μέχρι Μετάξι και που αν δεν κατάπινε όλα τα σπέρματα η άλλη ούτε που ξαναπέρναγα! Εγώ που έχω τελειώσει στο γλυφομούνι ακόμα και πενηντάρες παλιές πουτάνες και μετά μου ζητάγαν facebook για επικοινωνία μόνες τους! Εγώ που έχω πηδήξει πάνω στο πάθος ακάποτα 2 μεγάλα ονόματα του χώρου και έχουμε φύγει και τριήμερα Κυκλάδες μαζί! Εγώ λοιπόν ανέχτηκα ξανά μέσα σε λίγες μέρες πίπα μόνο με καπότα και χειρομάλαξη για τελείωμα ώστε να ξεκινήσω δήθεν αδιάφορες μακροσκελείς συνομιλίες με το αγγελούδι... Και το ξέρω ότι θα ξαναπάω γιατί όπως λέει και το τραγούδι (Gotye) "Υou can be addicted to a certain kind of sadness"