Μιας και πιάσαμε την ποίηση του Αγγελάκα, αγαπημένος στοίχος 100% βγαλμένος μέσα από την ζωή. Τον ακούω και περνάνε αμέτρητες στιγμές μπροστά από τα μάτια μου, γιατί ο έρωτας είναι εθισμός και προσωπικά ζω για τον έρωτα. Όπως είπε ο Κούντερα, είμαι περισσότερο ερωτευμένος με τον έρωτα παρά με το εκάστοτε αντικείμενο του πόθου μου.
"Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή...... Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή"
Ναυάγια ονείρων αρμενίζουν Και τα κεφάλια βγαίνουν σαν σκουριά Στα σούπερ μάρκετ τελείωσε η ελπίδα Και συ σκαρφάλωσες στη σκαλωσιά... Που πήγαν οι τρακόσοι του Λεωνίδα Και τι θα πούμε τώρα στα παιδιά;
Ναυάγια ονείρων αρμενίζουν Και τα κεφάλια βγαίνουν σαν σκουριά Στα σούπερ μάρκετ τελείωσε η ελπίδα Και συ σκαρφάλωσες στη σκαλωσιά... Που πήγαν οι τρακόσοι του Λεωνίδα Και τι θα πούμε τώρα στα παιδιά;
Παλιέ μου φίλε γνώριμε, συμμαθητή, θαμώνα, μαζί μου απόψε έφερα εκείνη τη σφεντόνα..
Μην πάει ο νους σου στο κακό πουλιά δε θα χτυπήσω, με κότσυφες και πέρδικες τι έχω να χωρίσω.