Τί τρέχει επιτέλους με αυτές τις ελλεηνίδες;

[argyrotoxos]

Καλημέρα, ασχέτως φύλου, σε μια συντροφική σχέση υπάρχουν συγκεκριμένοι ρόλοι. Δεν γίνεται ο άντρας να είναι ψυχολόγος/μπαμπάς/γκόμενος της γυναίκας κι αντίστοιχα η γυναίκα δεν γίνεται να είναι ψυχολόγα/μαμά/γκόμενα του άντρα. Ο ρόλος του/της συντρόφου είναι συγκεκριμένος. Ειδικά στο ψυχολογικό κομμάτι υπάρχουν συγκρουόμενα συμφέροντα και δεν μπορεί ένας/μια σύντροφος να παρέχει αντικειμενική άποψη.

Μια χαρά γίνεται ..ο άνθρωπος που είναι παντρεμένος απλά αδυνατει να διανοηθεί ότι κάποτε ίσως να ζει μόνος.

Σε ευχαριστώ. Μην παρεξηγηθώ, τα κάνω όλα αυτά και ακόμα παραπάνω (γυμναστήρια, τρέξιμο έξω, βόλτες με το αμάξι, καφέδες έξω κ.α.) Θέλω να τονίσω ότι αυτό που νομίζουν όλοι ότι η μοναξιά συνεπάγεται αυτομάτως καλοπέραση είναι η μία όψη του νομίσματος. Έχει πολλά καλά, αλλά έχει και κακά (όπως κάθε επιλογή).

Παρά την μοναχικότητα που με διέπει, πιστεύω ότι ο άνθρωπος είναι από τις απαρχές του κοινωνικό ων, οπότε είναι λίγο δύσκολο να είναι μόνος του για μια ζωή.

Mια χαρά γίνεται...όλοι μόνοι μας θα πεθάνουμε εκτός αν γίνει κάνα μαζικό δυστύχημα η φυσική καταστροφή.

 

[johnm650]

Μια χαρά γίνεται ..ο άνθρωπος που είναι παντρεμένος απλά αδυνατει να διανοηθεί ότι κάποτε ίσως να ζει μόνος.

Mια χαρά γίνεται...όλοι μόνοι μας θα πεθάνουμε εκτός αν γίνει κάνα μαζικό δυστύχημα η φυσική καταστροφή.

Το πρώτο σου σχόλιο, για να είμαι ειλικρινής, δεν το καταλαβαίνω. Μιλάω για ρόλους, όχι για μοναχική ζωή. Αν θέλεις εξήγησέ μου.

Στο δεύτερο σχόλιο, απλά διαφωνώ. Το ότι πεθαίνει κάποιος μόνος του ισχύει, αλλά πίσω του αφήνει ανθρώπους που νοιάζονται ακόμη και λίγο (νομίζω υπάρχουν παραδείγματα κι εδώ μέσα για εκλιπόντες...έστω και λίγο μας επηρεάζει η απώλειά τους), άρα δεν είναι τόσο απλό όσο "πεθαίνεις μόνος σου". Στην καθημερινότητά μας χρειαζόμαστε ανθρώπους απλά για να επιβιώσουμε. Αυτό δεν χρειάζεται να στο εξηγήσω (από τα μηνύματά σου, καταλαβαίνω ότι έχεις πολλή παραπάνω από την στοιχειώδη νοημοσύνη για να το κατανοήσεις αυτό). Ως εκ τούτου, είναι ουτοπικό να πιστεύει κάποιος ότι είναι απολύτως μόνος του.

Στα προηγούμενά μου σχόλια, δεν κλαίγομαι, δεν ζητώ συμπαράσταση, απλά δίνω τα δεδομένα μου. Μέσα από αυτά θέλω να αναδείξω ένα κοινωνικό φαινόμενο που αφορά στην ψευδή απομόνωση που επιφέρουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ναι μεν κάθεσαι στον καναπέ σου και βλέπεις κόσμο από κάθε γωνιά του πλανήτη, αλλά η διεπαφή σου παραμένει ψηφιακή, εικονική, ψεύτικη. Από την άλλη δε, όλες αυτές οι "κυρίες" και οι "κύριοι" που αυτοπροσιδορίζονται ως "influencers" και προωθούν σε διάφορες εκφάνσεις "είμαι μόνος μου και περνάω γαμάτα, δεν έχω ανάγκη κανέναν", πού το δηλώνουν? Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης -> στους ακόλουθούς τους -> στο κοινό τους. Άρα, η έννοια της μοναξιάς χάνεται αυτομάτως όταν χρειάζεσαι ένα κοινό από κάτω να σε θαυμάζει. Καταλαβαίνεις τώρα γιατί λέω ότι η μοναξιά δεν είναι πραγματικά/πρακτικά επιλογή?

Κοινωνικά λοιπόν, αναπτύσσεται ένα φαινόμενο τα τελευταία χρόνια, βάση του οποίου, πολλά νέα άτομα κυρίως, επιζητούν μια θέση σε ένα βάθρο κι ένα κοινό από κάτω. Παλιότερα, είχαμε τους δημοφιλείς του σχολείου, αλλά αυτοί ήταν μειοψηφία. Τώρα ο γείτονάς σου είναι influencer κι η γειτόνισσά σου "μοντέλο" OF...

(έκανα κάποιες γενικεύσεις και απλοποιήσεις για να περάσω το μήνυμά μου..ελπίζω να κατέστη σαφές ότι δεν τσουβαλιάζω γενικότερα)

 

[argyrotoxos]

Το πρώτο σου σχόλιο, για να είμαι ειλικρινής, δεν το καταλαβαίνω. Μιλάω για ρόλους, όχι για μοναχική ζωή. Αν θέλεις εξήγησέ μου.

Στο δεύτερο σχόλιο, απλά διαφωνώ. Το ότι πεθαίνει κάποιος μόνος του ισχύει, αλλά πίσω του αφήνει ανθρώπους που νοιάζονται ακόμη και λίγο (νομίζω υπάρχουν παραδείγματα κι εδώ μέσα για εκλιπόντες...έστω και λίγο μας επηρεάζει η απώλειά τους), άρα δεν είναι τόσο απλό όσο "πεθαίνεις μόνος σου". Στην καθημερινότητά μας χρειαζόμαστε ανθρώπους απλά για να επιβιώσουμε. Αυτό δεν χρειάζεται να στο εξηγήσω (από τα μηνύματά σου, καταλαβαίνω ότι έχεις πολλή παραπάνω από την στοιχειώδη νοημοσύνη για να το κατανοήσεις αυτό). Ως εκ τούτου, είναι ουτοπικό να πιστεύει κάποιος ότι είναι απολύτως μόνος του.

Στα προηγούμενά μου σχόλια, δεν κλαίγομαι, δεν ζητώ συμπαράσταση, απλά δίνω τα δεδομένα μου. Μέσα από αυτά θέλω να αναδείξω ένα κοινωνικό φαινόμενο που αφορά στην ψευδή απομόνωση που επιφέρουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ναι μεν κάθεσαι στον καναπέ σου και βλέπεις κόσμο από κάθε γωνιά του πλανήτη, αλλά η διεπαφή σου παραμένει ψηφιακή, εικονική, ψεύτικη. Από την άλλη δε, όλες αυτές οι "κυρίες" και οι "κύριοι" που αυτοπροσιδορίζονται ως "influencers" και προωθούν σε διάφορες εκφάνσεις "είμαι μόνος μου και περνάω γαμάτα, δεν έχω ανάγκη κανέναν", πού το δηλώνουν? Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης -> στους ακόλουθούς τους -> στο κοινό τους. Άρα, η έννοια της μοναξιάς χάνεται αυτομάτως όταν χρειάζεσαι ένα κοινό από κάτω να σε θαυμάζει. Καταλαβαίνεις τώρα γιατί λέω ότι η μοναξιά δεν είναι πραγματικά/πρακτικά επιλογή?

Κοινωνικά λοιπόν, αναπτύσσεται ένα φαινόμενο τα τελευταία χρόνια, βάση του οποίου, πολλά νέα άτομα κυρίως, επιζητούν μια θέση σε ένα βάθρο κι ένα κοινό από κάτω. Παλιότερα, είχαμε τους δημοφιλείς του σχολείου, αλλά αυτοί ήταν μειοψηφία. Τώρα ο γείτονάς σου είναι influencer κι η γειτόνισσά σου "μοντέλο" OF...

(έκανα κάποιες γενικεύσεις και απλοποιήσεις για να περάσω το μήνυμά μου..ελπίζω να κατέστη σαφές ότι δεν τσουβαλιάζω γενικότερα)

Η αλήθεια είναι ότι σε μια δυσκολη στιγμή -αν και μονοι-ίσως βρούμε υποστήριξη από κάποιον άνθρωπο .
Όμως γενικά στην καθημερινότητά μας καλό είναι να είμαστε όσο αυτάρκεις γίνεται.
Από την στιγμή που κάποιος φεύγει από την ζωή δεν θα ασχοληθεί και πολύ αν στενοχωρηθεί κάποιος...από εκεί και μετά θα υπάρχουν αλλα θέματα να αντιμετωπίσει.

 

[Saul]

Πάντως πολλοί κράζουν τα σόσιαλ και το στάτους κουό που δημιουργούν

αλλά μια χαρά έχουν λογαριασμούς και παρακολουθούν τι κάνει ο καθένας...και επειδή τα σόσιαλ βασίζονται στα κλικς και όχι στην κρίση...αν δεν υπήρχαν αυτοί δεν θα υπήρχε το στάτους κουό...

αν δεν σου αρέσει αυτή η φάση μην κάνεις σκρολ όλη μέρα...διέγραψε τα σόσιαλ....και θα γλιτώσεις.

 

[Sub-Zero]

Σωστός! Παίρνω παράδειγμα από τον εαυτό μου. Οι φίλοι είναι πλέον 3 κι αυτοί σε άλλη πόλη. Είμαι μοναχικός σαν άνθρωπος, αλλά είναι γενικότερα δύσκολο να είσαι μόνος σου, ειδικά σε μια μεγάλη πόλη σαν την Αθήνα. Γνωστούς θα έλεγα ότι έχω άπειρους, παραπάνω από όσους χρειάζεται. Το τηλέφωνο όμως δεν χτυπάει για να πάω για έναν καφέ...

Απλά στην Αθήνα,και μόνος μπορείς να έχεις ζωή.Επαρχία αν είσαι μόνος,γάμα τα

Η γκόμενα πχ στην Αθήνα είναι ένα plus,στην επαρχία είναι υποχρεωτική για να μη σε φάει η μοναξιά και η βαρεμάρα

 

[Sub-Zero]

Καλημέρα, ασχέτως φύλου, σε μια συντροφική σχέση υπάρχουν συγκεκριμένοι ρόλοι. Δεν γίνεται ο άντρας να είναι ψυχολόγος/μπαμπάς/γκόμενος της γυναίκας κι αντίστοιχα η γυναίκα δεν γίνεται να είναι ψυχολόγα/μαμά/γκόμενα του άντρα. Ο ρόλος του/της συντρόφου είναι συγκεκριμένος. Ειδικά στο ψυχολογικό κομμάτι υπάρχουν συγκρουόμενα συμφέροντα και δεν μπορεί ένας/μια σύντροφος να παρέχει αντικειμενική άποψη.

Έτσι όπως έχουν γίνει πλέον τα πράγματα,με τις γυναίκες να έχουν άπειρες επιλογές και τους άντρες χωρις λεφτά/στάτους να έχουν απο ελάχιστες εως καθόλου,για ένα ποσοστό αντρών η ύπαρξη σχέσης είναι το μόνο που τους σώζει απο την μοναξιά.Συμφωνώ,δεν θα έπρεπε να είναι έτσι,αλλά δυστυχώς είναι.

 

[ΜΕΝΕΔΗΜΟΣ]

Και τότε τι κυνηγάνε όλοι να βρουν γκόμενες,αφού περνάνε καλά μόνοι τους;

Αυτοί που το κυνηγάνε περισσότερο το κάνουν είτε να γαμήσουν μόνο είτε επειδή είναι προβληματικοί. Κναονικά δεν το κυνηγάς με τη στενή έννοια του όρου. Κατά κάποιο τρόπο "έρχεται" μόνο του. Βέβαια θα πρέπει να υπάρχουν και οι κατάλληλες συνθήκες που εν πολλοίς τις έχω αναλύσει κατά καιρούς.

 

[Sub-Zero]

Αυτοί που το κυνηγάνε περισσότερο το κάνουν είτε να γαμήσουν μόνο είτε επειδή είναι προβληματικοί. Κναονικά δεν το κυνηγάς με τη στενή έννοια του όρου. Κατά κάποιο τρόπο "έρχεται" μόνο του. Βέβαια θα πρέπει να υπάρχουν και οι κατάλληλες συνθήκες που εν πολλοίς τις έχω αναλύσει κατά καιρούς.

Το 'έρχεται μονο του',συνήθως σημαίνει μου την έπεσε/μου έδειξε πρώτη ενδιαφέρον η άλλη πλευρά.

Επίσης,δε μου αρέσει να βάζουμε τοσο εύκολα την ταμπέλα 'προβληματικός'.Αν κάποιος πχ έχει περάσει και τις δυο καταστάσεις,τόσο του μπακουριού όσο και του να έχει γκόμενα,και η ζωή του ήταν η μέρα με τη νύχτα,λογικό είναι να θέλει να ξαναείναι με γκόμενα

 

[ΜΕΝΕΔΗΜΟΣ]

Το 'έρχεται μονο του',συνήθως σημαίνει μου την έπεσε/μου έδειξε πρώτη ενδιαφέρον η άλλη πλευρά.

Επίσης,δε μου αρέσει να βάζουμε τοσο εύκολα την ταμπέλα 'προβληματικός'.Αν κάποιος πχ έχει περάσει και τις δυο καταστάσεις,τόσο του μπακουριού όσο και του να έχει γκόμενα,και η ζωή του ήταν η μέρα με τη νύχτα,λογικό είναι να θέλει να ξαναείναι με γκόμενα

Προσωπικά πιστεύω και έχω δει ότι οι άνθρωποι που δεν μπορεί αν είναι μόνοι τους σίγουρα δεν μπορεί να είναι απολύτως καλά με κάποιον άλλον.

 

[Sub-Zero]

Προσωπικά πιστεύω και έχω δει ότι οι άνθρωποι που δεν μπορεί αν είναι μόνοι τους σίγουρα δεν μπορεί να είναι απολύτως καλά με κάποιον άλλον.

Σίγουρα υπάρχουν και τέτοιοι,αλλά πιστεύω η πλειοψηφία είναι στην άλλη πλευρά,ειδικά αν έχουν μείνει και καιρό μόνοι τους.

 

[Alberto2]

Το μεγάλο μυστικό της ζωής είναι να μπορείς να απολαμβάνεις τη μοναξια σου.
1)Κάποιοι με τα κατάλληλα εφόδια-χαρακτήρα-καθοδήγηση-καταστάσεις έμαθαν αυτό το σκηνικό απο πολύ νωρίς ...και το απολαμβάνουν ,αν χρειαστεί...όποτε χρειαστεί...
2)Άλλοι το μαθαίνουν μεγαλύτεροι ,πολλές φορές αναγκαστικά (πχ χωρισμός) ή έλλειψη συντρόφου για πολλά χρόνια...
3)Το χειρότερο...να ανακαλύψεις αρκετά μεγάλος...ότι όλο αυτό δύσκολα να αλλάξει και απλά να προσαρμοστείς....γιατί δεν προκύπτει κάτι άλλο...Μόνο αυτό είναι ήττα.Γιατί απλά η ομορφιά της μοναξιάς αξίζει ΝΕΟΣ να την γευτείς...όχι σαν αναγκαστική κατάσταση....Φαίνεται δλδ αυτός που ειναι μόνος και στεναχωριέται...κι αυτός που το γουστάρει...

 

[cool11]

Το μεγάλο μυστικό της ζωής είναι να μπορείς να απολαμβάνεις τη μοναξια σου.
1)Κάποιοι με τα κατάλληλα εφόδια-χαρακτήρα-καθοδήγηση-καταστάσεις έμαθαν αυτό το σκηνικό απο πολύ νωρίς ...και το απολαμβάνουν ,αν χρειαστεί...όποτε χρειαστεί...
2)Άλλοι το μαθαίνουν μεγαλύτεροι ,πολλές φορές αναγκαστικά (πχ χωρισμός) ή έλλειψη συντρόφου για πολλά χρόνια...
3)Το χειρότερο...να ανακαλύψεις αρκετά μεγάλος...ότι όλο αυτό δύσκολα να αλλάξει και απλά να προσαρμοστείς....γιατί δεν προκύπτει κάτι άλλο...Μόνο αυτό είναι ήττα.Γιατί απλά η ομορφιά της μοναξιάς αξίζει ΝΕΟΣ να την γευτείς...όχι σαν αναγκαστική κατάσταση....Φαίνεται δλδ αυτός που ειναι μόνος και στεναχωριέται...κι αυτός που το γουστάρει...

Καπου σε εχασα.

Εγω. γουσταρω κατα βαση να ενεργω μονος.
Δεν με πειραζει να μη μιλησω με καποιον επι ωρες, κανω τις δουλειες μου απερισπαστος κλπ.
Φυσικα εχω και πολλες και ποιοτικες κοινωνικες επαφες, χωρις ομως να ειμαι ο 'τυπος της παρεας'.

Απο εκει και επειτα ομως, τη γυναικεια συντροφικοτητα την θελω.
Με μια αξιοπιστη καλη γυναικα.

Τελικα, πως/που με τοποθετεις;

 

[Alberto2]

Όταν μετράς τη μοναξιά με τις ώρες ...δεν έχεις καταλάβει τι λεω....Γουστάρω τη μοναξιά μου σημαίνει να την προτιμώ απο πολλές πολλές προτάσεις και προσφορές που μπορεί να μου κάνουν και να τις απορρίπτω γιατι απλά είμαι ήδη καλά μόνος μου.....

 

[Sub-Zero]

Καπου σε εχασα.

Εγω. γουσταρω κατα βαση να ενεργω μονος.
Δεν με πειραζει να μη μιλησω με καποιον επι ωρες, κανω τις δουλειες μου απερισπαστος κλπ.
Φυσικα εχω και πολλες και ποιοτικες κοινωνικες επαφες, χωρις ομως να ειμαι ο 'τυπος της παρεας'.

Απο εκει και επειτα ομως, τη γυναικεια συντροφικοτητα την θελω.
Με μια αξιοπιστη καλη γυναικα.

Τελικα, πως/που με τοποθετεις;

Εγώ σε τοποθετώ στους φυσιολογικούς

Δηλαδή τι να πούμε,ότι υπάρχει άντρας που δεν θέλει γυναικεία συντροφικότητα;

 

[ΜΕΝΕΔΗΜΟΣ]

Το μεγάλο μυστικό της ζωής είναι να μπορείς να απολαμβάνεις τη μοναξια σου.
1)Κάποιοι με τα κατάλληλα εφόδια-χαρακτήρα-καθοδήγηση-καταστάσεις έμαθαν αυτό το σκηνικό απο πολύ νωρίς ...και το απολαμβάνουν ,αν χρειαστεί...όποτε χρειαστεί...
2)Άλλοι το μαθαίνουν μεγαλύτεροι ,πολλές φορές αναγκαστικά (πχ χωρισμός) ή έλλειψη συντρόφου για πολλά χρόνια...
3)Το χειρότερο...να ανακαλύψεις αρκετά μεγάλος...ότι όλο αυτό δύσκολα να αλλάξει και απλά να προσαρμοστείς....γιατί δεν προκύπτει κάτι άλλο...Μόνο αυτό είναι ήττα.Γιατί απλά η ομορφιά της μοναξιάς αξίζει ΝΕΟΣ να την γευτείς...όχι σαν αναγκαστική κατάσταση....Φαίνεται δλδ αυτός που ειναι μόνος και στεναχωριέται...κι αυτός που το γουστάρει...

Ό,τι πιο σωστό έγραψες.

 

[aquarius2756]

Yπομονη, αδεφια, που θα παει? Σε λιγο καιρο θα κυκλοφορισουν οι "ΣΟΦΙΕΣ" στην αγορα, τα αναβαθμισμενα μοντελα, κυοφορουν κι ολας. Οπου ναναι θα ανακοινωσει ο Κωτσοβολος 48 δοσεις (εχουνε να χρεωθουνε παλι καρτες) η Klarma στο παιχνιδι κι αυτη.
Καλα εχετε δει τα τελευταια μοντελα? Καρακουκλαρες ολες σας λεω!

 

[Sub-Zero]

Γουστάρω τη μοναξιά μου σημαίνει να την προτιμώ απο πολλές πολλές προτάσεις και προσφορές που μπορεί να μου κάνουν και να τις απορρίπτω γιατι απλά είμαι ήδη καλά μόνος μου.....

Αυτό όμως προϋποθέτει να έχεις πολλές προτάσεις και προσφορές.

Κι ότι δεν θα παρεξηγούνται αν τους κλάνεις συνέχεια

 

[ananias]

Αυτό όμως προϋποθέτει να έχεις πολλές προτάσεις και προσφορές.

Κι ότι δεν θα παρεξηγούνται αν τους κλάνεις συνέχεια

Απλούστατα, αν έχεις περάσει καλά σε κάποιες φάσεις της ζωής σου κι έτυχε να ζήσεις κάποια πράγματα αληθινά (από πλευράς σχέσεων/έρωτες κλπ), κάπου μέσα σου επαναπαύεσαι μερικώς-όσον αφορά θέματα επιβεβαίωσης και απωθημένων.
Πως να το κάνουμε, πιο ολοκληρωμένος αισθάνεται (και δείχνει) ένας άνδρας που χει ζήσει τη ζωή του κι έχει χαρεί μερικές στιγμές ευτυχίας και γαμήσια, από κάποιον που πέρασε τα νιάτα του στον καναπές συλλέγοντας απωθημένα.

Συνεπώς, λογικό να του κακοφανεί του πρώτου ο συμβιβασμός με την κάθε κακομοίρα που δεν θα μπορεί να σταθεί και θα θελήσει να τον εκμεταλλευτεί. Αυτός έχει ζήσει καλύτερα πράγματα κι έχει κάποιο μέτρο σύγκρισης, οπότε θα χαλαστεί.

Ενώ άλλοι (δυστυχώς αρκετοί) θα κρεμαστούν από το πρώτο μουνόχειλο που θα τους δώσει σημασία, φοβούμενοι πως δεν θα χουν άλλη ευκαιρία.
Δεν φταίνε μόνο οι γυναίκες όταν άνδρες κυνηγούν γκόμενες που εμφανώς δεν τους γουστάρουν. Πάνε στο στόμα του λύκου και μετά σου κλαίγονται 'αααα τι πουτάνες είναι όλες' κλπ.

Να απολαμβάνεις τη μοναξιά σου όπως είπε ο σοφός μύστης παραπάνω. Όσο μπορείς! Να βρίσκεις χαρά σε ασχολίες, να χεις χόμπυ, και μια καθημερινότητα που κάπως να σε γεμίζει.

Αυτός που το καταφέρνει , είναι και αυτός που ενδεχομένως να έχει προτάσεις και επιλογές. Τον απελπισμένο ούτε η μάνα του δεν τον θέλει!

Ξέρω και κάτι καημένους που πείσμωσαν μικροί (επειδή ετρωγαν φτύσιμο) και επένδυσαν στα επαγγελματικά τους, αφοσιώθηκαν στις δουλειές τους με σκοπό να βγάλουν χρήματα και με την ελπίδα πως μια ημέρα θα 'εξαργυρώσουν' όλους αυτούς τους κόπους και προσπάθειες.
Αμφότεροι τα κατάφεραν περίφημα μεν. Αλλά...........αυτή η γαμημένη 'εξαργύρωση' δεν ήρθε ποτέ! Στα 40+ τους ενώ τα έχουν όλα, απορούν τι σκατα συμβαίνει και τρώνε φτύσιμο απτις γυναίκες....κι όσες κάτσουν είναι απλά κάτι φτωχαδάκια που γυρεύουν κάνα τζάμπα διημεράκι εκδρομή και μετά 'γεια σας'.......
Μάντεψε: δεν απόλαυσαν ποτέ την μοναξιά τους. Τόσα χρόνια δεν πήγαν ένα ταξίδι της προκοπής πχ, δεν έζησαν κάτι ενδιαφέρον, δεν έκαναν τίποτα κοινωνικό. Απλά περίμεναν πως θα τους έρθει μια καλλιεργημένη κι όμορφη γυναίκα στο πιάτο για να 'νοικοκυρευτούν'......

 

[flyman29]

Σωστός! Παίρνω παράδειγμα από τον εαυτό μου. Οι φίλοι είναι πλέον 3 κι αυτοί σε άλλη πόλη. Είμαι μοναχικός σαν άνθρωπος, αλλά είναι γενικότερα δύσκολο να είσαι μόνος σου, ειδικά σε μια μεγάλη πόλη σαν την Αθήνα. Γνωστούς θα έλεγα ότι έχω άπειρους, παραπάνω από όσους χρειάζεται. Το τηλέφωνο όμως δεν χτυπάει για να πάω για έναν καφέ...

Η Αθήνα είναι δύσκολη πόλη για κοινωνική ζωή όταν δουλεύεις. Όλοι έχουν συνηθίσει σε μία ρουτίνα και είναι δύσκολο να βγούνε από το comfort zone ακόμη και για καφέ. Ειδικά τις καθημερινές και αν εσύ πχ μένεις Περιστέρι και οι γνωστοί σου Χολαργό.
Ένα σαββατοκύριακο μένει και όλοι το σχεδιάζουν από τη Δευτέρα.
Πολλοί παρακαλάνε να μην χτυπήσει αυτό το τηλέφωνο και βγουν από την ρουτίνα αλλά κατά βάθος όλοι θέλουν κάποιος να κάνει την αρχή και κάπως να οργανωθεί κάποια εξόρμηση.

Είμαι σίγουρος πως αν ρωτήσεις όσους μένουν στην Αττική πιο πολλές φορές έχουν συναντήσει γνωστούς τους στο χωριό παρά στο λεκανοπέδιο. Εξαιρούνται βέβαια κάτι φοιτιτρόνια και όσοι μένουν τουλάχιστον σχετικά κοντά με τους γνωστούς τους.

 

[Pinoklis]

Οσο πιο μικρο το μερος, τοσο πιο μεγαλη και ευκολη η κοινωνικοποιηση.

Στις μεγαλουπολεις οι περισσοτεροι βασανιζονται απο μοναξια.

Ακομα και κολλητο να εχεις, αμα εσυ μενεις Μαρουσι και αυτος Νικαια, αντε να βρεθειτε...