ΑΒΕΡΩΦ Σε ξενοδοχείο τελικά όλο το κτήριο και όχι το σινεμά σε supermarket που έλεγαν και κάποιοι εδώ μέσα. Επιβεβαιώθηκαν μέχρι στιγμής οι πληροφορίες μου
ς ς ς ς ς ς προκαλεί η αγορά του υπέροχου art deco κτιρίου της Λυκούργου 3 & Απελλού στην Ομόνοια.
Κατά πληροφορίες θα γίνει και αυτό Ξ, δεν λέω την λέξη τείνει να γίνει η ευχή κατάρα για το κέντρο της Αθήνας. Το συγκεκριμένο κτίριο ήταν άδειο δεκαετιες στους ορόφους μεν, που ναι χρειαζότανε μια ζωή, -τα ομονοιακα στενά που μένανε πάντα νεκρά μετά το μεσημέρι συνθήκη παράλογη για καρακεντρο οποιασδήποτε πόλης παγκοσμίως.
Δυστυχώς όμως η απόφαση να χρησιμοποιηθεί και το ισόγειο πήρε σβαρνα τρία ιστορικά καταστήματα-χρήσεις, τα δύο μετακομίζουν μεν αλλά δεν είναι το ίδιο, οι απούσες ταμπέλες, που τα μάτια μας είχαν συνηθίσει από πάντα, θα είναι σκληροί μάρτυρες της αλλαγής.
Ο ς, το παλαιότερο παιχνιδάδικο της Ελλάδας πια, απ' το 1925 στο πόστο αυτό, παίρνει τα σπάνια και παραδοσιακά παιχνίδια του και μετακομίζει στο στενό στενό της Νικίου 6 στο Τρίγωνο.
Το σινε , που στα τελευταία του - μέχρι την μοιραία για τα σινεμά καραντίνα- έπαιζε τσόντες μεν, αλλά είχε ιστορικό σεβαστό που ξεκίνησε τα 50ς και ήταν απ' τα σημαντικότερα κάποτε της πόλης. Η σημαντικότερη συνεισφορά του στο σκηνικό της πόλης στέκει μέχρι σήμερα, η θρυλική φυσικά πινακίδα του, έντονη με τα βασικά μπλε κόκκινα γράμματα της 60ς-70ς αισθητικής του. Προσωπικά δεν μπορώ να φανταστώ το σημείο χωρίς αυτήν, σε κάθε μου περασιά εκτιμώ γραφιστικά την αμεσότητά της.
Ο ς το ιστορικό καπελαδικο -πιλοποιείον η πολύτιμη λεξη- με τις περίφημες τραγιάσκες απ' το 1926 στο σημείο. Θα λείψει η εικόνα της βιτρίνας μιας άλλης εποχής, η σκηνογραφία του στησίματος των καπέλων, ενός καταστήματος χωρίς ιδιαίτερη κίνηση που στωικά ανέμενε την μοίρα του, που παρατείνεται βέβαια μιας και αυτό μετακομίζει στην στοά της Αιόλου 102 , αλλά δεν θα ναι το ίδιο χωρίς τα γλυκά καλλιγραφικά γράμματα της πινακίδας που έμεινε πίσω.
Οδυνηρά θα το επαναλάβω: πήγαινε κανείς για καπέλα στην Ομόνοια πια; Κατέβαινε για παιχνίδια στην κακόφημη γειτονιά που δεκαετίες αφήσαμε και βρίζαμε; Όχι, δεν, η μεγάλη αλήθεια ότι εμείς την εγκαταλείψαμε πρώτοι, χωρίς αυτό θα ήταν όλα μα όλα στην θέση τους.
Μια παράκληση και σκέψη που έχω καιρό: οι πινακίδες αυτές είναι πολύτιμοι μάρτυρες μιας εποχής. Ιδανικά θα έπρεπε να συλλεχθούν και να εκτίθενται σε κάποιο Μουσείο σύγχρονης αθηναϊκής ζωής. Περίπλοκο να γίνει όπως ο,τιδηποτε του δημοσίου σε αυτήν την χώρα, μεράκι, γνωστόν γκολ.
Παράκληση στον Δήμος Αθηναίων , Κώστας Μπακογιάννης - Kostas Bakoyannis , αυτές τις τρεις πινακίδες να τις διασώσει στις αποθήκες του έστω, όπως και τις λίγες άλλες που έχουν απομείνει. Ας σωθούν πρώτα και βλέπουμε, υπάρχουν εξαιρετικά παραδείγματα μουσείων αστικών πινακίδων στο εξωτερικό.
Athensvill
