Αφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν πριν το 1980

http://[URL unfurl="true"]www.hahastop.com/pictures/90s_And_Today.jpg[/img[/URL]]
[/quote]


Πωπω.....τι μου θύμισες με την πιπίλα....τι σαχλή μόδα ήταν αυτή στα 90ς,με τα γλειφιτζούρια πιπίλες;;; :banghead: :banghead: :banghead: :banghead:

 

Πάντως το αρχικό κείμενο,είναι πολύ σπασαρχιδικό με το όσους γεννήθηκαν πριν το 1980....έτσι σκέφτομαι να γράψω και γω για ένα κείμενο για όσους γεννήθηκαν τη πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα δηλαδή 1900-1909.....

 

[stefan00]

Διαβάστε και περιμένω σχόλια....

''Αφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν πριν το 1980

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια
 γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε
 να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες
 μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να
 μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι
 περνούσαν με την αναμονή.

 Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί.
 Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους.
 Κάναμε
 ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε
 από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα,
 ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε
 στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ,
 καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από
 μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

 Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια.
 Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε
 κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε
 ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και
 κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας
 το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο
 αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς
 βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκαλα και τα δόντια μας
 και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους»
 Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε
 τίποτα.
 Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή
 μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός
σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε
 να το ξεπερνάμε.

 Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως
 κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν
 μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν
 έπαθε τίποτα.
 Καμιά
 φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν
 πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.

 Δεν είχαμε Playstations , Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια,
 βιντεοταινίες με ήχο surround , υπολογιστές ή Ι nternet . Εμείς είχαμε
 φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν
 κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για
 να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η
 τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας.
 Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλες
 ποδοσφαίρου.
 Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι
έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με
 αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν
 ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου!

 Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και
 τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια
 από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς
 κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

 Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος
 έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί
 μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν
 ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη!

 Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες
 ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και
 χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά
 κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε
 τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας
 κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα
αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε. Δεν θα πρέπει να μάς παραξενεύει που τα
σημερινά παιδιά είναι κακομαθημένα και χαζοχαρούμενα.

 Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να
μεγαλώσεις σαν παιδί...''

ξεχασες την ευλογημενη ανυπαρξια των ΚΙΝΗΤΩΝ

 

[gastez]

σε αυτο εχεις 1000 δικια.ηταν πραγματικα απίστευτο πως κανονίζαμε να βρεθουμε ολόκληρες παρεες χωρις κινητα.

 

Για όσους γεννηθήκαμε μεταξύ 1900-1909....


Τι ωραία χρόνια που ήταν τότε....οι περισσότεροι από εμάς γεννηθήκαμε σε χωριό...και λόγω της πανούκλας και της χολέρας,θα είμαστε τυχεροί έτσι και ζούσαμε.....οι περισσότεροι από μας είχαμε πάνω από 5 αδέρφια,και ζούσαμε όλοι μαζί σε ένα μικρό σπίτι...τουαλέτες δεν είχαμε και χέζαμε έξω στον κήπο,και σκουπιζόμαστε με φύλλα από δένδρα,γιατί χαρτιά δεν είχαμε....ο πατέρας μας,άμα είμαστε αγόρια,μας έβαζε από μικρούς να δουλεύουμε στο κτήμα ως αγρότες,και άμα δε κάναμε σωστά τη δουλειά μας,τρώγαμε ξύλο,χωρίς να αντιμιλήσουμε.....ψοφφάγαμε της πείνας.....το κρέας για μας ήταν κάτι σαν χρυσός....και μόλις είχαμε κρέας για φαγητό,κάναμε πάρτυ....εμείς επίσης προλάβαμε και την κατοχή....τρώγαμε ξύλο από τους γερμαναδάρες,και έμπαιναν μέσα στα σπίτια μας και μας τα γαμούσανε όλα χωρίς να βγάλουμε άχνα....και άμα πηγαίναμε με το μέρος τους τρώγαμε ξύλο από τους δικούς μας....τι να πω δεν ξέρω....τουλάχιστον επιβιώσαμε όσοι επιβιώσαμε και σήμερα είμαστε 100 χρονών όσοι ζούμε,από εκείνες τις μέρες...οι νεότερες γενιές ποτέ δε θα καταλάβουν πόση αξία έχει το να βγάζεις ένα πιάτο ψωμί με τον ιδρώτα σου......τώρα πλέον πατάνε ένα κουμπί και εμφανίζεται το φαγητό μπροστά τους έτοιμο.......

 

[DEPP]

Εμεις παλια ειχαμε συνθημα στη συμμορια (10-15 παιδια ημασταν) οταν εβγενε ενας στη γειτονια επρεπε να φωναξει το συνθημα για να δει αν ειναι κανας αλλος κοντα (μερικοι εκαναν τον ταρζαν αν δεν ηταν ωρα κοινης ησυχιας)

 

[LION7]

σε αυτο εχεις 1000 δικια.ηταν πραγματικα απίστευτο πως κανονίζαμε να βρεθουμε ολόκληρες παρεες χωρις κινητα.

από σταθερό

 

[lustforlife]

Για όσους γεννηθήκαμε μεταξύ 1900-1909....


Τι ωραία χρόνια που ήταν τότε....οι περισσότεροι από εμάς γεννηθήκαμε σε χωριό...και λόγω της πανούκλας και της χολέρας,θα είμαστε τυχεροί έτσι και ζούσαμε.....οι περισσότεροι από μας είχαμε πάνω από 5 αδέρφια,και ζούσαμε όλοι μαζί σε ένα μικρό σπίτι...τουαλέτες δεν είχαμε και χέζαμε έξω στον κήπο,και σκουπιζόμαστε με φύλλα από δένδρα,γιατί χαρτιά δεν είχαμε....ο πατέρας μας,άμα είμαστε αγόρια,μας έβαζε από μικρούς να δουλεύουμε στο κτήμα ως αγρότες,και άμα δε κάναμε σωστά τη δουλειά μας,τρώγαμε ξύλο,χωρίς να αντιμιλήσουμε.....ψοφφάγαμε της πείνας.....το κρέας για μας ήταν κάτι σαν χρυσός....και μόλις είχαμε κρέας για φαγητό,κάναμε πάρτυ....εμείς επίσης προλάβαμε και την κατοχή....τρώγαμε ξύλο από τους γερμαναδάρες,και έμπαιναν μέσα στα σπίτια μας και μας τα γαμούσανε όλα χωρίς να βγάλουμε άχνα....και άμα πηγαίναμε με το μέρος τους τρώγαμε ξύλο από τους δικούς μας....τι να πω δεν ξέρω....τουλάχιστον επιβιώσαμε όσοι επιβιώσαμε και σήμερα είμαστε 100 χρονών όσοι ζούμε,από εκείνες τις μέρες...οι νεότερες γενιές ποτέ δε θα καταλάβουν πόση αξία έχει το να βγάζεις ένα πιάτο ψωμί με τον ιδρώτα σου......τώρα πλέον πατάνε ένα κουμπί και εμφανίζεται το φαγητό μπροστά τους έτοιμο.......

 

[gastez]

από σταθερό

οχι μαν,υπηρχαν στέκια.σημεία που μαζευόμασταν ολοι εκει,αλλα και παλι χωρις κινητα χωρις γενικα τηλεφωνα, παντα βρισκόμασταν

 

οχι μαν,υπηρχαν στέκια.σημεία που μαζευόμασταν ολοι εκει,αλλα και παλι χωρις κινητα χωρις γενικα τηλεφωνα, παντα βρισκόμασταν

Κάτσε....εσύ είσαι το 1980 γενημένος.....άρα όταν έβγαινες στα 15-16 σου,δηλαδή γύρω στο 1996.....υπήρχαν κινητά

 

[LION7]

Κάτσε....εσύ είσαι το 1980 γενημένος.....άρα όταν έβγαινες στα 15-16 σου,δηλαδή γύρω στο 1996.....υπήρχαν κινητά

βλάκαμαν, τότε σπάνια είχαν μικροί κινητό. Όχι όπως τώρα ας πουμε που με το πουν "μαμά" τους δίνουν smartphone.
Λίγο πιο μετά έγινε της πουτάνας στα σχολεία από τα κινητά. Θυμάμαι το 3310 συγκεκριμένα είχε γίνει τρελή μόδα

 

[lustforlife]

Κάτσε....εσύ είσαι το 1980 γενημένος.....άρα όταν έβγαινες στα 15-16 σου,δηλαδή γύρω στο 1996.....υπήρχαν κινητά

το 99 περιπου αν δεν κανω λαθος αρχισαμε να χουμε ολοι κινητα

 

Νεουρες...

 

[silva!]

βλάκαμαν, τότε σπάνια είχαν μικροί κινητό. Όχι όπως τώρα ας πουμε που με το πουν "μαμά" τους δίνουν smartphone.
Λίγο πιο μετά έγινε της πουτάνας στα σχολεία από τα κινητά. Θυμάμαι το 3310 συγκεκριμένα είχε γίνει τρελή μόδα

εγω ειχα 3330!!!
αθανατο το ατιμο εφαγε κατι βουτες σε σουζες απο μηχανακιαααα!!!

 

[gastez]

Κάτσε....εσύ είσαι το 1980 γενημένος.....άρα όταν έβγαινες στα 15-16 σου,δηλαδή γύρω στο 1996.....υπήρχαν κινητά

εσυ που ξερεις ποτε ειμαι γεννημένος? το 96 που λες εγω ημουν στην ιο διακοπες χωρις κινητα,  

 

[LION7]

τώρα άμα πας σε κανα γυμνάσιο βλέπεις το κάθε μαλακιστηράκι να έχει iphone. Μέχρι κι ο αβράμης iphone έχει 

 

βλάκαμαν, τότε σπάνια είχαν μικροί κινητό. Όχι όπως τώρα ας πουμε που με το πουν "μαμά" τους δίνουν smartphone.
Λίγο πιο μετά έγινε της πουτάνας στα σχολεία από τα κινητά. Θυμάμαι το 3310 συγκεκριμένα είχε γίνει τρελή μόδα

1) Βλάκαμαν να πεις το μπάρμπα σου
2) Κινητή τηλεφωνία στην Ελλάδα υπήρχε από το 1992-1993
3) Ο 15αρης δεν είναι μικρός
4) Όταν πήγαινες εσύ σχολείο δεν υπήρχαν καν walkie-talkie


Αυτά

 

[gastez]

το αλλο με το πορτακι πως το λενε ρε πούστη μου? ερικσον και αυτο.

 

[lustforlife]

για λυπηση ειστε αρρωστακια

θα κατσετε τωρα να αναπολειτε κινητα 

εξαιρειται ma boy ;)

 

εσυ που ξερεις ποτε ειμαι γεννημένος? το 96 που λες εγω ημουν στην ιο διακοπες χωρις κινητα,  

Έχω κάνει ληξίαρχος παλιότερα