Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Θα συμπυκνώσω δύο κριτικές σε μία, για το πληρέστερο της ενημέρωσης.
ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ 1η: Μετά την "φασαρία" που έγινε στο site, αποφάσισα να επισκεφθώ το μαγαζί την Παρασκευή (24/1) το απόγευμα. Διαθέσιμες οι Λάουρα, Βερόνικα και Αλεξάνδρα. Με διάθεση εξερευνητή, επέλεξα την Λάουρα. Ενα κοριτσάκι γύρω στο 1,55 μ., περίπου 25 ετών, με τα κιλάκια της, μελαχροινή τσιγγανοειδούς τύπου, με τέλεια ελληνικά, σερβοελληνίδα (κατά δήλωσή της).
Από τον χώρο δεν πρόλαβα να δω πολλά πράγματα, γιατί, προφανώς, κάποιος άλλος συναγωνιστής περίμενε στον χώρο υποδοχής κι έτσι η θυροφύλαξ με έχωσε κατ' ευθείαν σ' ένα δωμάτιο για την οντισιόν και τα περαιτέρω. Το δωμάτιο βέβαια πεντακάθαρο, με καναπέ, μασαζοκρέβατο, a/c, ντουσιέρα και απαλή μουσική. Εκανα ένα γρήγορο ντουσάκι και αμέσως εμφανίστηκε η Λάουρα, η οποία μου ζήτησε προκαταβολικά το "δωράκι" της. Παρ' ότι ψιλοσπάστηκα, κατέβαλα το αντίτιμο, σκεπτόμενος ότι δεν με έχουν ξαναδεί και δικαιολογημένα έχουν κάποιες επιφυλάξεις. Αμέσως μετά ήρθε η Λάουρα, η οποία έκανε ενώπιόν μου ντουσάκι και με ξάπλωσε για μασάζ, το οποίο, μπορώ να πω ότι, το κατέχει επαρκώς. Εκεί όμως που εγώ αποδείχθηκα ανεπαρκής ήταν η μετά το μασάζ συνεδρία. Δεν ξέρω αν έφταιγε η κούρασή μου (σε συνδυασμό με την ηλικία μου) ή η μεταξύ μας χημεία, πάντως ο μικρός Περικλής ουδέποτε μεγάλωσε, παρά τις φιλότιμες, έως συγκινητικές, προσπάθειες της Λάουρας, η οποία δήλωσε ότι: "δεν φεύγεις από εδώ, αν δεν πηδήξεις". Παρ' όλα αυτά, αγνόησα το τελεσίγραφο και σεβόμενος τον χρόνο της, ο οποίος είχε ήδη προ πολλού παρέλθει, απεχώρησα με το κεφάλι σκυμμένο, υποσχόμενος να επανέλθω.
ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ 2α: Χθες (27/1) λοιπόν επανήλθα διμύτριος (που λένε) και ξεκούραστος, μετά την ραστώνη του σ/κ. Αυτή την φορά με πέρασαν στο φωτεινότατο σαλόνι με την μινιμάλ επίπλωση και, χωρίς να δω τις κοπέλες, επέλεξα την Λάουρα, ώστε να τελειώσω αυτό που είχα αφήσει στην μέση. Για την πληροφόρησή σας, παρούσες ήταν η Λάουρα και η Βερόνικα, ενώ η Αφροδίτη ήταν με πελάτη. Τουλάχιστον αυτή την φορά δεν μου ζήτησαν προκαταβολικά την πληρωμή κι έτσι μ' έκαναν να νοιώσω πάλιουρας.
Κατά τύχη (;) οδηγήθηκα στο ίδιο δωμάτιο, οπότε δεν έχω να προσθέσω κάτι επ' αυτού. Εκανα πάλι το ντουσάκι μου και περίμενα την Λάουρα, η οποία ήρθε, αλλ' αυτή την φορά δεν απηλλάγη των ενδυμάτων της εξ αρχής, ούτε χρησιμοποίησε την ντουσιέρα. Για να 'μαι ειλικρινής, δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία, αφού θεώρησα το γεγονός συμπτωματικό.
Ο διάλογος που διημείφθη είχε ως εξής:
Εκείνη: "Είσαι ξεκούραστος σήμερα, μωρό μου?"
Εγώ: "Οσο πιο ξεκούραστος γίνεται!"
Εκείνη: "Θα γίνει κόλαση, λοιπόν!!!"
Και μ' αυτή την υπόσχεση, ξεκίνησε το γνωστό, ποιοτικό, μασάζ.
Παρένθεση: Το μασάζ το απολαμβάνω και στην διάρκειά του θέλω απόλυτη ησυχία και ηρεμία. Δηλ. επ' ουδενί μ' αρέσουν οι συζητήσεις, ούτε καν οι τυπικές κουβέντες, εκ λόγων ευγενείας. Αυτό το χαρακτηριστικό μου η Λάουρα το σεβάστηκε και τις δύο φορές, πέραν των αρχικώς λεχθέντων, προφανώς για να σπάσει ο πάγος. Απόλαυσα, λοιπόν, το μασάζ μου, με την Λάουρα πάντα ντυμένη και από κάποια στιγμή και ύστερα ένοιωσα να γίνεται περισσότερο χαδιάρικο και τολμηρό. "'Ωπα", είπα μέσα μου, "ήγγικεν η ώρα". Αμ δε! Τα επόμενα λόγια της Λάουρας ήταν ότι ο χρόνος μας τέλειωσε. Ανασηκώθηκα στο κρεβάτι και διαμαρτυρήθηκα εντόνως. Η απάντησή της ήταν ότι με πήρε ο ύπνος και δεν ήθελε να με ξυπνήσει για ένα τετριμμένο πήδημα. Ουδέν ψευδέστερο τούτου. Οπως και πιο πάνω είπα, την ώρα του μασάζ θέλω απόλυτη ησυχία. Αν αυτό ερμηνεύεται ως ύπνος, τί να πω? Τέλος πάντων, επειδή ο Περικλής αυτή την φορά είχε πάρει μπόι, αρκέστηκα σε μία ακα πίπα και ένα αγχωμένο τέλειωμα πάνω στο μετρίου μεγέθους στήθος της Λάουρας και απεχώρησα αξιοπρεπής μεν, σκασμένος δε.
ΕΠΙΜΥΘΙΟ: Προβληματίστηκα πολύ για το αν θα γράψω την συγκεκριμένη κριτική. Δεν ήθελα να δημιουργήσω αρνητικές εντυπώσεις σε βάρος μιας νέας και αξιοπρεπούς προσπάθειας. Από την άλλη, όμως, σκέφτομαι ότι 60 ευρώ στις μέρες μας για κάποιους είναι 3 μεροκάματα. Για να είμαι δίκαιος, θα ξαναπάω στο συγκεκριμένο μαγαζί και θα επιμείνω να "συνεδριαστώ" με την Αφροδίτη, έτσι ώστε να αποκτήσω πιο ολοκληρωμένη άποψη. Παράλληλα, γράφοντας την κριτική, μου πέρασε απ' το μυαλό η υποψία ότι η Λάουρα ήταν αδιάθετη και γι' αυτό άφησε ημιτελή την προσπάθειά της. Ομως, ακόμη κι συνέβαινε αυτό, δεν θα ήταν πιο τίμιο να μου το πει από την αρχή και να πάρω εγώ την ευθύνη της επιλογής μου?