Τυπικοί μικρομεσαίοι είναι, νοικοκυραίοι άνθρωποι δηλαδή που φέρονται επιτιμητικά στους υπόλοιπους με τη στόφα της αυθεντικότητας, της γνήσιας αισθαντικότητας, του ορίτζιναλ αλτρουισμού. Εδώ χτυπάει η καρδιά της ανθρωπιάς, στα σκυλίσια χνώτα που είναι πιο υποφερτά απ' τ' ανθρώπινα.
Το κακό βέβαια είναι ότι το φαινόμενο αυτό έχει επεκταθεί σε τέτοιο βαθμό, που δεν υπάρχει αντίλογος, δεν διανοείται ούτε μια τόσο-δα μικρούλα σκέψη να κινηθεί ενάντια σ' αυτή τη λαίλαπα της κανονικότητας με το λουρί στο χέρι.
Δεν θέλει πολλή σκέψη: οι ίδιοι είναι που δεν αφήνουν να προβάλει τίποτα άλλο έξω από τη βιτρίνα του καθησυχασμού - κι αν προβάλει, το λιώνουνε στις κλωτσιές. Δυστυχώς, δεν γεννήθηκε ακόμα ο άνθρωπος που θα τα βάλει με τη ανθρωπιά τους.
Την ανθρωπιά του μικροαστού.
