Ημέρα 1: 23/04/2017
Έφτασα στο αεροδρόμιο Ελ Βενιζέλος ώρα 03:40 (η AEGEAN κάνει το δρομολόγιο Λονδίνο-Αθήνα σε 3 ώρες). Με πήρε ο πατέρας μου με το αυτοκίνητο, έφαγα για μεταμεσονύκτιο μαγειρίτσα κοτόπουλου και στις 05:32 έπεσα για ύπνο.
Στις 12:00 ξύπνησα. Αν και δεν υπήρχε κάποιος προφανής λόγος, η διάθεσή μου ήταν καταθλιπτική (σελήνη στους ιχθύς σε σύνοδο με την Αφροδίτη και τετράγωνο με τον κρόνο στον τοξότη).
Στις 14:00 πήγα από την Κυψέλη στον Άγιο Ελευθέριο με τα πόδια.
Από α-καπέλο στο δρόμο, νέκρα. Ούτε για δείγμα.
Στις 00:30 έπεσα για να συνέλθω από το τζετ-λανκ.
Δευτέρα 24/04/2017 - ώρα 03:32 πμ - η σελήνη μπήκε στο φιλικό ζώδιο του κριού.
Με το που ξάπλωσα στο κρεβάτι, το πέος μου τραγούδησε το παλιό τραγούδι της Αλέξιας "Ξυπνάει ο άλλος μου εαυτός".
Αυτό το τραγούδι για μένα συβολίζει την έναρξη της άνοιξης, το τιτίβισμα του πέους μετά από τον παρατεταμένο χειμώνα, το ζώδιο του κριού.
Και για να μπω στο ψητό.
Όσο και να ήθελα να κοιμηθώ, ήταν αδύνατο.
Φαντασιωνόμουν διαρκώς, α-καπέλο τσατσάδες, την αγελάδα, την εβγατζού στην οδό Επτανήσου με τα διαθλαστικά βραχιόλια, ζητιανότσαρκες, κτλ.
Αποτέλεσμα;
200 σφυγμοί και στύση.
Η προσπάθεια που κατέλαβα να μην κάνω πεπονοτρυπητή στο κρεβάτι μου, ήταν υπεράνθρωπη.