Η κυκλοφοριακή αγωγή δεν θα λύσει κανένα πρόβλημα εφόσον γίνεται από δασκάλους οι οποίοι οδηγούν όπως ο μέσος Έλληνας.
Όταν ήρθα στην Ελλάδα αφού πήρα το δίπλωμα στο εξωτερικό, έκανα μερικά μαθήματα με έλληνα δάσκαλο οδήγησης. Θυμάμαι ότι με επέπληξε όταν σε πορτοκαλί πάτησα φρένο αντί για γκάζι : " θα σε καρφώσει κάποιος από πίσω εάν πατάς φρένο στο πορτοκαλί".
Ακριβώς τα αντίθετα με όσα μου έλεγε ο δάςκαλος στη εξωτερικό δηλαδή: "αμυντική οδήγηση και οχι επιθετική, στο πορτοκαλί πατάς φρένο και όχι γκάζι, λαμβάνοντας πάντα υπόψιν την κυκλοφορία που έχεις πίσω σου".
Σε ερώτηση που είχα κάνει δε σε αστυνομικό της τροχαίας σχετικά με τα όρια ταχύτητας που προβλέπει ο ΚΟΚ στην Ελλάδα, ούτε ο ίδιος ήξερε να μου τα εξηγήσει : "ότι λέει η σήμανση".
Πάμε λίγο τύποι μου να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα περί "ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ" γιατί έχετε μπερδέψει τη βούρτσα με την πούτσα.
Την αγωγή περί κυκλοφορίας εις τα οδούς και τα πεζοδρόμια δεν την παρέχουν οι "δάσκαλοι οδήγησης" . Αυτοί εξάλλου είναι δάσκαλοι κατ' ευφημισμόν. Πιο σωστά θα έπρεπε να λέγονται "εκπαιδευτές οδήγησης".
Την αγωγή την παρέχει το σχολείο και οι εργαζόμενοι εκεί: δάσκαλοι και καθηγητές.
Και εδώ φυσικά ξεκινάει μια τεράστια συζήτηση που δε θα μας έφταναν δεκαπέντε νήματα και τρία φόρουμ για να την εξαντλήσουμε. Θέλω όμως να σταθώ σε δύο σημεία, σε ο,τι αφορά την αγωγή:
1ον στην Ελλάδα η επικρατούσα αγωγή δεν είναι δυστυχώς αυτή του σχολείου, αλλά της οικογένειας. Επομένως ακυρώνεται η όποια καλή δουλειά των ευσυνείδητων εκπαιδευτικών (που τα τελευταίο χρόνια είναι οι περισσότεροι).
2ον οποιαδήποτε βαθιά αλλαγή οφειλόμενη στο εκπαιδευτικό σύστημα, παίρνει πάνω από 100 χρόνια για να περάσει στα πλατιά κοινωνικά στρώματα, όπως έλεγε και ο έξοχος Ηλίας Πετρόπουλος.
Με απλά λόγια, μην περιμένετε θεαματικές αλλαγές και μείωση του αριθμού των νεκρών από τροχαία μέσα στον 21ο αιώνα...
www.protothema.gr
