Δείτε ΟΛΟΙ το μεγάλο πολιτικό και ΔΙΑΝΟΟΎΜΕΝΟ Παναγιώτη Κανελλόπουλο πως πρέπει να μιλά Βουλευτής Βουλή.
Χωρίς χαρτιά και με ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΕΝΟ λόγο.
Πόσοι από τα 300 όντα που έχουμε ΜΕΣΑ ΤΩΡΑ ΒΟΥΛΗ
μπορεί να ΜΙΛΗΣΕΙ ΧΩΡΙΣ ΧΑΡΤΙ?
Δείτε πως ήταν και ΠΩΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕ η Βουλή.
Ο Κανελλόπουλος ήταν πολύ μορφωμένος
είχε συγγράψει και το έργο " Ιστορία του Ευρωπαϊκού πνεύματος "
αλλά δεν είχε καταλάβει, διότι δεν ήταν " της πιάτσας" πόσο
απατεώνες είναι οι πολιτικοί.
Η ΕΕ εξαρχής ήταν προβληματική σαν ένωση, διότι
κατάργησε μεν τα σύνορα, αλλά δεν υπήρχε στρατιωτική ένωση
και ούτε κοινή οικονομική πολιτική,
σε ΑΝΤΙΘΕΣΗ με τις ΗΠΑ !
Η Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων πλήρωνε και πληρώνει πολλά δις για να φυλάει
τα Ανατολικά σύνορα της ΕΕ που είναι 449 εκατομμύρια πολίτες
και όταν ήταν και το ΗΒ ξεπερνούσε τα 515 εκατομμύρια !
Τα άλλα Κράτη ... πουλάνε όπλα στην Ελλάδα !!!!
Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλές ξένες επιχειρήσεις π.χ. Cosmote , Lidl ,
και πάρα πολλές άλλες και έχουν αγοράσει πάρα πολλά ακίνητα στην Ελλάδα
πολίτες της ΕΕ , και διαμένουν και πολλοί πολίτες της ΕΕ στην Ελλάδα.
Με ποια λογική πληρώνουμε εμείς δις για να προστατεύουμε
τα ανατολικά σύνορα της ΕΕ ;
Μια κοροϊδία ήταν και είναι η ΕΕ !
Οι γενιές τού μέλλοντος θα “ξεχάσουν” την προδοσία τού Εφιάλτη.
Ιστορικός αντίστοιχος όρος θα γίνει το όνομα “Καραμανλής”…
…Ο όρος, ο οποίος θα περιγράφει τον κορυφαίο προδότη τής ελληνικής ιστορίας.
Όταν ονομάζεις “Εθνάρχη” έναν τέτοιον άνθρωπο, δεν πρέπει να διαμαρτύρεσαι για Εμφύλιους και Μνημόνια.
Στην περίφημη λαϊκή ρήση των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων: “Ένας πούστης, μια πουτάνα κι ένας Αμερικάνος κυβερνάνε την Ελλάδα” …και, για να παραφράσουμε τον Χατζηδάκη, ο Καραμανλής δεν ήταν ούτε Αμερικανός ούτε πουτάνα.
Άνθρωπος των Γερμανών, εξυπηρέτησε τα συμφέροντα τους
και μας έβαλε στην ΕΟΚ, και οι επιδοτήσεις επίτηδες
δινόντουσαν χωρίς έλεγχο, για να παίρνουν μίζες οι πολιτικοί
και οι δικοί τους.
Έτσι αυξήθηκε τρομακτικά η ΔΙΑΦΘΟΡΑ .
Οι Έλληνες περίμεναν από τον Καραμανλή τού Μέρτεν να τους “φέρει” χρήματα μετά την καταστροφή από τους Γερμανούς και αυτός “χόρευε” τον χορό τής “κοιλιάς” στις πρεσβείες τους. Όχι μόνον δεν διεκδίκησε τις πολεμικές αποζημιώσεις των Γερμανών, αλλά τους “χάρισε” ακόμα και τα προπολεμικά τους χρέη, προκειμένου ν’ αναπτυχθούν.
…Από τους πρώτους στην Ευρώπη έσπευσε η Ελλάδα να “κουρέψει” τα γερμανικά χρέη …Τα περίφημα γερμανικά χρέη, τα οποία “φέσωσαν” ολόκληρη την Ευρώπη. Όχι μόνον δεν διεκδίκησε τα χρήματα που χρωστούσαν οι Γερμανοί – λόγω των καταστροφών τού πολέμου και των αναγκαστικών δανείων – αλλά τους χάρισε και τα αναγνωρισμένα χρέη, τα οποία είχαν απέναντι στην Ελλάδα πριν από τον πόλεμο. Η Γερμανία, απαλλαγμένη από τα χρέη της, “εκτοξεύτηκε” στην ανάπτυξη και η Ελλάδα, έχοντας υποστεί μια πρωτοφανούς εντάσεως καταστροφή, “μαράζωσε” ακόμα πιο πολύ. Το αποτέλεσμα ήταν το γνωστό: Η “νικήτρια” Ελλάδα παρέμεινε μέσα στις λάσπες με τα κάρα και η Γερμανία “έχτιζε” ξανά τη βιομηχανία της.
Με τις “ευχές” τού Καραμανλή στείλαμε στη Γερμανία και τον “ανθό” τής νεότητας της χώρας, για να την ξαναχτίσει από την αρχή …Τον εξειδικευμένο σε τέχνες “ανθό”, γιατί οι Γερμανοί ήθελαν να πάρουν και την “τεχνογνωσία” μας. Ξυλουργοί, μηχανουργοί, μηχανικοί, επιπλοποιοί, γουνοποιοί, όλοι “ευπρόσδεκτοι” στο γερμανικό “Νταχάου”, το οποίο “απελευθερώνει” δια της εργασίας. Δεν θα τάιζαν άσχετους Έλληνες, που θα τους μάθαιναν από τις δικές τους τέχνες. Οι Έλληνες θα πήγαιναν εκεί “μάχιμοι” να στελεχώσουν την παραγωγική “μηχανή” τής Γερμανίας και όχι να εκπαιδευτούν απ’ αυτήν. Μέσα σε λίγα χρόνια οι ηττημένοι Γερμανοί με Mercedes ξανά …και οι “ήρωες” με τα γαϊδούρια. Ο Καζαντζίδης “έκλαιγε” στον Σταθμό τού Μονάχου, αλλά δυστυχώς δεν ήξερε ποιος τον είχε στείλει εκεί, ώστε να ενημερώσει και τους υπόλοιπους.
Μετά από έναν καταστροφικό πόλεμο και έναν τρομερό Εμφύλιο, ο οποίος αποψίλωσε στην κυριολεξία τον ελληνικό πληθυσμό, ήρθε αυτό το ύπουλο “χτύπημα” από τον Καραμανλή και τον αποτελείωσε. Στέρησε πολύτιμες “ανάσες” στη χώρα, προκειμένου αυτή να μπορέσει να σταθεί γρήγορα στα “πόδια” της. Της στέρησε άπειρους οικονομικούς πόρους για ν’ αναπτυχθεί και ταυτόχρονα της αφαίρεσε ένα πολύτιμο ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο θα μπορούσε να στηρίξει μια εθνική προσπάθεια εκβιομηχάνισης μέσα σε έναν κόσμο, ο οποίος μετά την καταστροφή των πολέμων “διψούσε” για προϊόντα. Αυτό το δυναμικό το πήραν οι Γερμανοί και το έβαλαν να δουλεύει στις δικές τους “φάμπρικες”, οι οποίες στήνονταν από την αρχή, εφόσον οι “χουβαρντάδες” χάριζαν χρέη.