Σήμερα το μεσημέρι στο Αγκύρας 12 δεξιά, ένας συναγωνιστής 50ρης, ευτραφής, κοιλιά, αξύριστος, με πρόχειρα ρούχα της δουλειάς του μάλλον (κάτι σαν αγρότης, ή σαν χειριστής μπουλντόζας, τσάπας, γκρέιντερ, JCB, κτλ), διαμαρτύρονταν και τσακωνόταν με την τσατσά και την μια από τις δύο εκδιδόμενες (τη χοντρή), γιατί αυτός έλεγε ότι καθώς γαμούσε τη χοντρή, εκείνη τον χτύπησε με ταυτόχρονα χαστούκια με τα δυο της χέρια και στα δυο μάγουλά του, οπότε του έπεσε και δεν μπορούσε να τη γαμήσει κι άλλο.
Η στιχομυθία ήταν σουρεαλιστική.
Συναγωνιστής: Εγώ είμαι καθωσπρέπει, δεν ανέχομαι να με δέρνουν στα μπουρδέλα!
Τσατσά: Τώρα θα φωνάξω τους φύλακες!
Συναγωνιστής: Φώναξε όποιον θες, αυτή με χτύπησε!
Χοντρή: ... (ακαταλαβίστικες αρλούμπες)
Συναγωνιστής: Εγώ τις κοπέλες τις εσέβομαι, δεν τις πειράζω, δεν τις ενοχλώ. Αν ας πούμε της είχα χώσει το δάχτυλό μου στην κωλοτρυπίδα της, θα ήταν δικαιολογημένη η αντίδρασή της. Όμως εγώ δεν της έχωσα το δάχτυλό μου ούτε στην κωλοτρυπίδα της, ούτε στο μουνί της!
Τσατσά: Ναι ,αλλά τη γαμούσες πολλή ώρα, ενώ εδώ ο κόσμος γαμάει 10 λεπτά.
Συναγωνιστής: Είναι αυτός λόγος για να με χτυπήσει;
Χοντρή: Ιγκό ντεν κτίπισα, φα κρίνι ο Φιός ... (δείχνοντας με το δάχτυλό της ψηλά στο ταβάνι του μπουρδέλου όπου από πάνω κατοικεί ο Φεός και λέγοντας κι άλλες ακαταλαβίστικες αρλούμπες).
Τσατσά: Αν δεν σου άρεσε, μπορούσε να βγεις αμέσως έξω και να πάρεις το 20ρικο, αλλά εσύ τη γαμούσες πολλή ώρα.
Συναγωνιστής: Ωραία, δώσε τώρα το 20ρικο!
Τσατσά: Όχι, τη γαμούσες συνέχεια, δε σου δίνω το 20ρικο!
Συναγωνιστής: Να τα βρούμε στη μέση. Δώσε ένα 10ρικο!
Εκεί έφυγα, γιατί οι αντιμαχόμενοι προσπαθούσαν να με πάρουν ο καθένας με το μέρος του, και έτσι όπως πήγαινε το πράγμα, πιθανόν να κατέληγα να δώσω εγώ στο συναγωνιστή το 10ρικο.
