Άχρηστες αλλά ενδιαφέρουσες πληροφορίες!

Γιατί όταν γαργαλάμε τον εαυτό μας δεν γαργαλιόμαστε;

Εάν κάποιος μας γαργαλούσε και καταφέρναμε να παραμείνουμε ήρεμοι, αυτό δεν θα είχε καμιά επιρροή πάνω μας. Φυσικά, θα ήταν δύσκολο να παραμείνουμε χαλαροί, επειδή το γαργαλητό προκαλεί ένταση στους περισσότερους από μας. Αυτή η ένταση μπορεί να μεταφραστεί ως αίσθημα ενόχλησης λόγω της φυσικής σωματικής επαφής, ή ως έλλειψη ελέγχου για το τι μας συμβαίνει, ή ως φόβος για το αν το αποτέλεσμα θα είναι όντως γαργαλητό ή πόνος.Όταν προσπαθούμε να γαργαλήσουμε τον εαυτό μας, ελέγχουμε πλήρως την κατάσταση. Δεν υπάρχει ανάγκη για δημιουργία έντασης και συνεπώς δεν προκύπτει καμιά αντίδραση. Το ίδιο αποτέλεσμα, δηλαδή έλλειψη αντίδρασης, θα παρατηρηθεί αν κλείσουμε τα μάτια, αναπνεύσουμε ήρεμα και καταφέρουμε να ηρεμήσουμε την επόμενη φορα που κάποιος αποπειραθεί να μας γαργαλήσει.

Το γέλιο που συχνά συνοδεύει το γαργαλητό, είναι το αποτέλεσμα μιας ήπιας κατάστασης πανικού στην οποία βρισκόμαστε. Αυτού του είδους η αντίδραση είναι ανακόλουθη με τη θεωρία της "επιβίωσης του καλύτερα προσαρμοσμένου", εφόσον ο πανικός μας κάνει να αισθανόμαστε περισσότερο ευάλωτοι. Αλλά όπως και σε τόσες άλλες περιπτώσεις, οι αντιδράσεις μας σε διάφορες καταστάσεις δεν είναι πάντα οι πλέον αναμενόμενες.

 

Γιατί όταν κάνουμε μπάνιο στο λουτρό ή στη θάλασσα, ζαρώνει το δέρμα μας;

Η ιδιαιτερότητα αυτή οφείλεται στις ιδιότητες μίας ινώδους πρωτεΐνης, της κερατίνης. Τα εξωτερικά στρώματα του δέρματος είναι "νεκρά" και αποτελούνται από την κερατίνη. Τα κύτταρα στα βαθύτερα στρώματα του δέρματος πολλαπλα-σιάζονται και ωθούνται προς τα πάνω, προς την επιφάνεια του δέρματος, από τα νέα κύτταρα που παράγονται στα βαθύτερα στρώματα. Τα κύτταρα του δέρματος, παράγουν μεγάλα ποσά κερατίνης καθώς μετακινούνται προς τα πάνω, προς την επιφάνεια του δέρματος, με αποτέλεσμα τελικά να υπάρχει τόσο πολύ κερατίνη μέσα σε ένα κύτταρο, ώστε αυτό να πεθαίνει. Μετά το θάνατο των κυττάρων του δέρματος, αυτό το οποίο απομένει, είναι η κερατίνη και οι κυτταρικές τους μεμβράνες που αποτελούνται από λιπίδια.

Έτσι η επιφάνεια του δέρματός μας δεν είναι ζωντανή, παρά αποτελείται από την κερατίνη και κάποια λιπίδια.Η κερατίνη είναι αδιάβροχη και αποτρέπει την απώλεια νερού από τον οργανισμό μας, και την απορρόφησή του και είσοδό του στο σώμα, όταν κολυμπάνε ή βρισκόμαστε στο λουτρό. Εντούτοις η κερατίνη, η ίδια απορροφά το νερό, και τότε διογκώνεται. Τα στρώματα της επιφάνειας του δέρματος των δάχτυλων του χεριού και του ποδιού, συνδέονται πολύ στενά με τα βαθύτερα στρώματα του δέρματος, τα οποία δεν απορροφούν το νερό, έτσι όταν η κερατίνη στο ανώτερο στρώμα διογκώνεται, δεν υπάρχει επιπλέον διαθέσιμος χώρος, για να επεκταθεί και ζαρώνει προς τα πάνω.

Ας σημειώσουμε πως τα νύχια των δαχτύλων, αποτελούνται επίσης από την κερατίνη, απορροφούν το νερό και έτσι γίνονται πιο μαλακά όταν το σώμα μας βυθίζεται μέσα στο νερό.

 

Ρε συ φίλε πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά αλλά με αυτή τη κωλάρα στη μούρη μου πού να συγκεντρωθώ να τα διαβάσω...

Πάρτην σε παρακαλώ από μπροστά μου!!!!!!!!!!! ;)

Εντάξει είσαι τώρα?

 

Ανθρώπινο κρέας online

Ακούγεται, το λιγότερο, μακάβριο, είναι όμως πραγματικότητα. Εταιρεία στις ΗΠΑ φέρεται μέσω του web-site της να δραστηριοποιείται στην εμπορία ανθρώπινου κρέατος προς κατανάλωση τα τελευταία 19 χρόνια. Τώρα προσφέρει τις υπηρεσίες της και  online.

Μάλιστα η Manbeef International Meets (απεικόνιση του ανενεργού πλεόν site από το Internet Archive) φροντίζει να τηρεί και τους περιβαλλοντικούς κανόνες λειτουργίας, καθώς με κάθε αποστολή ο καταναλωτής παραλαμβάνει και ειδικό πακέτο στο οποίο πρέπει να συλλέξει τα οστά, τα οποία και θα επιστρέψει στην εταιρεία ώστε να διατεθούν σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία. Σύμφωνα με την εταιρεία το κρέας προέρχεται από ανθρώπους ηλικίας κάτω των 40 ετών με λευκό ιστορικό ασθενειών, και το προμηθεύεται από "εταιρείες διαχείρισης πτωμάτων", όπως τις ονομάζει, από ολόκληρο τον κόσμο.

Αυτή η απίθανη ιστορία έχει κάνει το γύρο του κόσμου και έχει προσελκύσει στο site της εταιρείας κάποια εκατομμύρια επισκεπτών. Εκεί μπορεί να βρεί κανένας μέχρι και συνταγές μαγειρικής. Βέβαια, όπως ήταν φυσικό κίνησε και το ενδιαφέρον των αρχών οι οποίες έσπευσαν να εξετάσουν το θέμα.

Το αποτέλεσμα ήταν αρκετά καθησυχαστικό κατά μία έννοια. Το site πέραν του ανθρώπινου κρέατος, πουλά και μπλουζάκια, καπέλα και άλλα μικροπράγματα, από τα οποία όπως φαίνεται έχει σημαντικά έσοδα, χάρις στο ενδιαφέρον που προσέλκυσε. Όμως σε καμία περίπτωση δεν πουλά ανθρώπινο κρέας. Η όλη ιστορία είναι μια έξυπνη, αν και μάλλον εξεζητημένη επιχειρηματική ιδέα ενός νεαρού, 21 ετών, σχεδιαστή γραφικών από το Los Angeles. Ουσιαστικά χρησιμοποίησε το θόρυβο γύρω από το απίστευτο γεγονός της πώλησης ανθρώπινου κρέατος για να προσελκύσει επισκέπτες στο site.

Όπως ο ίδιος κατέθεσε στις αρχές, σκοπός του ήταν να δημιουργήσει ενδιαφέρον και να τραβήξει κόσμο στο site, ώστε στη συνέχεια να μπορέσει να διαθέσει τα άλλα προϊόντα (μπλουζάκια κλπ). Είναι αξιοσημείωτο ότι το εν λόγω site είναι αρκετά καλό από τεχνικής πλευράς και άψογο από πλευράς παρουσίασης της εταιρείας, των προϊόντων και των υπηρεσιών της αν και φυσικά, άκρως αντιαισθητικό και απωθητικό σε ότι αφορά την ουσία του περιεχομένου. Σίγουρα η εμπορία και κατανάλωση ανθρώπινου κρέατος είναι παράνομη στις περισσότερες χώρες του κόσμου, και διερευνάται κατά πόσο το περιεχόμενο του site συνιστά "παρότρυνση σε εκτέλεση παράνομων πράξεων". Σίγουρα όμως θα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον να ακολουθηθεί από τις αρχές η ροή των γεγονότων και να εντοπισθούν οι όποιοι επίδοξοι πελάτες έδωσαν "παραγγελίες" στο site διότι εκεί μάλλον υπάρχουν σοβαρότατα ποινικά αδικήματα.

Μάλλον πρόκειται για μια ακόμα χαρακτηριστική  περίπτωση του ότι στο διαδίκτυο, περισσότερο απ΄ ότι στην καθημερινή ζωή, "είσαι ότι δηλώσεις".

Βιβλιογραφικές αναφορές & σύνδεσμοι:

http://www.azcentral.com/offbeat/articles/0619webbeef19-ON.html

http://www.columbian.com/07142001/front_pa/205568.html

 

Κομμάτια πορσελάνης από την περιοχή της Χιροσίμα αναδεικνύουν νέα δεδομένα
http://[URL unfurl="true"]www.e-telescope.gr/images/support/04/hiroshima.jpg[/img[/URL]]
Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες μελετούν τις συνέπειες της πυρηνικής καταστροφής που προκλήθηκε από την ρήψη της ατομικής βόμβας, την 6 Αυγούστου 1945, στη Χιροσίμα. Το ποσό των ελεύθερων νετρονίων, για παράδειγμα, έχει υπολογιστεί στην περιοχή για να διαπιστωθεί εάν είναι σε ασφαλή επίπεδα έκθεσης για τον άνθρωπο. (Τα ελεύθερα νετρόνια είναι ο αριθμός των νετρονίων από την έκρηξη , ανά τετραγωνικό εκατοστόμετρο.) Τα πυρηνικά ατυχήματα που έχουν συμβεί στο παρελθόν, όπως το Three Mile Island και αυτά που θα γίνουν στο μέλλον, κάνουν επιτακτική την ύπαρξη έγκυρων πληροφοριών.

Αλλά οι επιστήμονες πρόσφατα έχουν διαπιστώσει ότι υπάρχουν αποκλίσεις σε σχέση με προηγούμενες εκτιμήσεις και αναζητούν τρόπους για να λύσουν το πρόβλημα. Σύμφωνα με την πιό πρόσφατη έρευνα, τα δεδομένα για τα ασφαλή επίπεδα έκθεσης στους ανθρώπους, είναι αρκετά επιφυλακτικά.

Η ανάλυση της πορείας της σχάσης που προκαλείται από το νετρόνιο, σε ορισμένα αντικείμενα που βρέθηκαν στην Χιροσίμα επιτρέπουν στους επιστήμονες να βαθμολογήσουν την πυρηνική διασπορά. Οι Γεωλόγοι Robert L. Fleischer (Union College in New York), S. Fujita (Radiation Effects Research Institute της Ιαπωνίας), και M. Hoshi (Research Institute for Nuclear Medicine and Biology της Ιαπωνίας) έχουν δημοσιεύσει τα συμπεράσματά τους, για ένα κομμάτι γυαλιού που βρήκαν στο έδαφος όπου έγινε η έκρηξη της ατομικής βόμβας, στη Χιροσίμα, στην επιστημονική επιθεώρηση Health Physics Society Journal.

Πιο πρόσφατα, ο φοιτητής γεωλογίας, MacDonald, του Union College in New York, προσχώρησε στην ερευνητική ομάδα για να προσδιορίσει την πυκνότητα των σχάσεων σε τεμάχια πορσελάνης που βρέθηκαν επίσης κοντά στο ίδιο έδαφος. Αυτή η μελέτη συμπληρώνει την προηγούμενη εργασία. "Aυτά τα αποτελέσματα είναι τιμές διασποράς από κάποιες συγκεκριμένες βόμβες που ενδεχομένως δεν θα χρησιμοποιηθούν ποτέ ξανά. Αυτά τα αποτελέσματα διάσπασης εμφανίστηκαν όταν τα θερμικά νετρόνια από τη βόμβα προκάλεσαν σχάση στο ουράνιο που υπήρχε μέσα στο υλικό, "λέει ο MacDonald και συνεχίζει, "καθορίσαμε την πυκνότητα σχάσης στο εξωτερικό λούστρο, σε ένα τεμάχιο πορσελάνης και σε μία εγκάρσια τομή του λούστρου σε άλλο τεμάχιο."

Ενώ τα αποτελέσματα από το ένα δείγμα ταιριάζουν με τις προηγούμενες εκτιμήσεις, η άλλη είναι 2 έως 2,5 φορές υψηλότερη. Ο MacDonald παρουσίασε τις νέες τιμές στο συνέδριο της Geological Society of America, που έγινε στις 25 Μαρτίου. "Εάν είναι σωστή, η τελευταία μέτρηση μπορεί φανεί υψίστης σημασίας για την έκθεση των ανθρώπων, επειδή πολλοί από τους παρόντες κανονισμούς βασίζονται σε θεωρητικά υπολογισμένες τιμές ", λέει ο MacDonald

Βιβλιογραφικές αναφορές και σύνδεσμοι:

Three Mile Island

Χιροσίμα

Geological Society of America

Πυρηνική σχάση

Union College 

 

Μαζική ανθρωποθυσία
http://[URL unfurl="true"]www.e-telescope.gr/images/support/05/humsac.jpg[/img[/URL]]
Τα απομεινάρια 200 ψαράδων, που θυσιάστηκαν στο αρχαίο Περού, βρέθηκαν σε μια παραλία στα πλαίσια ανασκαφής. Οι αρχαιολόγοι θεωρούν ότι πραγματοποιήθηκε μια τελετή ικεσίας στον θεό Νi, που ήταν ο θεός της θάλασσας, ως προσφορά από κατακτητές. Σε αυτήν την τελετή, οι κατακτητές έδεσαν τους ψαράδες τους γονάτισαν ώστε να βλέπουν τα κύματα, τους έκλεισαν τα μάτια και στη συνέχεια τους κάρφωσαν ακριβώς στην καρδιά.

Το φρικιαστικό αυτό εύρημα, αντιπροσωπεύει τη μεγαλύτερη περίπτωση ανθρώπινης θυσίας που ανακαλύπτεται στη Νότια Αμερική. Ο Hector Walde, προϊστάμενος του προγράμματος ανασκαφών από το Eθνικό Ίδρυμα Πολιτισμού του Περού, λέει ότι τα άτομα πέθαναν πιθανώς στα πλαίσια μιας τελετής νίκης, που συντελέστηκε από τους ανθρώπους του λαού Chimu περίπου το 1350. Από τα 200 σώματα, τα 107 βρέθηκαν άθικτα. Πολλοί από τους νεκρούς έχουν κυρτώσει προς τα πίσω, μάλλον κατά την επιθανάτια αγωνία τους. "Είναι εντυπωσιακό να σκεφτεί κανείς ότι, ακόμα κι έπειτα από 600 χρόνια που έχουν περάσει, ο πόνος και το άγχος που αισθάνθηκαν αυτοί οι άνθρωποι όταν πέθαιναν, μπορούν να φανούν στα πτώματα και ακόμα και στα περιγράμματα που σχημάτισαν στην άμμο", λέει ο Walde. Το εύρημα είναι "απολύτως συναρπαστικό", λέει ο John Collis, ένας αρχαιολόγος που μελετάει τις ανθρωποθυσίες στο πανεπιστήμιο του Σέφιλντ, στην Αγγλία. "Ακούγεται σαν να είναι ένα ασυνήθιστα μεγάλο εύρημα αν και η ανθρώπινη θυσία εκείνα τα χρόνια ήταν αρκετά κοινή σε μερικά μέρη του κόσμου", λέει o Collis.

Εντούτοις, ο Collis υποστηρίζει πως είναι αδύνατο να γνωρίζει κανείς με ακρίβεια το λόγο γι αυτούς τους θανάτους: "Η ανθρώπινη θυσία μπορεί να συμβεί για διάφορους λόγους - μερικές φορές, ως εκδίκηση, μερικές φορές ως κατευνασμός, και μερικές φορές ως ευχαριστία".
Τα υπολείμματα των ψαράδων ανακαλύφθηκαν τυχαία κοντά στην σύγχρονη πόλη Huarmey, περίπου 275 χιλιόμετρα βόρεια της Λίμα. Κοντά στα σώματα, η ομάδα του Walde βρήκε κανάτες γεμισμένες με σιτάρι και ποτά, δίχτυα ψαρέματος και άλλα καθημερινά αντικείμενα. Αφέθηκαν πιθανώς από τις συζύγους ή τα παιδιά των νεκρών, ή από γηραιότερους ανθρώπους στην κοινότητα.

Σχετικά λίγα είναι γνωστά για τον πολιτισμό των Chimu, ο οποίος διήρκεσε περίπου από το 1100 έως το 1476, όταν νικήθηκαν από τους Ίνκας. Στο απόγειο της δύναμης τους, οι Chimu εξουσίαζαν περίπου 620 τετραγωνικά μίλια. Η νέα ανακάλυψη είναι σημαντική επειδή επιβεβαιώνει μια θεωρία, που βασίζεται στις χαρακτικές και τις γραφές, ότι μεγάλες τελετουργικές δολοφονίες πραγματοποιήθηκαν στην περιοχή. Αυτό επιβεβαιώνει ότι οι Chimu ήταν μέρος μιας μακρόχρονης θρησκευτικής παράδοσης που περιλάμβανε τις θυσίες στις τελετές τους.

Βιβλιογραφικές αναφορές και σύνδεσμοι:

Chimu

Aνθρωποθυσία

Αρχαίο Περού

John Collis, Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ

Η αυτοκρατορία των Ίνκας

 

Το ημερολόγιο των Μάγια

Το ημερολόγιο των Μάγια ελάχιστα έμοιαζε με οποιαδήποτε άλλο γνωστό ημερολογιακό σύστημα άλλου λαού. Οι Μάγια όπως, και οι πρόγονοί τους Ολμέκοι, χρησιμοποίησαν ένα εντελώς ιδιαίτερο εικοσαδικό αριθμητικό σύστημα για την μέτρηση του χρόνου. Οι μεταγενέστεροι Αζτέκοι απλά το διατήρησαν αλλά μάλλον σε πολιτισμική παρακμή πια.
http://[URL unfurl="true"]www.e-telescope.gr/images/support/05/mayas.gif[/img[/URL]]
Οι Μάγια είχαν εικοσαήμερο μήνα, 18 μήνες ετησίως (360 ημέρες) και μετά συνεχίζοντας ανά εικοσάδες έφταναν στην μέγιστη μονάδα τους το «αλαούτουν» που αντιπροσώπευε 23.040.000.000 ημέρες. Είχαν έναν ημερολογιακό κύκλο 52 χρόνων που προέκυπτε από συνδυασμό δύο ημερολογίων τους του χαάμπ και του τσολκίν. Επιγραφές που βρέθηκαν στην τοποθεσία Κιρίγκα αναφέρονται σε γεγονότα πριν από 90.000.000 χρόνια, άλλη επιγραφή αναφέρεται σε 400.000.000 χρόνια πριν! Εντυπωσιακές μονάδες μέτρησης χρόνου που χρησιμοποιούσαν ήταν το Καλαμπτούν 57.600.000 ημέρες αλλά και το Κιντσιλιτούν με 1.152.000.000 ημέρες!

Σε μικρές μονάδες οι Μάγια χρησιμοποιούσαν για ώρα το 1/20 της ημέρας (1 ώρα και 12 λεπτά) και το αντίστοιχο λεπτό ήταν το 1/20 της ώρας τους δηλαδή 3,6 δικά μας λεπτά.

Εκτός απ' αυτά είχαν υπολογίσει το πραγματικό ηλιακό έτος σε 365,242 ημέρες, το σεληνιακό έτος και το έτος της Αφροδίτης (224,7 ημέρες). (Ας αναφέρουμε ότι σήμερα η τεχνολογική μας εξέλιξη μας επιτρέπει να υπολογίζουμε το έτος σαν 365,2422 ημέρες!)

Παράλληλα με το κανονικό τους ημερολόγιο χρησιμοποιούσαν κι ένα δεύτερο με 13 μήνες των 20 ημερών δηλαδή 260 ημερών, κρατώντας ημερολόγιο που αντιστοιχεί με τους κύκλους των ηλιακών κηλίδων που ακολουθούν τις ηλιακές μαγνητικές μεταπτώσεις. (οφείλονται στην διαφορά ταχύτητας περιστροφής των πόλων σε σχέση με τον ισημερινό του ήλιου) Το ημερολόγιο αυτό θεωρείται ιδιαίτερα σημαντικό μιας και οι μαγνητικές μεταπτώσεις της ηλιακής ακτινοβολίας μπορούσαν να υπολογιστούν ή και να προβλεφθούν κάνοντας γνωστές τις επιδράσεις του πάνω στους ανθρώπους.

Υπολόγισαν την διάρκεια κύκλου των ηλιακών κηλίδων σε 68.302 ημέρες. Μετά από 20 τέτοιες περιόδους υπάρχει αναστροφή μαγνητικού πεδίου.

Έτσι ήταν σε θέση να προβλέψουν την παρακμή τους μετά το 620 μ.Χ. όταν η έξαρση των μαγνητικών κηλίδων οδήγησε σε παρατεταμένη ξηρασία στην περιοχή τους αλλά και σε δραματική πτώση της ανθρώπινης γονιμότητας, παιδική θνησιμότητα κλπ. Βάση του ίδιου συστήματος υπολογισμού η επόμενη μεγάλη μαγνητική αναταραχή του μαγνητικού πεδίου του ήλιου που μπορεί να προκαλέσει εξίσου μεγάλη αντίδραση στο γήινο μαγνητικό πεδίο (ίσως και με καταστρεπτικές συνέπειες) υπολογίζεται από τους Μάγια το 2012. Ξεκίνησε το 3114 π.Χ. και με διάρκεια ενός «μπακτούν» 1.872.000 ημέρες θα τελειώσει το 2012.

 

Η αρχαιότερη σαρκοφάγος του κόσμου

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Ανωτάτου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου ανακαλύφθηκε η αρχαιότερη άθικτη σαρκοφάγος του κόσμου η οποία πιστέυεται ότι περιέχει μούμια ηλικίας 4.500 ετών.

Η σαρκοφάγος ανακαλύφθηκε κοντά στις πυραμίδες της Γκίζα και έχει μήκος 2m και πλάτος 1m. Σύμφωνα με δηλώσεις αξιωματούχου του Ανωτάτου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων ανήκει πιθανότατα σε επιστάτη των εργατών στις πυραμίδες, ο οποίες έζησε στα χρόνια της 4ης δυναστείας. Γύρω από τις τρεις πυραμίδες της Γκίζα έχουν ανακαλυφθεί περισσότεροι από 120 τάφοι εργατών, είναι όμως η πρώτη φορά που ανακαλύπτεται μια άθικτη σαρκοφάγος. Αν και δεν αναμένεται η ύπαρξη σημαντικών κτερισμάτων στο εσωτερικό της, η μούμια  η οποία πιστεύεται ότι βρίσκεται μέσα, θα είναι η πρώτη που θα ανήκει σε εργάτη στην περιοχή αυτή.

Πηγές: 

Reuters

BBC News

 

Μυστήρια που παραμένουν άλυτα... Μήπως είναι δώρα των Θεών

Ο μέσος σύγχρονος άνθρωπος πιστεύει πως η εποχή μας έχει δώσει απαντήσεις και σε αυτά. Ο πλούτος των γνώσεων, που έχει συλλέξει μέσα από πορεία αιώνων, φθάνοντας στα τελευταία επιτεύγματα της τεχνολογίας καθώς και η ανθρώπινη δράση στα διάστημα, τον κάνουν να ατενίζει το μέλλον με σιγουριά. Γνωρίζει πάρα πολλά για το παρόν και το κοντινότερο παρελθόν. Έφτασε σε σημείο, να σχεδιάζει στο μέλλον την ίδρυση αποικιών στη Σελήνη και σε άλλους πλανήτες πέρα από τη Γη. Ξέρει όμως ποιο ήταν πραγματικά το παρελθόν του;;

Η ιστορική γνώση σταματά περίπου πριν 10.000 χρόνια! Αλλά και κατά τους ιστορικούς χρόνους δεν είναι λίγες οι φορές που η επιστήμη της αρχαιολογίας μας παρουσιάζει ανεξήγητα γεγονότα.. Μέχρι σήμερα κανένας επιστήμονας δεν έχει καταφέρει να δώσει μια πειστική εξήγηση για την άγνωστη δύναμη των Πυραμίδων της Αιγύπτου. Αμέτρητα πειράματα που έχουν γίνει σε αυτές, επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι στις Πυραμίδες της Αιγύπτου τα βακτηρίδια σκοτώνονται, η σήψη σταματά και η οργανική ύλη μουμιοποιείται. Σ' ένα από τα πειράματα τοποθετήθηκαν για 13 ημέρες σε πυραμίδες ψάρια. Αυτά δεν σάπισαν αλλά αφυδατώθηκαν χάνοντας τα 2/3 του βάρους τους. Αυτό το φαινόμενο παρουσιάζεται σε όλες τις πυραμίδες, εφόσον αυτές είναι προσανατολισμένες ακριβώς στον άξονα Βορρά-Νότου, είναι τετράπλευρες και έχουν συγκεκριμένες αναλογίες.

Ένας Αμερικάνος επιστήμονας ο Πατ Φλάναγκαν, που επίσης ερεύνησε το περίεργο αυτό "φαινόμενο της πυραμίδας", κατέληξε στο συμπέρασμα πως οι Πυραμίδες της Αιγύπτου με το ίδιο το σχήμα τους λειτουργούν ως "συσκευές" που συλλέγουν κοσμική ενέργεια! Γιγάντιοι συσσωρευτές όπου μέσα σε αυτούς σύμφωνα με τον Πατ Φλάναγκαν, μεταβάλλονται οι διηλεκτρικές ιδιότητες της ύλης.

Ονομάζει "διηλεκτρική ενέργεια" την διαφορά δυναμικού ανάμεσα στο στατικό ηλεκτρισμό και εκείνον της επιφάνειας των σωμάτων, και επισημαίνει ότι η ενέργεια των πυραμίδων και τα ηλεκτρικά πεδία που δημιουργούν μπορούν να παγώσουν στιγμιαία ένα κομμάτι ατσάλι με θερμοκρασία χιλίαδων βαθμών. Μια ομάδα επιστημόνων που φωτογράφισαν με υπέρυθρες ακτίνες τη Μεγάλη Πυραμίδα διαπίστωσαν την παρουσία ενός περίεργου φαινόμενου: Από την κορυφή της εκτινάσσονται χοάνες φωτεινής ενέργειας!!
http://[URL unfurl="true"]www.e-telescope.gr/images/support/adv/sites/pyramid3.jpg[/img[/URL]]
Ποιός έδωσε τη γνώση για την κατασκευή των Πυραμίδων στον άνθρωπο; Ήταν δώρο των "Θεών" ή η ανθρώπινη εξέλιξη δεν ήταν ακριβώς αυτή που γνωρίζουμε σήμερα; Είχε δηλαδή ο άνθρωπος στο παρελθόν του γνώσεις παρόμοιες με αυτές που έχει σήμερα; Γνώσεις που για αδιερεύνητους λόγους χάθηκαν για πάντα έως ότου άρχισε να τις ξαναανακαλύπτει βάση της εξέλιξης; Αυτές τις υποθέσεις ενισχύουν και άλλα γεγονότα, όπως αυτά στην άλλη μεριά του Ατλαντικού και την ιστορία των Μάγιας, όπου μελετητές υποστηρίζουν ότι έζησαν και ανέπτυξαν πολιτισμό από το 3113πΧ. έως την υποδούλωσή τους από τους Αζτέκους τον 14ο αι. μΧ

Το μεγάλο πεδίου των Πυραμίδων στο Τεοτιχουακάν με τις Πυραμίδες του Ήλιου και της Σελήνης 50 χιλιόμετρα Βόρεια του Μεξικού, όπου καλύπτει μία επιφάνεια 20 τετραγωνικά χιλιόμετρα, είναι άλλο ένα μυστήριο. Όλα τα κτίρια έχουν κατασκευαστεί σε σχέση με αστερισμούς. Το παλαιότερο κείμενο για το Τεοτιχουακάν μας εξιστορεί πως εκεί συγκεντρώθηκαν οι "Θεοί" και έκαναν συμβούλιο για τον άνθρωπο, πριν ακόμα υπάρξει ο homo Sapiens. Αλλά και για την κλιμακωτή Πυραμίδα στο Χιχέν Ιτζα του Μεξικού όπου κάθε πέτρα του Οικοδομήματος έχει τοποθετηθεί σύμφωνα με αστρονομικούς υπολογισμούς δεν υπάρχει πειστική απάντηση.

Στο Palenk, (ένα αρχαίο κράτος στο Μεξικό), βρέθηκε το 1935 μία παράσταση χαραγμένη σε λίθο, που είναι πιθανότατα ο θεός Κουκουμάτς. Χωρίς φαντασία θα μπορούσε να πειστεί και ο πιο καχύποπτος , πως στο αρχαίο σχέδιο πάνω στην πέτρα απεικονίζεται ένα ανθρώπινο ον, να κάθεται με το κορμί γερμένο προς τα εμπρός, έχοντας την στάση οδηγού σε αγώνες. Φαίνεται να χειρίζεται μια σειρά από ακαθόριστα όργανα, έχοντας την φτέρνα του αριστερού του ποδιού πάνω σε κάτι που μοιάζει με πετάλι. Το όχημα είναι μυτερό μπροστά, ενώ πίσω τελειώνει σε γλώσσες από φλόγες, δίνοντας την εντύπωση του πυραύλου ακόμα και σε ένα παιδί.. Οι Μάγιας είχαν καλά φυλαγμένες ως ιερές παραδόσεις, την αστρονομία, τα μαθηματικά , τα ημερολόγια. Οι "Θεοί" τους έδωσαν αυτές τις γνώσεις και οι οι ιερείς τους που τις παρέλαβαν, τις διαφύλαξαν και δημιούργησαν μια μεγαλόπρεπη θρησκεία, αυτή του Κουκουλκάν, δηλαδή του "Ιπτάμενου Φιδιού". Βάση αυτής της θρησκείας δημιουργήθηκαν και οι θαυμάσιες Πυραμίδες τους στην Κεντρική Αμερική, περιμένοντας πως οι θεοί μια μέρα θα επιστρέψουν όπως είχαν δώσει τον λόγο τους. Τι δηλώνουν όλα αυτά; Άραγε ο συσχετισμός όλων αυτών με τα διαστημικά ταξίδια είναι ανόητες φαντασιώσεις;

Ποιος μπορεί να εξηγήσει την ύπαρξη των αρχαίων χαρτών ηλικίας 11.000 ετών που στις αρχές του 18ου αιώνα, ο Πίρι Ράις, αξιωματικός του τουρκικού ναυτικού, ανακάλυψε στην ανατολή σε κάποιον ιερό ναό;[img]http://[URL unfurl="true"]www.e-telescope.gr/images/support/adv/sites/PiriReis_map1.jpg[/img[/URL]]

Αυτοί δόθηκαν προς μελέτη στον Αμερικάνο χαρτογράφο Άρλιγκτον Μάλερυ. Ο τελευταίος έκανε την καταπληκτική ανακάλυψη πως οι χάρτες ήταν απόλυτα ακριβείς, όχι μόνο στο χώρο της Μεσογείου και της Νεκράς Θάλασσας αλλά περιείχαν ακόμη περιοχές της Γης, σχεδιασμένες με τρομερή ακρίβεια προσέγγισης, σαν και αυτές της Βορείου και Νοτίου Αμερικής, καθώς και το διάγραμμα της Ανταρκτίδος, δημιουργώντας έτσι τεράστια ερωτηματικά για την προσέλευση των χαρτών, αφού μόλις το 1952 ανακαλύφθηκαν στην Ανταρκτική οροσειρές, οι οποίες βρίσκονταν ήδη σημειωμένες στους χάρτες που ανακάλυψε ο Ράις!! Οι χάρτες δεν απεικονίζουν μόνο το περίγραμμα των ηπείρων αλλά περιέχουν και την τοπογραφία του εσωτερικού αυτών και των χωρών τους. Οροσειρές, νησιά, ποτάμια, ήταν σημειωμένα με την μεγαλύτερη ακρίβεια.

Οι μελέτες του καθηγητή Τσάρλς Χαπγκουντ το 1960 σχετικά με τους χάρτες, μας εξηγούν πως τα πρωτότυπα που αντιγράφουν οι χάρτες πρέπει να ήταν φωτογραφίες που έχουν ληφθεί από πάρα πολύ μεγάλος ύψος. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι παρατηρείται στους χάρτες σχεδιασμένο ένα δίκτυο συνισταμένων καθώς και επιμήκυνση των ηπείρων που δεν βρίσκονται ακριβώς κάτω από το σημείο που έγινε η φωτογράφηση. Η σφαιρική μορφή της Γης δίνει αυτή την εντύπωση στις αεροφωτογραφίες. Οι ήπειροι που είναι κάπως απομακρυσμένες από το κέντρο της φωτογραφίας παρουσιάζονται να "βυθίζονται" προς τα κάτω και παρουσιάζονται παραμορφωμένες. Ο θρύλος λέει πως κάποιος "θεός" χάρισε αυτούς τους χάρτες σε έναν αρχιερέα. Όμως ποιος "θεός" θα είχε δώσει πριν 11.000 χρόνια τέτοιους χάρτες ακριβείας στον άνθρωπο;

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν κάποτε δήλωσε: "Στις μέρες μας οι παλιές συσκευές ξανανακαλύπτονται και τα αρχαία πειράματα γίνονται για άλλη μια φορά". Αλήθεια τελικά ποια εξήγηση υπάρχει για τα παράδοξα και μυστήρια που μένουν ως σήμερα ανεξήγητα;
Οι "Θεοί" έδωσαν υπόσχεση πως θα επιστρέψουν! Θα γυρίσουν άραγε κάποτε; Ποιος είναι ο μύθος και ποια η πραγματικότητα;

 

Είπαν ή έγραψαν

Σοφά λόγια μεγάλων ανδρών ή φιλοσοφικοπολιτικές ανοησίες; Πάντα υπάρχουν, τουλάχιστο, δύο όψεις του κάθε νομίσματος.

Ακολουθεί μια σειρά από φράσεις και απόψεις με τις οποίες μπορεί κανείς να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει αλλά αξίζει τουλάχιστο να τις διαβάσει.

Ένας πιστός φίλος δεν είναι τίποτα λιγότερο από έναν καλό αδελφό

ΟΜΗΡΟΣ

Ενα χελιδόνι μόνο του δεν μπορεί να φέρει την Άνοιξη
ΑΙΣΩΠΟΣ

Είναι βαριά και επικίνδυνη η φωνή του λαού όταν κυριεύεται από την  οργή !
ΑΙΣΧΥΛΟΣ

Η εκπαίδευση είναι ένα από τα σημαντικότερα εφόδια για τα γηρατειά
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

Τα πάντα γίνονται αδύνατα όταν νομίζουμε πως δεν μπορούμε να τα πράξουμε
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

Για να σε βοηθήσει η τύχη πρέπει πρώτα ο ίδιος να βοηθήσεις τον εαυτό σου
ΣΟΦΟΚΛΗΣ

Θα πετύχεις σωστά κάτι μόνο όταν το έχεις ερευνήσει καλά
ΠΛΑΤΩΝ

Από το Μεσαίωνα μέχρι την Αναγέννηση, η σύγκρουση του ανθρώπου με την τρέλα ήταν μια σύγκρουση δραματική που τον έφερνε αντιμέτωπο με τις μυστικές δυνάμεις του κόσμου... εικόνες της Πτώσης, της Κρίσης, της Μεταμόρφωσης κι όλων των άλλων θαυμαστών μυστικών της Γνώσης. Στην εποχή μας, η τρέλα φιμώνεται μέσα στη μακαριότητα της επιστημονικής γνώσης που την αναλύει τόσο υπερβολικά, ώστε στο τέλος την ξεχνά.

Μ. ΦΟΥΚΟ

Η Ιστορία παίζεται την πρώτη φορά ως τραγωδία, τη δεύτερη ως φάρσα .
ΜΑΡΞ

Γιατί να λέμε βίαια τα νερά ενός ποταμού και όχι τις όχθες που τα περιορίζουν;

ΜΠΡΕΧΤ

Η αλήθεια είναι απλή και ο λόγος της ακόμα πιο απλός .
ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ

Η αστική τάξη αφαίρεσε το φωτοστέφανο απ' όλα, τα ως τα τότε αξιοσέβαστα επαγγέλματα που τα αντίκριζαν με θρησκευτική ευλάβεια. Το γιατρό, το νομικό, τον παπά, τον ποιητή, τον άνθρωπο της επιστήμης, τους μετέτρεψε σε μισθωτούς εργάτες της. Η αστική τάξη ξέσκισε το πέπλο του συναισθηματισμού που σκέπαζε τις οικογενειακές σχέσεις και τις έκανε ξεκάθαρες χρηματικές αξίες.

ΜΑΡΞ

Το κράτος, το πιο παγερό απ' όλα τα παγερά τέρατα..
ΝΙΤΣΕ

Τα Μ.Μ.Ε. έχουν παραδοθεί στο στιγμιαίο, έχουν γίνει μέσο διάδοσης της Αμνησίας . ΝΤΕΜΠΡΑΙ

Αν δεν υπήρχε η τύχη ως κοινά αποδεχτή έννοια, η ιστορία θα ήταν μαγεία.

ΜΑΡΞ

Αν μέσα σε χιλιάδες ανθρώπους υπάρχει ένας σωστός, τότε αυτόν πρέπει να προτιμούμε παρά τους υπόλοιπους .
ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ

Όταν πρόκειται να αποφασίσεις για κάτι μην βιάζεσαι. Σκέψου ήρεμα και με λογική, όταν όμως αποφασίσεις τότε γρήγορα προχώρα στην εκτέλεση της αποφάσεώς σου .
ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ

Αν θέλεις εχθρούς κοίταξε να υπερτερείς των φίλων σου, αλλά αν θέλεις φίλους άσε τους φίλους σου να υπερτερούν απέναντί σου.
Λ. ΦΟΥΚΩ

Η αβεβαιότητα είναι η μόνη μου περιουσία . Κερδίζω σ΄ όλα κι όμως χαμένος παραμένω. Όταν ξημερώνει, στο Θεό λέω καληνύχτα . Κι όταν ξαπλώνω, φοβάμαι πως θα πέσω .

FRANCOIS VILLON

``Υπάρχουν αναρχικοί, άναρχα άτομα δεν υπάρχουν. Έχω τις προσωπικές μου αρχές που άλλες συμφωνούν κι άλλες δεν συμφωνούν με αυτές της κοινωνίας. Δεν είμαι απόλυτος πάνω σ' αυτές τις αρχές. Είμαι ρευστός και αυτό εξαρτάται από την καθημερινή μου ζωή και από τις εμπειρίες. Για να μη γίνει ρευστότητα, διάλυση, αυτοκαταστροφή, ισορροπώ αυτή τη ρευστότητα με μια συνέπεια που φαίνεται στις σχέσεις μου με τους άλλους''.

ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ

``Η γυναίκα είναι ο καθρέφτης μας. Είναι το πλάσμα που μπορούμε να πούμε ότι το αγαπάμε στο έπακρο και το μισούμε το ίδιο στο έπακρο ταυτόχρονα, όπως με το ίδιο σκεπτικό λέμε ότι εμπεριέχουμε το Σατανά και το Θεό''.

ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ

``Κατ' αρχήν η αγάπη είναι διαφορετική από τον έρωτα. Η αγάπη είναι πολύ πιο μακροχρόνια από τον έρωτα και όταν δημιουργηθεί δεν σβήνει. Ο έρωτας υπάρχει και χωρίς την αγάπη. Πιστεύω όμως στις αρχές του έρωτα και της αγάπης. Η αγάπη δεν έχει να κάνει με το φύλλο''.

ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ

Όταν ακούς ότι μολύνεται ο πλανήτης Γη να λες:"Μα τους ηλίθιους, δεν μπορούν να κάνουν κάτι;" Εννοώντας ανθρώπους σαν εσένα.

ΓΛΑΥΚΩΨ

Όλες οι ανθρώπινες πράξεις έχουν ως αίτιο ένα από τα εξής επτά: τύχη, φύση, παρόρμηση, συνήθεια, λογική, πάθος, πόθο.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

Αν κάποιος λέει "δεν μπορώ να το κάνω" σου δείχνει το δρόμο για να το κάνεις εσύ.
JOHN CAGE

Κανένας άνθρωπος δεν είναι ευτυχισμένος, εκτός αν πιστεύει ότι είναι.
ΠΟΠΛΙΛΙΟΣ ΣΥΡΙΟΣ

 

Κοιτάζοντας το Σινικό Τείχος από τη Σελήνη

Σύμφωνα με μια ερώτηση που συχνά κυκλοφορεί στα τηλεπαιχνίδια γνώσεων, αλλά και στο γνωστό επιτραπέζιο Trivial  Pursuit, το Σινικό Τείχος είναι το μόνο ανθρώπινο κτίσμα που είναι ορατό από την επιφάνεια της Σελήνης. Δεν είναι γνωστό πότε και από ποιόν κυκλοφόρησε για πρώτη φορά αυτός ο ισχυρισμός, όμως έχει ουσιαστικά παγιωθεί και νομιμοποιηθεί μέσω της επανάληψης. Παρόλα αυτά δεν παύει, να μην είναι αληθινός.

Σύμφωνα με τις δηλώσεις αρκετών αστροναυτών, αλλά και από τις φωτογραφίες της Γής από την επιφάνεια της Σελήνης, κανένα ανθρώπινο κτίσμα δεν είναι ορατό από εκεί. Το μόνο που βλέπει κανείς από την επιφάνεια της Σελήνης είναι μια όμορφη χρωματιστή και φωτεινή σφαίρα, στην οποία κυριαρχούν το γαλάζιο των ωκεανών, το κίτρινο των ερήμων, το λευκό των νεφώσεων και πιο αραιά κάποια πράσινα κομμάτια γης.

Στην πραγματικότητα το Σινικό Τείχος είναι ορατό, όπως και αρκετά άλλα ανθρώπινα κτίσματα, από χαμηλή και μέση τροχιά, όμως από τη στιγμή που ένα διαστημικό όχημα θα φύγει από την τροχιά του γύρω από τη Γη και σε ύψος μερικών χιλιάδων μέτρων, όλα τα ανθρώπινα κτίσματα δεν είναι πλέον ορατά.

Μια διαδεδομένη άποψη είναι ότι η ιστορία ξεκίνησε όταν στα πρώτα στάδια του Αμερικανικού διαστημικού προγράμματος, κάποιος υπεύθυνος της NASA το ανέφερε μεταξύ αστείου και σοβαρού. Μια άλλη λιγότερο διαδεδομένη άποψη είναι εκείνη που υποστηρίζει ότι η ιστορία ξεκίνησε από το Nixon ή τον Kissinger, κατά τη διάρκεια των επαφών τους με την κινεζική ηγεσία στις αρχές της δεκαετίας του 70 και σε μια ανάλαφρη στιγμή ευφορίας και προσπάθειας φιλοφρόνησης του Κινεζικού λαού και των επιτευγμάτων του. 

 

Η έκρηξη της χιλιετίας

Το πρωί της 30ης Ιουνίου 1908, στην περιοχή Τουνγκούσκα της Σιβηρίας, «κάτι» έπεσε από τον ουρανό. Στην πραγματικότητα, αυτό το «κάτι» δεν έφτασε ποτέ στο έδαφος καθώς εξερράγη στην ατμόσφαιρα, ισοπεδώνοντας μια έκταση περίπου 2.000 τετρ. χιλιομέτρων. Μέχρι σήμερα εξακολουθούν να παραμένουν πλήθος ερωτηματικά για την ακριβή φύση του γεγονότος.

Το συμβάν
http://[URL unfurl="true"]www.e-telescope.gr/images/support/06/Tunguska/map.gif[/img[/URL]]
Το επίκεντρο του συμβάντος εντοπίζεται στις συντεταγμένες 101Ε,62Ν, κοντά στον ποταμό Τουνγκούσκα, περίπου 90Km βορείως του οικισμού Βαναράβα. Το αντικείμενο πιστεύεται ότι εξερράγη σε ύψος περίπου 7Km από την επιφάνεια της γης. Η δύναμη της έκρηξης ισοπέδωσε τα δένδρα σε μια έκταση 2.150 τετρ. χιλιομέτρων. Για αρκετές εβδομάδες μετά την έκρηξη, φωτιές έκαιγαν σε μια έκταση 1.000 τετρ. χιλιομέτρων.

Για αρκετές ημέρες μετά την έκρηξη ένα μεγάλο μέρος του Βορείου ημισφαιρίου, «απόλαυσε» μια σειρά εξαιρετικά εντυπωσιακών δειλινών και αυγών. Οι έντονοι χρωματισμοί της ατμόσφαιρας τις συγκεκριμένες ώρες ήταν ορατοί μέχρι το Λονδίνο. Επίσης αναφέρεται ότι οι για διάστημα αρκετών ημερών ο ουρανός της Κεντρικής και Βορείου Ασίας ήταν τόσο φωτεινός κατά τη διάρκεια της νύχτας, ώστε μπορούσε κανείς να διαβάσει εφημερίδα χωρίς άλλη πηγή φωτός.

Η έκρηξη εκτιμάται ότι είχε ισχύ 20 μεγατόνων ΤΝΤ, δηλαδή περίπου 2.000 φορές την ισχύ της ατομικής βόμβας της Χιροσίμα. Άλλωστε, όταν μετά το 2ο ΠΠ συγκρίθηκαν οι αεροφωτογραφίες της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι με αυτές της Τουνγκούσκα, οι ομοιότητες ήταν πολλές.

Το αστεροσκοπείο του Ιρκούτσκ, περίπου 900Km νοτιανατολικά του επικέντρου, παρατήρησε διαταραχές στο μαγνητικό πεδίο της Γης. Αυτές οι μαγνητικές διαταραχές παρουσίαζαν αρκετές ομοιότητες με αντίστοιχες διαταραχές που καταγράφηκαν αργότερα κατά τη διάρκεια πυρηνικών δοκιμών στην ατμόσφαιρα. Επίσης πολλά γεωδυναμικά ινστιτούτα σε όλο τον κόσμο κατέγραψαν ισχυρές σεισμικές δονήσεις.

Η περιοχή της Τουνγκούσκα είναι εξαιρετικά αραιοκατοικημένη και μακριά από μεγάλες πόλεις. Οι λίγοι κάτοικοι είναι κυρίως νομάδες οι οποίοι, στις αρχές του 20ου αιώνα, σίγουρα δεν μπορούσαν να εκτιμήσουν την ακριβή φύση του γεγονότος. Το εξέλαβαν λοιπόν ως κάποιο είδος εκδήλωση της οργής των θέων και έπαψαν να επισκέπτονται την περιοχή θεωρώντας τη καταραμένη, ενώ δεν το ανέφεραν στην κεντρική τσαρική εξουσία με την οποία ήταν σε διαρκή σύγκρουση.

Έτσι λοιπόν, και με δεδομένη την απουσία των σημερινών μέσων επιστημονικών παρατηρήσεων, ο κόσμος δεν έμαθε για το γεγονός και οι ενδείξεις θεωρήθηκε ότι αφορούσαν κάποιο μεγάλο σεισμό. Αρκετά όμως μέλη της επιστημονικής κοινότητας, λαμβάνοντας υπ΄ όψιν όλα τα φαινόμενα, και τα δεδομένα, εκτιμούσαν ότι συνέβη κάτι περισσότερο. Ένας από αυτούς ήταν και ο Λεονίντ Κούλικ, ο θεωρούμενος πατέρας της έρευνας των μετεωριτών στη Ρωσία, ο οποίος πίστευε ότι κάποιος μετεωρίτης είχε συντριβεί. Αυτός ήταν και εκείνος που οργάνωσε την πρώτη επιστημονική αποστολή στην περιοχή, 19 ολόκληρα χρόνια μετά το συμβάν. Με τη χρηματοδότηση της Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών και ξεπερνώντας μια σειρά προβλημάτων, από το δύσβατο της περιοχής, μέχρι την αρνητική αντιμετώπιση των ντόπιων, κατόρθωσε να προσεγγίσει την περιοχή το 1927.

Μια από τις πρώτες παρατηρήσεις του ήταν ότι παρά τα εμφανή σημάδια του γεγονότος, δεν υπήρχε κρατήρας, και άρα αποκλείσθηκε η συντριβή οποιουδήποτε αντικειμένου. Στα χρόνια που ακολούθησαν έγιναν μια σειρά επιστημονικές αποστολές, όλες από επιστημονικά και ερευνητικά ιδρύματα της Σοβιετικής Ένωσης. Η πρώτη επίσκεψη Δυτικών στην περιοχή έγινε το 1989 και ακολούθησαν αρκετές ακόμα στη δεκαετία του 90. Ακόμα και σήμερα, σχεδόν ένα αιώνα μετά, οι καταστροφικές συνέπειες του συμβάντος είναι εμφανείς.
[img]http://[URL unfurl="true"]www.e-telescope.gr/images/support/06/Tunguska/img_416e2f86.jpg[/img[/URL]]

Οι σημαντικότερες παρατηρήσεις των διαφόρων αποστολών έχουν ως εξής:

    *

      Δεν υπάρχει κρατήρας συντριβής
    *

      Πέρα από το βασικό επίκεντρο υπάρχουν 4 ακόμα μικρότερα επίκεντρα σε μια ακτίνα 60Km. Σε κάθε ένα από αυτά εμφανίζεται ένα κοινό μοτίβο ακτινικής πτώσης δένδρων.
    *

      Μετά το συμβάν παρατηρήθηκε μια αύξηση των ρυθμών ανάπτυξης βιομάζας στην περιοχή του επικέντρου
    *

      Στην ευρύτερη περιοχή έχει παρατηρηθεί μια σειρά μεταλλάξεων στην πανίδα και τη χλωρίδα
    *

      Στους κορμούς των δένδρων έχουν ανακαλυφθεί υπολείμματα ασβεστίου, σιδηρονικελίου, κοβαλτίου, μολύβδου και άλλων που μπορεί να προέρχονται από κάποιο ουράνιο σώμα.
    *

      Η ραδιενέργεια στην περιοχή είναι σε φυσιολογικά επίπεδα.
    *

      Στο έδαφος εντοπίσθηκαν συγκεντρώσεις πτητικών ουσιών που συνήθως συναντώνται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και πιστεύεται ότι είναι υπολείμματα των κομητών που καίγονται στην ατμόσφαιρα της γης.

Οι θεωρίες

Η επικρατέστερη θεωρία, την οποία ασπάζονται και οι περισσότεροι επιστημονικοί κύκλοι, αναφέρεται στην είσοδο κάποιου κομήτη ή αστεροειδούς, χαμηλής πυκνότητας, στην ατμόσφαιρα της Γης. Ένα τέτοιο σώμα, με πυκνότητα κοντά σε αυτή του νερού, είναι ο αστεροειδής Mathilde που φωτογραφήθηκε το 1997. Η είσοδός του στην ατμόσφαιρα της Γης πιθανότατα θα οδηγούσε σε έκρηξη, λόγω πίεσης, και αποσύνθεση του σώματος του αστεροειδούς ή του κομήτη. Στην επιφάνεια της Γης θα έφθαναν μόνο πολύ μικρά σωματίδια ύλης, όπως αυτά που εντοπίσθηκαν στα δένδρα και το έδαφος, και το ωστικό και θερμικό κύμα της έκρηξης.

Προφανώς όλα τα δεδομένα συγκλίνουν προς την υπόθεση αυτή, ενώ η μάζα του ουρανίου σώματος εκτιμάται κοντά στους 100.000 τόνους.

Βέβαια, όπως είναι σχεδόν φυσιολογικό, μια σειρά άλλες, περισσότερο ελκυστικές θεωρίες, έχουν δει το φως της δημοσιότητας και έχουν αποκτήσει ένθερμους υποστηρικτές.

Αναφέρονται οι κυριότερες:

Μαύρη τρύπα

Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή μια «μικρή» μαύρη τρύπα συγκρούστηκε με τη Γη και πέρασε μέσα από τον πλανήτη. Να σημειωθεί ότι είναι άγνωστο εάν υπάρχουν «μικρές» μαύρες τρύπες, όπως άγνωστο είναι και το πιθανό αποτέλεσμα μιας τέτοιας σύγκρουσης.

Αντιύλη

Μια ποσότητα αντιύλης διέσχισε το διαστημικό χώρο και συγκρούστηκε με τη Γη. Και πάλι είναι μάλλον άγνωστο το αποτέλεσμα μιας τέτοιας σύγκρουσης, ενώ η ακριβής φυσική σημασία της έννοιας της αντιύλης παραμένει ασαφής.

Συντριβή-έκρηξη εξωγήινου σκάφους

Φυσικά δε θα ήταν δυνατό να μην εμφανισθεί και αυτή η θεωρία. Βέβαια θα περίμενε κανείς να υπάρχουν και τα αντίστοιχα συντρίμμια. Εδώ έρχονται οι θεωρίες συνομωσίας να προσθέσουν το δεδομένο της απόκρυψης στοιχείων, της εκμετάλλευσης της εξωγήινης τεχνολογίας από εκείνους που εντόπισαν πρώτοι τα συντρίμμια και τα συνέλεξαν. Στήνεται δηλαδή μια θεωρία η οποία δικαιολογεί, εκ του περιεχομένου της, την απουσία αποδεικτικών στοιχείων και άρα δεν είναι δυνατό να αντικρουστεί.

Επίθεση εξωγήινων

Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία επιλέχτηκε από κάποιους εξωγήινους αυτός ο τρόπος επίδειξης δύναμης προς κάποια(ες) κυβερνήσεις ως μέσο προβολής δύναμης. Στη συνέχεια ακολούθησαν διαπραγματεύσεις συμφωνίες κλπ. Χωρίς σχόλια.

Πειράματα υπερόπλων

Στη θεωρία αυτή εμπλέκεται κυρίως το όνομα του Νίκολα Τέσλα. Ποτέ δεν έχει υπάρξει η παραμικρή επιστημονική ή ιστορική ένδειξη για κάτι τέτοιο.

Πέρα όμως από τα κάθε είδους σενάρια, η ανάλυση και διερεύνηση του γεγονότος της Τουνγκούσκα, του μεγαλύτερου αντίστοιχου συμβάντος της καταγεγραμμένης ιστορίας του ανθρώπινου πολιτισμού, έχει ιδιαιτέρως μεγάλη σημασία.

Η σημασία αυτή συνοψίζεται στα λόγια του μέλους της Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών Νικολάι Βασίλιεφ: "... εάν το εν λόγω ουράνιο σώμα είχε εκραγεί όχι πάνω από τις στέπες της Σιβηρίας αλλά πάνω από τις πυκνοκατοικημένες περιοχές της Ευρώπης, ο αριθμός των ανθρωπίνων θυμάτων θα ήταν ανυπολόγιστος και η οικολογική καταστροφή χωρίς προηγούμενο. Παρότι στο γεωλογικό παρελθόν της Γης έχουν καταγραφεί πολλές τέτοιες συγκρούσεις και εκρήξεις, το συμβάν της Τουνγκούσκα είναι η μοναδική περίπτωση σύγκρουσης της Γης με ένα ουράνιο σώμα τέτοιων διαστάσεων, στην ιστορία του πολιτισμού. Οι έρευνες γύρω από αυτό είναι ιδιαιτέρως σημαντικές, καθώς οι νόμοι της φυσικής και της στατιστικής οδηγούν στο συμπέρασμα ότι θα συμβεί ξανά. Μόνο γνωρίζοντας τη φύση του συμβάντος και τις ακριβείς συνέπειες του θα είναι δυνατή η έγκαιρη προειδοποίηση, και η αντιμετώπιση ενός άλλου τέτοιου συμβάντος...".

Βιβλιογραφικές αναφορές και σύνδεσμοι:

[URL unfurl="true"]http://english.pravda.ru/main/2002/06/29/31473_.htm[/URL]

[URL unfurl="true"]http://omzg.sscc.ru/tunguska/en/articlese/gallantst.htm[/URL]

[URL unfurl="true"]http://ourworld.compuserve.com/homepages/andypage/tunguska.htm[/URL]

[URL unfurl="true"]http://paranormal.miningo.com/library/weekly/aa052598.htm[/URL]

[URL unfurl="true"]http://www.orc.ru/~azorcord/page_sob.htm[/URL]

[URL unfurl="true"]http://www.s-d-g.freeserve.co.uk/tunguska.html[/URL]

[URL unfurl="true"]http://www.space.com[/URL]

[URL unfurl="true"]http://www.usm.maine.edu/~planet/picgal.html[/URL]

[URL unfurl="true"]http://olkhov.narod.ru/pictures.htm[/URL]

Πηγή: [url=http://[URL unfurl="true"]www.e-telescope.gr/]e-telescope.gr[/url[/URL]]

 

Σε τροχιά πρόσκρουσης

Στις αρχές Μαρτίου του 2002 βρεθήκαμε πολύ κοντά στη ρεαλιστική εκδοχή των σεναρίων κάποιων πρόσφατων ταινιών επιστημονικής φαντασίας. Ένας αστεροειδής λίγο έλειψε να συγκρουστεί με τη Γη και κανείς δεν το είχε καταλάβει.

Ο αστεροειδής 2002ΕΜ7, μέσης διαμέτρου 75m, πέρασε στις 8 Μαρτίου σε απόσταση 463.000Km από τη Γη, απόσταση που για τα αστρονομικά δεδομένα ισοδυναμεί με το διπλανό κτίριο. Δεν εντοπίσθηκε παρά 4 ημέρες αργότερα από το Lincoln Laboratory του MIT. Αιτία του μή έγκαιρου εντοπισμού, το μικρό, σχετικά, μέγεθος του σώματος και η ύπαρξη "σκοτεινών" περιοχών, δηλαδή τομέων που για τεχνικούς ή φυσικούς λόγους δεν παρακολουθούνται.

Αξίζει να σημειωθεί ότι σε περίπτωση σύγκρουσης τα αποτελέσματα θα ήταν ανάλογα της έκρηξης ενός πυρηνικού όπλου μικρής-μέσης ισχύος. Ο συγκεκριμένος αστεροειδής ήταν 10 φορές μικρότερος από εκείνον που πιστεύεται ότι προκάλεσε την εξαφάνιση των δεινοσαύρων και λίγο μεγαλύτερος από εκείνον που έπεσε στη Σιβηρία το 1908, ισοπεδώνοντας μια έκταση αρκετών εκατοντάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων.

Σύμφωνα με επιστήμονες θα περάσουν περίπου 20 χρόνια μέχρι να αναπτυχθεί ένα δορυφορικό σύστημα αξιόπιστης και έγκαιρης προειδοποίησης για την αναζήτηση και τον εντοπισμό αστεροειδών.

Βιβλιογραφικές αναφορές & σύνδεσμοι: 

http://www.geocities.com/~night_sky/articles04.htm

http://www.msnbc.com/news/177595.asp

 

[move][glow=red,2,300]Διαβάστε το όλοι!!!!!!!!!!!![/glow][/move]

Ένας υπέροχος κόσμος 

Ο κόσμος τον οποίο αντικρίζουν τα μάτια μιας εικοσάχρονης στη Νιγηρία, ενός δεκάχρονου αγοριού στην Ινδία ή ενός σαραντάχρονου οικογενειάρχη στην Αργεντινή, είναι τόσο διαφορετικός από αυτόν που βλέπει ο μέσος Έλληνας. Στην έρευνα που ακολουθεί παρουσιάζονται μόνο αριθμοί και αυτό γιατί μπροστά τους περιττεύει κάθε σχόλιο.

Κοινωνία

Τα περιουσιακά στοιχεία των 200 πιο πλούσιων ανθρώπων του κόσμου για το έτος 1998 ήταν μεγαλύτερα από το συνολικό ετήσιο εισόδημα του 41% των ανθρώπων του πλανήτη.

826 εκατομμύρια άνθρωποι υποσιτίζονται (στοιχεία 1996-98). 71 εκατομμύρια από αυτούς ζουν στις ΗΠΑ. Κάθε μέρα πεθαίνουν από την πείνα 26.000 άνθρωποι, περίπου τα μισά είναι παιδιά.

880 εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες ιατρικής περίθαλψης. 17 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από ιάσιμες ασθένειες όπως διάρροια, ελονοσία, φυματίωση. Από αυτούς 5 εκατομμύρια πεθαίνουν εξαιτίας μολυσμένου νερού. 30.500 παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα λόγω μη ύπαρξης βασικής ιατρικής φροντίδας.

Ο μισός πληθυσμός της Γης αναγκάζεται να ζει με λιγότερες από 800 δρχ την ημέρα.

125 εκατομμύρια παιδιά δεν πηγαίνουν και ούτε πρόκειται ποτέ να πάνε σχολείο.


Πόλεμος & ειρήνη

Σε κάθε 12 ανθρώπους αντιστοιχεί ένα φορητό όπλο, κυκλοφορούν παγκοσμίως περισσότερα από 500 εκατομμύρια. Τα φορητά όπλα είναι υπεύθυνα για 4.000.000 θανάτους μετά το 1990. Το 80% αυτών των θανάτων ήταν γυναίκες και παιδιά.

Από το τέλος του 2ου ΠΠ έλαβαν χώρα περίπου 250 συγκρούσεις μέσης κλίμακας στις οποίες πέθαναν 23.000.000 άνθρωποι. Ο 20ος αιώνας έχει το θλιβερό προνόμιο να είναι ο πιο αιματηρός στην ιστορία της ανθρωπότητας. Τα τελευταία 90 χρόνια σκοτώθηκαν οι τριπλάσιοι άνθρωποι από όσους τα προηγούμενα 500 χρόνια. Τα θύματα των ένοπλων συγκρούσεων μετά τον 2ο ΠΠ ήταν σε ποσοστό 90% άμαχοι. Το αντίστοιχο ποσοστό για τον 1ο και τον 2ο ΠΠ ήταν 10% και 50%.

Στη δεκαετία του 90, 50.000.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους λόγω ένοπλων συγκρούσεων. Στην ίδια περίοδο σκοτώθηκαν περίπου 2.000.000 παιδιά, 5.000.000 υπέστησαν αναπηρίες, 12.000.000 έμειναν άστεγα. Τα παιδιά που σκοτώθηκαν ήταν περισσότερα από τους νεκρούς στρατιώτες.

300.000 παιδιά υπηρετούν ως στρατιώτες σε περίπου 30 χώρες του κόσμου. Τα περισσότερα είναι ανάμεσα στα 15 με 18, αλλά υπάρχουν σημαντικοί αριθμοί στην ηλικία των 10 ετών. Το 95% αυτών των παιδιών θα σκοτωθούν πριν να γίνουν 20 χρονών.

26.000 πολίτες, 10.000 εκ των οποίων είναι παιδιά σκοτώνονται ή τραυματίζονται σοβαρά, κάθε χρόνο από νάρκες. Υπολογίζεται ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν περίπου 70.000.000 νάρκες θαμμένες σε τουλάχιστο 70 χώρες.

Παρά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου εξακολουθούν να υπάρχουν περίπου 30.000 πυρηνικές κεφαλές. 5.000 από αυτές είναι έτοιμες να χρησιμοποιηθούν σε διάστημα μερικών λεπτών. Μια τυπική υδρογονοβόμβα 150 κιλοτόνων είναι σε θέση να προκαλέσει 200.000-9.000.000 θανάτους ανάλογα με το στόχο της.
http://[URL unfurl="true"]www.e-telescope.gr/images/support/02/WW/2.jpg[/img[/URL]]

Από το 1945 έχουν πυροδοτηθεί περισσότερα από 2.000 πυρηνικά όπλα σε δοκιμές εξέλιξης, περίπου 1 κάθε 10 ημέρες.


Περιβάλλον

Η διατήρηση των ρυθμών εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα θα οδηγήσει σε αύξηση της θερμοκρασίας κατά 3οC πριν το τέλος του αιώνα.

Μέχρι το 2050 αναμένεται η στάθμη της θάλασσας να ανέβει 1.5m. Εκτιμάται ότι περίπου 150.000.000 άνθρωποι θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τις κατοικίες τους.

Κάθε μέρα εξαφανίζονται 137 είδη του ζωικού και φυτικού βασιλείου, ρυθμός 1000 φορές μεγαλύτερος από το φυσιολογικό. Εκτιμάται ότι το 15% των ειδών θα εξαφανισθούν μέχρι το 2050.

Η συνεχής μόλυνση των υδάτων, αλλά και η υπεράντληση υδατικών πόρων θα οδηγήσει μέχρι το 2050 σε σημαντικά προβλήματα έλλειψης νερού περίπου 3,5 δισεκατομμύρια ανθρώπους.

Βιβλιογραφικές αναφορές & σύνδεσμοι:

Federation of American Scientists.org

Greenpeace International

Landmines.org

UN Food and Agriculture Organization - State of Food Insecurity in the World 2000

UNDP Human Development report, 1998

UNDP Human Development report, 2000

UNICEF, The Progress of Nations 2000

UNICEF, The State of the World's Children 2002

US Environmental Protection Agency

World Revolution.org 

 

Ίχνη ενός πολιτισμού 120.000.000 χρόνια πρίν?

Ακούγεται πραγματικά απίστευτο και ίσως τελικά είναι. Τον Απρίλιο του 2002 είδε το φώς της δημοσιότητας μια ιστορία η οποία έρχεται να αμφισβητήσει όλες τις κρατούσες επιστημονικές απόψεις για τους προϊστορικούς χρόνους.

Σύμφωνα με ένα δημοσίευμα της Pravda μια ομάδα επιστημόνων του Πανεπιστημίου του Bashkir ανακάλυψε το 1999 σε ένα χωριό κοντά στα Ουράλια ένα κομμάτι βράχου μεγέθους 148x106x16 στο οποίο ήταν σκαλισμένος ένας τρισδιάστατος χάρτης. Η περιοχή που παρουσίαζε ο χάρτης αναγνωρίσθηκε ως εκείνη της Bashkiria, παρουσίαζε όμως και μια σειρά από τεχνητά κανάλια και φράγματα τα οποία δεν υπάρχουν.

Η ύπαρξη τέτοιων βράχων είχε πρωτοαναφερθεί από Ρωσικές επιστημονικές αποστολές του 17ου και του 18ου αιώνα, καθώς επίσης και από τον καθηγητή Schmidt στις αρχές του 20ου αιώνα. Η ομάδα του Πανεπιστημίου του Bashkir με επικεφαλής τον καθηγητή Chuvyrov, κάτοχο διδακτορικού στις φυσικές και μαθηματικές επιστήμες.

Αν με πρώτο μάτι ο "χάρτης" φαινόταν εντυπωσιακός οι περαιτέρω μελέτες και αναλύσεις ήταν πραγματικά απίστευτες.

Κατ'  αρχήν οι μέθοδοι χρονολόγησης με ραδιενεργό άνθρακα άφηναν αρκετές αμφιβολίες για την ηλικία, αν και συνέτειναν περίπου στο 3.000 πχ. Η έμμεση χρονολόγηση μέσω δύο κοχυλιών που βρέθηκαν προσκολλημένα στην πέτρα, οδήγησαν 120.000.000 πριν.

Η πλάκα του χάρτη αποτελείται από τρία στρώματα. Το πρώτο, πάχους 14cm, αποτελεί τη βάση της πλάκας και είναι δολομίτης. Το δεύτερο, μια μορφή υαλοποιημένου πετρώματος, αποτελεί το πεδίο χάραξης του χάρτη. Το τρίτο είναι ένα είδος πορσελάνης που φαίνεται να χρησιμεύει στην προστασία της εγχάραξης. Η ομάδα του καθηγητή Chuvyrov ισχυρίζεται επίσης ότι ακτινογραφίες κατέδειξαν ότι η χάραξη πρέπει να γίνει με εργαλεία ακριβείας και όχι με το χέρι.

Η δημοσιευμένη αρθρογραφία αναφέρει επίσης ότι το Κέντρο Ιστορικής Χαρτογραφίας στο Wisconsin των ΗΠΑ, γνωμοδοτώντας πάνω στο χάρτη σημείωσε ότι η κατασκευή ενός τέτοιου χάρτη είναι δυνατή μόνο με τη χρήση αεροφωτογραφιών, ενώ υπάρχει αυτή τη στιγμή ένα παρόμοιο πρόγραμμα στις ΗΠΑ το οποίο αναμένεται να αποδώσει ένα παγκόσμιο τρισδιάστατο χάρτη μετά το 2010.

Το θέμα που παρουσιάστηκε πιο πάνω αρκετά συντομευμένο εμφανίστηκε τον Απρίλιο του 2002 σε 2 Ρωσικές εκδόσεις αρκετά μεγάλης αξιοπιστίας, και στη συνέχεια αναπαρήχθη σε μια σειρά από δικτυακούς χώρους. Σε όλες τις περιπτώσεις επρόκειτο για το ίδιο κείμενο του οποίου ως αρχική πηγή φέρεται το περιοδικό ITOGI. Διασταύρωση από άλλες πηγές δεν έγινε δυνατό να υπάρξει, καθώς όλες οι εμφανίσεις της είδησης είχαν ακριβώς το ίδιο κείμενο και περιεχόμενο.

Πέρα από την πραγματικά απίστευτη ουσία του θέματος, η όλη εμφάνισή του έχει ένα περίεργο τόνο και αφήνει, τουλάχιστο στον υπογράφοντα, την εντύπωση ότι "κάτι δεν πάει καλά". Ο προβληματισμός αυτός στηρίζεται σε μια σειρά από ερωτήσεις, όπως, πώς μια ερευνητική αποστολή αυτού του είδους έχει ως επικεφαλής ένα, διακεκριμένο μεν αλλά σε άλλο αντικείμενο, καθηγητή φυσικής και μαθηματικών και όχι κάποιο γεωλόγο ή αρχαιολόγο. Και βέβαια η απουσία περισσότερων της μίας αναφορών στο θέμα επίσης είναι παράξενη (με την επιφύλαξη του ότι πιθανόν να υπάρχουν άλλες αναφορές οι οποίες δεν έγινε δυνατό να εντοπιστούν).

Βιβλιογραφικές αναφορές & Σύνδεσμοι: 

http://english.pravda.ru/main/2002/04/30/28149.html

http://www.therussianissues.com/topics/55/02/04/02/14403.html

 

[shadow=red,left]Οι κρεμαστοί κήποι της Βαβυλώνας[/shadow]
http://[URL unfurl="true"]www.supernatural.gr/images/files_babylon_pic.jpg[/img[/URL]]
Οι κρεμαστοί κήποι της Βαβυλώνας χτίστηκαν , σύμφωνα με αρχαίες μαρτυρίες, γύρω στα 604 - 562 π.Χ. στο σημερινό Ιράκ, 50 χιλιόμετρα νότια της σημερινής πόλης της Βαγδάτης.  Εκείνος που τους έχτισε ήταν, σύμφωνα με τους περισσότερους, ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορας ο ΙΙ ενώ σύμφωνα με κάποιες άλλες, λιγότερο αξιόπιστες πηγές, ήταν η θρυλική βασίλισσα Σεμιραμίς (810 π.Χ.).

Λέγεται λοιπόν ότι ο Ναβουχοδονόσορας δημιούργησε το εκπληκτικό αυτό κατασκεύασμα προς τιμήν της γυναίκας του Αμύτις (κόρης του βασιλιά της Μηδίας), ώστε να της θυμίζουν οι κήποι τη βλάστηση των βουνών της πατρίδας της (της Μηδίας, του σημερινού Ιράν) που τόσο της έλειπε. Να σημειώσουμε εδώ πως κανένας αρχαίος ιστορικός δεν ισχυρίζεται ότι είδε τους Κήπους, αλλά οι ίδιοι αναπαράγουν αφηγήσεις -αληθινές ή φανταστικές- στρατιωτών και επισκεπτών. Η πραγματική υπόσταση του κτιρίου αυτού δεν αποδείχτηκε ποτέ. Οι περιγραφές των κήπων προέρχονται από τους Έλληνες ιστορικούς όπως ο Διόδωρος ο Σικελός και ο Βέροσος ενώ τα βαβυλωνιακά αρχεία δεν δίνουν στοιχεία πάνω σ' αυτό το θέμα. Στην πόλη της Βαβυλώνας, έχουν ανακαλυφθεί επιγραφές και πλάκες από τον καιρό του Ναβουχοδονόσορα με περιγραφές του παλατιού του, της πόλης της Βαβυλώνας και των τειχών της. Παρ' όλα αυτά δεν ανακαλύφθηκε ούτε μία πλάκα όπου να αναγράφεται ο,τιδήποτε σχετικά με την κατασκευή ή ακόμα και την ύπαρξη των επιβλητικών, ωστόσο, αυτών κήπων.
[img]http://[URL unfurl="true"]www.supernatural.gr/images/files_babylon_pic1.jpg[/img[/URL]]
Με πληροφορίες που συνέλεξαν ο αρχαίος Έλληνας γεωγράφος και ο Φίλωνας του Βυζαντίου, περιγράφουν τους Κήπους: "Ο κήπος είναι τετραγωνισμένος και κάθε πλευρά του έχει μήκος τέσσερα πλίθρα. Αποτελείται από τους θολωτούς υπόγειους θαλάμους που βρίσκονται στα σταθερά θεμέλια που έχουν κυβικό σχήμα. Η άνοδος στις ταράτσες και στα μπαλκόνια γίνεται μέσω ενός κλιμακοστασίου...  Στους κρεμαστούς κήπους καλλιεργούνται φυτά επάνω από το επίπεδο της γης και οι ρίζες των δέντρων ριζώνουν μέσα σε υπερυψωμένα μικρά μπαλκόνια παρά στη γη. Ολόκληρο το κατασκεύασμα στηρίζεται σε πέτρινες κολόνες... Τα ρεύματα του νερού σχηματίζονται από την ανυψωμένη ροή των πηγών και χύνονται προς τα κάτω σχηματίζοντας κανάλια. Αυτά τα νερά απλώνονται σε ολόκληρο τον κήπο ποτίζοντας τις ρίζες των φυτών και κρατώντας όλη την περιοχή υγρή. Έτσι, το χορτάρι είναι μονίμως πράσινο και τα φύλλα των δέντρων μεγαλώνουν σταθερά επάνω στα κλαριά των δέντρων... Πρόκειται περί ενός έργου τέχνης της βασιλικής πολυτέλειας και αυτό που το κάνει εντυπωσιακό είναι το ότι όλη αυτή η τεχνητή καλλιέργεια κρέμεται πάνω από τα κεφάλια των θεατών.... Στην πλευρά των σκαλοπατιών υπάρχουν μηχανές ύδατος με τη βοήθεια των οποίων κάποιοι που έχουν διοριστεί ρητώς για το σκοπό αυτό, είναι διαρκώς απασχολημένοι με το να αυξάνουν το νερό από τον Ευφράτη στον κήπο...

Σύμφωνα με το Διόδωρο το Σικελό, οι πολυεπίπεδοι αυτοί κήποι στηρίζονταν σε μια περίπλοκη κατασκευή από χοντρούς τοίχους από τούβλα, πέτρινες κολόνες για θεμέλια, και δοκούς από φοινικόδεντρα σε πυκνή διάταξη. Με το χώμα που είχαν βγάλει όταν άνοιξαν την τάφρο μέσα στην οποία θα έχτιζαν το λαμπρό οικοδόμημα, οι βαβυλώνιοι έπλασαν τούβλα και τα έβαλαν να ψηθούν σε τεράστιους φούρνους. Με τη βοήθεια ζεστής πίσσας -αντί για τσιμέντο- έχτισαν τα εσωτερικά τοιχώματα της τάφρου και στη συνέχεια τον τοίχο του οικοδομήματος, στεγανοποιώντας το στη συνέχεια ανά 30 στρώματα με πίσσα και πλέγματα από καλάμια. Στην κορυφή του τείχους, κατασκεύασαν πύργους του ενός ορόφου, αφήνοντας στην απόσταση που χώριζε κάθε πύργο ένα διάστημα αρκετά πλατύ ώστε να μπορεί να κυκλοφορεί με άνεση μια άμαξα με τέσσερα άλογα. Στα πλάγια του τείχους εκείνου που δε βρισκόταν προς τη μεριά του ποταμού Ευφράτη είχε ανοιχθεί τάφρος κατά μήκος του τείχους, τάφρος η οποία τροφοδοτούνταν με νερό από τον ποταμό.
[img]http://[URL unfurl="true"]www.supernatural.gr/images/files_babylon_pic2.jpg[/img[/URL]]
Για να επιτύχουν στο να διατηρούν ζωντανό και δροσερό τον κήπο σε μια περιοχή όπου σπανίως έβρεχε, ένας ολόκληρος θαυμαστός μηχανισμός πρέπει να είχε στηθεί από τους μηχανικούς του βασιλιά. Για να έρχεται το νερό από τον κοντινό Ευφράτη και να διαχέει όλα τα κλιμακωτά επίπεδα του κήπου, έπρεπε το πότισμα να ξεκινά από τα επάνω προς τα κάτω. Για το λόγο αυτό,  πρέπει να χρησιμοποιήθηκε μια υπερυψωμένη δεξαμενή στην οποία το νερό έφτανε με ένα μηχανισμό που αποτελούνταν από δύο πολύ μεγάλους τροχούς, ο ένας σε υψηλότερο επίπεδο από τον άλλο και οι οποίοι συνδέονταν μεταξύ τους με μια αλυσίδα. Σκλάβοι κινούσαν τους τροχούς, και κάδοι που ήταν συνδεμένοι με τους τροχούς βυθίζονταν στα νερά του ποταμού, έπαιρναν νερό και το μετέφεραν ανοδικά στην υπερυψωμένη δεξαμενή.

Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό! Μια δροσερή όαση 24 περίπου μέτρων ψηλής στο μέσον μιας αφιλόξενης ξηρής γης. Μια όαση πολυεπίπεδων κήπων με ανθισμένα εξωτικά φυτά που ο Ναβουχοδονόσορας είχε εισάγει από ξένες χώρες. Ένα επιβλητικό οικοδόμημα με εκατοντάδων ειδών δέντρα και φυτά να ξεχειλίζουν από μπαλκόνια και πεζούλια.

Μέχρι σήμερα οι αρχαιολόγοι προσπαθούν να συλλέξουν νέες πληροφορίες σχετικά με του κρεμαστούς κήπους. Σε πρόσφατες αρχαιολογικές έρευνες στην περιοχή της αρχαίας Βαβυλώνας στο Ιράκ, η αρχαιολογική σκαπάνη αποκάλυψε τα θεμέλια του παλατιού των βασιλιάδων. Δίπλα σχεδόν, βρέθηκε ένα κτίριο με θόλους, με χοντρούς τοίχους και με αρδευτικό σύστημα. Κάποιοι αρχαιολόγοι υποστήριξαν ότι πρόκειται σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους για τους κρεμαστούς κήπους, ωστόσο η πολύ μεγάλη απόστασή του από τον Ευφράτη δεν επιτρέπει ανάλογο συμπέρασμα, αφού ο Στράβων περιγράφει πως οι κρεμαστοί κήποι βρίσκονταν δίπλα στον ποταμό. Ωστόσο, άλλη αρχαιολογική έρευνα εντόπισε στις όχθες του ποταμού πυκνούς όγκους τοίχων που πιθανόν να χτίστηκαν προκειμένου να συγκρατήσουν ταράτσες και μπαλκόνια σαν εκείνα που περιγράφονται στις αρχαίες αναφορές σχετικά με τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας.

 

GRIGORI RASPOUTINE
http://[URL unfurl="true"]www.supernatural.gr/images/files_rasputin_pic.jpg[/img[/URL]]

Ο Ντοστογιέφσκι είχε πει γι' αυτόν ότι είναι ένας άνθρωπος που σου παίρνει τη βούληση και την ψυχή και σου τις κάνει δικές του.
Γιος χωρικού, γεννήθηκε το 1871 στις παγωμένες στέπες του Ποκρόβσκοε, ενός χωριού χαμένου στα βάθη της Σιβηρίας.  Πέρασε σκληρά παιδικά χρόνια δουλεύοντας ως αγρότης και ως καροτσέρης, ενώ γρήγορα,όπως λέγεται, έγινε δημοφιλής στη μικρή κοινότητα του χωριού του και των περιχώρων για το πλήθος των σκανδάλων όπου πρωταγωνιστούσε, γεγονός που του προσέδωσε και την επωνυμία Ρασπούτιν που στην Σιβηρική αργκό σημαίνει ακόλαστος.  Ωστόσο, η άτακτη αυτή ζωή του δε θα τον εμποδίσει από το να παντρευτεί μια χωρική, την Φιόντροβνα Ντουμπρόβιν, με την οποία θα αποκτήσει τρία παιδιά, τις Μαρία και Βαβάρα, και τον Ντιμίτρι.

Ο Ρασπούτιν δεν είναι όμως ακριβώς ο τύπος του ανθρώπου που θα παραμείνει καρφωμένος αιώνια στο μικρό χωριουδάκι.  Η δίψα του να φτάσει ψηλά είναι όλο και πιο έντονη.  Η ευκαιρία γι' αυτόν θα παρουσιαστεί στα τριαντα τρία του, όταν θα συνοδεύσει με το κάρο του έναν δόκιμο μοναχό στο μοναστήρι του Βερχοτούρι.  Ο νεαρός μοναχός, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού εντυπωσιάστηκε από τη ζωηρότητα του πνεύματος του Ρασπούτιν σε τέτοιο σημείο που του πρόσφερε την πιθανότητα να παραμείνει στο μοναστήρι για αρκετούς μήνες.  Το μοναστήρι του Βερχοτούρι απαρτίζονταν από επαναστάτες μοναχούς που υπάκουαν στο αιρετικό δόγμα των Κλύστυς.  Το δόγμα αυτής της αίρεσης έβλεπε στην ευδαιμονία του πνεύματος και την είσοδό του στον παράδεισο μετά τον θάνατο.  Για το λόγο αυτό διοργάνωναν παράξενες τελετές σε απομακρυσμένες περιοχές μέσα στη φύση.  Λεγόταν μάλιστα ότι κατά τη διάρκεια της νύχτας, γυναίκες και άντρες χόρευαν και τραγουδούσαν ενώ ταυτόχρονα μαστίγωναν αλύπητα ο ένας τον άλλο, και για να κλείσουν τις τελετές κυλιόντουσαν μανιωδώς στη γη, μέσα σε μια ολοκληρωτική έκσταση.

Μετά από μια μεγάλη παραμονή στο μοναστήρι, ο Ρασπούτιν ένιωσε μέσα του ότι το είχε επιλέξει ο Κύριος και ότι θα όφειλε πλέον να γυρίζει τον κόσμο διαδίδοντας τον ορθό λόγο.  Ήταν ακριβώς την εποχή που το είδος αυτό του παραδοσιακά Ρώσικου μυστικισμού βρισκόταν σε μεγάλη έξαρση και έβλεπες όλο και πιο συχνά ανθρώπους κάθε ηλικίας να εγκαταλείπουν τις οικογένειες και τα μέρη τους σαλπάροντας για το άγνωστο με σκοπό να διδάξουν τον ορθό λόγο του θεού.  Οι άνθρωποι αυτοί είχαν ονομαστεί Στρανίκις, διέσχιζαν τη Ρωσία από το ένα της χωριό στο άλλο, κρύβονταν από την αστυνομία, αλλά έβρισκαν πάντα ένα πιάτο φαϊ και φιλοξενία στα σπίτια των χωριατών.   

Επιτυχία στην επιτυχία, ο Ρασπούτιν απέκτησε τη φήμη ανθρώπου που κάνει θαύματα, και η φήμη του έφτασε μέχρι τα  πιο υψηλά κλιμάκια της ρωσικής Εκκλησίας.  Εκεί, οι άνθρωποι της εκκλησίας τον συμβούλεψαν να κατέβει μέχρι την Αγία Πετρούπολη (το μετέπειτα Στάλιγκραντ).  Είναι η ώρα του μεγάλου θριάμβου!  Ο Ρασπούτιν βλέπει να έχει υποσκελίσει όλον τον κόσμο, από τους χαμηλόβαθμους ιερείς μέχρι τους αλαζόνες αρχιερείς.  Ακόμα και ο πατήρ Κρονστάντ,  ο πιο άγιος ιερέας της Ρωσίας, είναι πεπεισμένος ότι ο άνθρωπος αυτός φέρει μια θεϊκή σπίθα μέσα του.

Στα 1906, τον παρουσιάζουν στο παλάτι του Τσάρου της Ρωσίας.

Πολύ γρήγορα γίνεται αποδεκτός από την αυλή του Τσάρου και αποκτά κάποια γερά στηρίγματα που ακούνε στο όνομα του δούκα Νίκολας Νικολάογιεβιτς και των δουκισσών Μιλίζα και Αναστασία Μοντενέγκρο.  Ένα βράδυ, η δούκισσα Μιλίζα ρωτά τον Ρασπούτιν εάν μπορεί να θεραπεύσει με βεβαιότητα την αιμοφιλία και αυτός απαντά ναι.  "Γνωρίζω αυτή την ασθένεια.  Προέρχεται από τις γυναίκες αλλά χτυπά μόνο τους άντρες.  Οι αιμορραγίες που προκαλούνται είναι πραγματικά τρομακτικές αλλά υπάρχει τρόπος να τις σταματήσεις".  Τον ρωτά λοιπόν εάν μπορεί να θεραπεύσει τον τσαρίγεβιτς, το γιο του Τσάρου, που έχει χτυπηθεί από την τρομακτική ασθένεια.  Για άλλη μια φορά, απαντά ναι. 

Η δούκισσα εξηγεί στον Τσάρο ότι υπάρχει επιτέλους τρόπος να βάλουν τέλος στις αγωνίες τους και να σώσουν το μονάκριβό τους παιδί.  Η αιμοφιλία είναι μια πάθηση που δεν επιτρέπει στο αίμα να πήξει, με αποτέλεσμα, η παραμικρή γρατζουνιά να προκαλεί ακατάσχετη αιμορραγία επιφέροντας ακόμη και το θάνατο.  Οι γονείς ζουν λοιπόν ακατάπαυστα μέσα σ' έναν διαρκή φόβο.  Καχύποπτος, ο Τσάρος Νίκολας ο 2ος ζητά τη γνώμη του επισκόπου Θεοφάνη του οποίου η απάντηση είναι ξεκάθαρη:

"Η Μεγαλειότητές σας θα είχαν μεγάλο όφελος αν τον άκουγαν διότι είναι η φωνή της γης Ρωσίας που μιλά από το στόμα του.  Γνωρίζω όλα όσα του καταλογίζουν.  Ξέρω ποιες είναι οι αμαρτίες του, ξέρω ότι είναι πολλές και τις περισσότερες φορές απεχθείς.  Όμως υπάρχει μέσα του μια τόσο μεγάλη δύναμη μετάνοιας και μια τέτοια αγαθή πίστη στην ουράνια ευσπλαχνία που σχεδόν θα εγγυούμουν την αιώνια σωτηρία του.  Μετά από κάθε μετάνοια είναι τόσο καθαρός όσο το παιδί που μόλις βαπτίστηκε.  Φαίνεται καθαρά ότι ο Θεός τον ευνοεί".

Πράγμα περίεργο, μυστήριο, ο Ρασπούτιν ανακουφίζει το παιδί από τις αιμορραγίες.  Από εκείνη τη στιγμή  ο Ρασπούτιν γίνεται ο Στάρετζ, δηλαδή ο πατέρας.

Εδώ να σημειώσουμε ότι, όπως έχουν τονίσει πολλοί μελετητές της ζωής του Ρασπούτιν, ο άνθρωπος αυτός φαίνεται ότι είχε αναπτύξει σε υπερβολικά μεγάλο βαθμό κάποιες δυνάμεις που όλοι  ίσως έχουμε μέσα μας αλλά που δεν είμαστε για κάποιο λόγο ικανοί να κατεργαστούμε.  Αυτό που πρέπει να συνέβαινε με τον Ρασπούτιν ήταν ότι θεράπευε γιατί πίστευε πραγματικά βαθιά μέσα του πως θεράπευε με τη βοήθεια του Ιησού.  Εκείνο που χαρακτήριζε τις "θεραπείες" του -οι οποίες απ' ότι λεγόταν πρέπει να ήταν πολλές-  ήταν το να γονατίζει δίπλα στο κρεβάτι του αρρώστου και να προσεύχεται.  Με την προσευχή πρέπει να κατάφερνε να δημιουργεί μέσα του μια αισιοδοξία ότι μπορούσε να επιτύχει τη θεραπεία, αντλούσε από μέσα του αυτή τη υπερχειλίζουσα εσωτερική ανακούφιση και μπορούσε πάνω απ' όλα να την εξωτερικεύσει πάνω στον ασθενή, πετυχαίνοντας έτσι να τον θεραπεύσει.

Από δω και πέρα τίποτα δεν μπορεί να τον σταματήσει, είναι πλέον το πιο σημαντικό πρόσωπο στη Ρωσία, όλοι καταφθάνουν έξω από το σπίτι του για να τον δουν.  Το σπίτι του φυλάσσεται από εικοσι τέσσερις πράκτορες της μυστικής υπηρεσίας. 

Έχει φτάσει τώρα η σειρά των γυναικών.  Συμπεριφέρεται ανοιχτά μαζί τους χωρίς να τον ενδιαφέρει τι λένε οι άλλοι γύρω του.  Η παρουσία των γονέων ή των συζύγων δίπλα τους δε δείχνει να τον προβληματίζει.  Άλλωστε, σπανίως κάποιος δείχνει να έχει θυμώσει με τα καμώματά του.  Πολλοί τον φοβούνται, γι' αυτό και το λούζουν με κολακείες και καλοπιάσματα.  Όταν τον κατηγορούσαν για τις ιδιαίτερές του σχέσεις με τις γυναίκες, αυτός απαντούσε ότι δεν έφταιγε αυτός, πολλοί ήταν οι άνθρωποι με κύρος που του έριχναν στην αγκαλιά τις ερωμένες ή τις ίδιες τους τις γυναίκες.  Αυτές, άλλο που δε ζητούσαν, διατηρούσαν ερωτικές σχέσεις μαζί του, με τη συγκατάθεση των εραστών ή των συζύγων τους.

Η Τσαρίνα είναι γοητευμένη από τον άνθρωπο που έσωσε το παιδί της, κυνηγάει όποιον τολμά να τον κριτικάρει.  Του εμπιστεύεται κάποια κρατικά μυστικά, κάποιοι μάλιστα λένε ότι κοιμάται μαζί του.

Μόλις που τη γλιτώνει από μια απόπειρα δολοφονίας εις βάρος του από μια ιερόδουλη που του καρφώνει μια μαχαιριά στο στομάχι ουρλιάζοντας θάνατος στον Αντίχριστο!  Ο Ρασπούτιν θα μείνει μεταξύ ζωής και θανάτου για πολλές εβδομάδες όμως η εκπληκτική του φυσική κατάσταση εντέλει θα τον γλιτώσει.

Είναι πλέον παραπάνω ισχυρός απ' ότι θα' πρεπε, είναι εκείνος που κάνει κατά κάποιον τρόπο κουμάντο στη Ρωσία.  Ο αδύνατος χαρακτήρας που απαντά στο όνομα Τσάρος Νικόλαος ο 2ος δεν μπορεί να του αντισταθεί.  Ο Ρασπούτιν είναι ενήμερος για όλες τις υποθέσεις της κυβέρνησης, τίποτα δεν του διαφεύγει, μπορεί μάλιστα και διορίζει δικούς του ανθρώπους στην κυβέρνηση.

Κάποιοι αριστοκράτες παίρνουν την απόφαση να βγάλουν από τη μέση τον όλο και πιο επικίνδυνο άνθρωπο.  Ανάμεσά τους βρίσκεται ένας 28χρονος, ο πρίγκιπας Γιουσσούπωφ. 

Στην αυτοκρατορική αυλή, η ελίτ της αριστοκρατίας γκρινιάζει για τα προνόμια που απέκτησε απότομα αυτός ο νεόφερτος.  Η φήμη δε θ' αργήσει να κυκλοφορήσει ότι ο Ρασπούτιν, εν μέσω Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, είναι γερμανός πράκτορας.  Τα σκάνδαλα που τον αναμειγνύουν σε ακολασίες όπου ακούγονται γνωστά γυναικεία ονόματα της υψηλής κοινωνίας, αποτελούν ισχυρό πλήγμα για τη ρωσική αριστοκρατία.  Αρχίζουν να πλέκονται διάφορες συνωμοσίες εις βάρος της ζωής του σιβηριανού μοναχού.  Μια από αυτές, εκεί που όλοι πίστευαν ότι ο Ρασπούτιν ήταν εφτάψυχος όπως οι γάτες, θα φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Στις 30 Δεκεμβρίου, στο Πέτρογκραντ, ο Ρασπούτιν είναι καλεσμένος για δείπνο στο σπίτι του πρίγκιπα Γιουσσούπωφ. Θα παραβρίσκονται και άλλοι δύο άνθρωποι, μέλη της συνωμοσίας κι' αυτοί, ο βουλευτής της άκρας δεξιάς Πουρίσσκεβιτς και ο δούκας Πάβλοβιτς.

Το σχέδιο ήταν απλό, θα  τον δηλητηρίαζαν.  Κατά τη διάρκεια του δείπνου, καθώς ο πρίγκιπας έτρωγε με το μοναχό και οι άλλοι περίμεναν κρυμμένοι στον επάνω όροφο, σερβιρίστηκαν πολλά πικάντικα πιάτα στον Ρασπούτιν, τρία γλυκά σοκολάτα και κρασί, πολύ κρασί.  Μέσα στα γλυκά και στο κρασί είχαν βάλει κυάνιο, ικανό να σκοτώσει σύμφωνα με τα λεγόμενα του πρίγκιπα δέκα ανθρώπους.  Μόλις τελειώνει το δείπνο, ο Ρασπούτιν που καταβρόχθησε τα φαγητά χωρίς να μοιάζει ενοχλημένος από κάτι, αρχίζει να ζητά κι' άλλο κρασί, λέγοντας ότι τον καίει το στομάχι του και ότι δεν μπορεί να αναπνεύσει με ευκολία.  Πίνει πολύ κρασί , το πίνει πολύ γρήγορα και νιώθοντας κάπως μελαγχολικός ζητά από τον Γιουσσούπωφ να του τραγουδήσει με τη συνοδεία κιθάρας κάποια τσιγκάνικα κομμάτια.
[img]http://[URL unfurl="true"]www.supernatural.gr/images/photos_youssoupov.gif[/img[/URL]]
Πράγματι ο πρίγκιπας κάνει ό,τι του λέει και ο Ρασπούτιν δείχνει να απολαμβάνει τις νότες των τραγουδιών.  Στις τρεις το πρωί τελικά, καθώς ο Ρασπούτιν δείχνει να τον έχει πιάσει υπνηλία, ο Γιουσσούπωφ ανεβαίνει στον επάνω όροφο να ζητήσει συμβουλές από τους φίλους του.  Στην αρχή σκέφτεται να τον στραγγαλίσει, θα κατέβει όμως με ένα πιστόλι και θα τον πλησιάσει.  Ο Ρασπούτιν εξακολουθεί να είναι ζωντανός.  Ο Γιουσσούπωφ του δείχνει έναν κρυστάλλινο εσταυρωμένο, του λέει να προσευχηθεί και τη στιγμή που ο μοναχός πηγαίνει να κάνει το σταυρό του, τον πυροβολεί στο στήθος.  Ο Ρασπούτιν πέφτει κάτω.  Καταφθάνουν και οι συνεργοί, εξετάζουν το πτώμα, βγαίνουν έξω από το δωμάτιο και κλειδώνουν την πόρτα.  Μετά από ώρα, ο πρίγκιπας πηγαίνει να ξαναδεί το πτώμα.  Κοιτάζει για το σφυγμό του, βεβαιώνεται ότι είναι νεκρός .  Τη στιγμή που ανοίγει την πόρτα για να βγεί από το δωμάτιο, ο Ρασπούτιν ανοίγει τα μάτια και "με αφρούς στο στόμα πετάγεται πάνω" προσπαθώντας να πνίξει τον Γιουσσούπωφ. Με "αίμα να κυλά από το στόμα του"  απειλεί τον πρίγκιπα: "Φελίξ, Φελίξ, θα τα πω όλα στην Τσαρίνα.."

Καταφέρνει να συρθεί έξω από το σπίτι.  Ο Γιουσσούπωφ τον πυροβολεί τέσσερις φορές και ο Ρασπούτιν πέφτει στο κεφαλόσκαλο.  Μεταφέρουν το πτώμα του πάλι μέσα.  Ο Γιουσσούπωφ θα διηγηθεί αργότερα: "το κεφάλι μου κόντευε να σπάσει, οι σκέψεις μου είχαν θολώσει.  Με έπνιγε η μανία και το μίσος.  Με έπιασε κάτι σαν κρίση.  Όρμησα πάνω του και και άρχισα να τον χτυπάω με ένα ρόπαλο από καουτσούκ, σα να με είχε πιάσει τρέλα".  Τυλίγουν στη συνέχει το πτώμα με ένα σεντόνι και το μεταφέρουν σ' ένα νησάκι στη Νέβα, το νησί Πετρόβσκι, και το πετούν πάνω από μια γέφυρα στην παγωμένη επιφάνεια ενός ποταμού, σφιχτά τυλιγμένο και δεμένο στο σεντόνι, ξεχνώντας όμως να του δέσουν βαρίδια. Υποχρεώνονται λοιπόν να κατέβουν πάνω στον πάγο που σκεπάζει το ποτάμι και να βρουν μια τρύπα απ' όπου και θα τον σπρώξουν από κάτω.

Εξαιτίας μιας μπότας που ξεχάστηκε πάνω στη γέφυρα, διατάσσεται έρευνα.  Ένας δύτης βουτά στο ποτάμι και ανεβάζει το πτώμα, παγωμένο και σκεπασμένο μ' ένα παχύ στρώμα πάγου.  Η αυτοψία θα δείξει τρία σημεία εισόδου σφαίρας, που είχαν διασχίσει την καρδιά, το λαιμό και τον εγκέφαλο.  Στο στομάχι θα βρεθεί "μια παχιά μάζα μαλακής μαυριδερής ουσίας", χωρίς αμφιβολία, το δηλητήριο.  Εκείνο όμως που είναι το πιο εκπληκτικό στην υπόθεση είναι το ότι η αυτοψία αποκάλυψε ότι ο Ρασπούτιν δεν πέθανε ούτε από το δηλητήριο, ούτε από τις σφαίρες, ούτε και από τις εγκεφαλικές κακώσεις που υπέστη από τα χτυπήματα με το ρόπαλο, τα οποία και του παραμόρφωσαν το πρόσωπο.  Η παρουσία νερού στα πνευμόνια δείχνει ότι ανέπνεε ακόμα τη στιγμή που ρίχθηκε στο ποτάμι.  Ο Ρασπούτιν πέθανε από πνιγμό ή από κρυοπάγημα.

 

Θάνατος της Dolly: τι πήγε στραβά;
http://[URL unfurl="true"]www.supernatural.gr/images/articles_dolly.gif[/img[/URL]]
Στις 5 Ιουλίου 1996, οι ερευνητές του Ινστιτούτου Roslin στο Εδιμβούργο ανήγγειλαν τη γέννηση του πρώτου θηλαστικού που κλωνοποιήθηκε από ενήλικα κύτταρα. Το πρόβατο ονομάστηκε Dolly. Ενώ όμως όλα τα πρόβατα ζουν 11 με 12 χρόνια, η Dolly πέθανε στην ηλικία των 6 και μισό, αφού ήδη από την ηλικία των 5 και μισό άρχισε να εκδηλώνει ασθένειες που συνδέονται με τη γήρανση.

Πριν από την κλωνοποίηση της Dolly, οι ερευνητές είχαν καταφέρει να κλωνοποιήσουν πρόβατο από εμβρυακά κύτταρα .  Η καινοτομία στην περίπτωση της Dolly ήρθε από το γεγονός ότι το κύτταρο που χρησιμοποιήθηκε αποσπάσθηκε από ιστό του μαστού ενήλικου προβάτου ηλικίας 6 χρονών και μισό.  Έτσι, η γέννησή της έδειξε για πρώτη φορά ότι ένα ενήλικο κύτταρο μπορούσε να επαναπρογραμματισθεί ώστε να δώσει ένα νέο ζωντανό οργανισμό.  Ένας από του κυριότερους φόβους ήταν η Dolly να γεννήσει πρωίμως γερασμένη.  Η Dolly γέννησε 4 πρόβατα, το πρώτο το 1998 και τα τρία άλλα το 1999.  Οι γεννήσεις αυτές αποτέλεσαν εκπληκτική είδηση μιας και απέδειξαν ότι το κλωνοποιημένο ζώο δεν ήταν στείρο και μπορούσε να αναπαραχθεί χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα.

Το 1999, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι τα κύτταρα της Dolly παρουσίαζαν σημάδια γήρανσης. Τον Ιανουάριο του 2002 ανακοινώθηκε ότι εκδήλωσε συμπτώματα αρθρίτιδας στο γοφό και στο αριστερό γόνατο.  Η αρθρίτιδα είναι μια ασθένεια που εμφανίζεται πολύ συχνά στα πρόβατα αλλά συνήθως σε μια πιο προχωρημένη ηλικία αλλά και σε διαφορετικά μέρη του σώματος.  Η ερευνητική ομάδα που φρόντιζε το πρόβατο αντιμετώπισε την αρθρίτιδα με αποτελεσματικότητα χορηγώντας του αντιφλεγμονώδη φάρμακα.

Η ζωή της Dolly έληξε με ευθανασία πριν από λίγες ημέρες έπειτα από διάγνωση ότι πάσχει από προϊούσα πνευμονική ασθένεια.  Οι ερευνητές δηλώνουν ότι πρέπει να περιμένουμε τα αποτελέσματα της αυτοψίας για να διαπιστώσουμε το εάν η αρρώστια αυτή σχετίζεται με το γεγονός ότι η Dolly ήταν ένα κλωνοποιημένο ζώο. Για την ώρα ρίχνουν υποστηρίζουν μια άλλη υπόθεση. Ότι δηλαδή είναι πιθανό η Dolly να ήταν θύμα μιας μόλυνσης που αναπτύχθηκε με αργούς ρυθμούς. Αρνήθηκαν να πουν για ποια μόλυνση μιλούν, αλλά ανέφεραν ότι τουλάχιστον ένα ακόμα πρόβατο της φάρμας όπου ζούσε η Dolly είχε παρουσιάσει τα ίδια κλινικά συμπτώματα. Για εκείνους λοιπόν η πιο πιθανή εξήγηση είναι πως η Dolly κόλλησε κι αυτή τη μόλυνση. Είναι όμως δύσκολο για μας να αποφύγουμε τη σκέψη πως ο θάνατός της λίγο μετά τα έκτα της γεννέθλια δεν είναι τυχαίο γεγονός.  Κι αυτό διότι τα χρωμοσώματα από τα οποία δημιουργήθηκε η Dolly είχαν λίγο περισσότερο από 12 χρόνια ύπαρξης, δηλαδή ακριβώς το μισό του μέσου όρου ζωής ενός προβάτου. Είναι μια ακόμα σύμπτωση;

Πριν από λίγους μήνες πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Λοιμωδών Νοσημάτων της Ιαπωνίας η πρώτη έρευνα επάνω στο προσδόκιμο επιβίωσης των κλωνοποιημένων ζώων και στις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στους κλώνους.  Για το λόγο αυτό κλωνοποιήθηκαν 12 ποντίκια. Από αυτά, τα 10  ανέπτυξαν πνευμονία, καρκινικούς όγκους, διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος και ηπατική ανεπάρκεια και πέθαναν πρόωρα. Ο Ατσούο Ογκούρα, επικεφαλής της ομάδας που πραγματοποίησε της έρευνα, συνέκρινε τα 12 ποντίκια με επτά ποντίκια που είχαν γεννηθεί με κανονική διασταύρωση και με έξι ποντίκια που δημιουργήθηκαν με εξωσωματική γονιμοποίηση.  Τα κλωνοποιημένα ποντίκια έδειχναν υγιέστατα κατά τη γέννησή τους, αν και τα επίπεδα των ηπατικών ενζύμων στο αίμα δεν ήταν τελείως φυσιολογικά. Μέχρι την 800στή ημέρα της έρευνας, δέκα από τους κλώνους είχαν πεθάνει, ένα ποσοστό δηλαδή της τάξης του 83% ενώ από τα άλλα ποντίκια το αντίστοιχο ποσοστό ήταν μόλις 23%. 

Ο Δρ Χάρυ Γκρίφιν του Ινστιτούτου Roslin είχε δηλώσει πριν από μήνες στο BBC ότι θεωρεί εντελώς απίθανο τα κλωνοποιημένα ζώα να γερνούν πρόωρα, τόνισε όμως πως "αν η Dolly ζήσει λιγότερο από το χρόνο που της αναλογεί, αυτό θα αποδοθεί σε πρόωρη γήρανση".

Μετά από το επιτυχές πείραμα με την Dolly, η κλωνοποίηση ζώων επέτρεψε να κλωνοποιηθούν πολλά ζώα, κυρίως χοίροι, αγελάδες, ποντίκια, και κατσίκες. Αναφέρθηκε μάλιστα κλωνοποίηση γάτας στις ΗΠΑ στις αρχές του 2002. Όλες όμως αυτές οι επιτυχίες δεν πρέπει να μας κάνουν να ξεχάσουμε πως ένα μεγάλο μέρος προσπαθειών κλωνοποίησης απέτυχαν.  Πολλά από τα κλωνοποιημένα έμβρυα πέθαναν πριν ακόμα "γεννηθούν", είχαν υποανεπτυγμένα όργανα, άλλα πέθαναν κατά τη γέννησή τους και άλλα λίγες μέρες αργότερα.  Πριν προχωρήσουμε λοιπόν πιο πέρα θα χρειαζόμασταν οπωσδήποτε πολύ περισσότερο χρόνο μελετώντας προσεχτικά τα κλωνοποιημένα ζώα ώστε να καθορίσουμε με ασφάλεια ποιες θα είναι οι γενετικές συνέπειες της κλωνοποίησης πάνω σε όντα με ψυχή και συνείδηση.

 

Αστεροειδής: άφιξη το 2019.
http://[URL unfurl="true"]www.supernatural.gr/images/news_asteroid.jpg[/img[/URL]]
Εντοπίστηκε σε εργαστήριο του Νέου Μεξικού (ΗΠΑ) αστεροειδής που εκτελεί περιστροφή 837 ημερών γύρω από τον Ήλιο και που, σύμφωνα με τους πρώτους υπολογισμούς, θα συναντηθεί με τη Γη την 1η Φεβρουαρίου του 2019...

Το πιο απειλητικό σώμα που εντοπίστηκε ποτέ στο διάστημα φαίνεται να έχει μπει σε μια τροχιά που το οδηγεί κατ' ευθείαν πάνω στη Γη.  Κάτι που θα έκανε τη ζωή πάνω της να επιστρέψει σε προϊστορικά επίπεδα.  Το ουράνιο αυτό σώμα, που οι επιστήμονες το βάπτισαν "2002ΝΤ7", δεν έχει διάμετρο μεγαλύτερη των δυο χιλιομέτρων, μπορεί όμως να καταστρέψει το μεγαλύτερο μέρος των ζωντανών οργανισμών πάνω στη Γη.  Σύμφωνα με τον καθηγητή του πανεπιστημίου του Λίβερπουλ, δρ Benny Peiser, ο τύπος αυτός του αστεροειδή συγκρούεται με τη Γη σπανιότατα: μια φορά στα δύο εκατομμύρια χρόνια.  Αν όμως αυτό συνέβαινε, ο 2002ΝΤ7 θα προκαλούσε ένα τέτοιο χάος που η ανθρωπότητα θα οπισθοχωρούσε στους πιο μακρινούς χρόνους της ιστορίας της.

Οι περισσότεροι επιστήμονες δείχνουν σχετική ψυχραιμία, ελπίζοντας ότι η σύγκρουση τελικά θα αποφευχθεί.  Πως;  Απλώς διότι οι οι υπολογισμοί για την τροχιά του αστεροειδή δεν έχουν ακόμα ολοκληρωθεί.  Μπορεί επομένως ο2002ΝΤ7 να περάσει από τα ανοιχτά του πλανήτη μας.

Το γεγονός ωστόσο της εμφάνισης του αστεροειδή μας κάνει να σκεφτούμε ότι μια μέρα, αργά η γρήγορα, ένας καταστρεπτικός αστεροειδής θα κατευθυνθεί ολοταχώς προς τη Γη μας.  Και τότε, τι θα μπορούμε να κάνουμε;  Σύμφωνα με τον δρ Benny Peiser θα χρειάζονταν τριάντα χρόνια μελετών και απίστευτα κονδύλια προκειμένου να μάθουμε πως θα ξεφορτωνόμασταν έναν τέτοιο απειλητικό βράχο από τη γειτονιά μας.  Στις αρχές της χρονιάς, ένας ιταλός ερευνητής εξέθεσε στο περιοδικό New Scientist την άποψή του για το πως θα αντιμετωπιζόταν μια τέτοια περίπτωση.  Ξεκινώντας από την ιδέα των πυραύλων που θα άλλαζαν την τροχιά του ουράνιου αυτού σώματος, πρότεινε να τοποθετηθούν οι πύραυλοι αυτοί σε τροχιά γύρω από τη Γη, αντί να εκτοξεύονται από το έδαφός της.  Κι αυτό διότι είναι πολύ πιο απλό και αποτελεσματικό να εκτοξεύσεις τα όπλα αυτά από το σημείο εκείνο όπου οι έλξη του Ήλιου και της Γης εξισορροπούνται, παρά από το έδαφος της Γης.  Όμως, πέρα από τις τεχνικές και οικονομικές δυσκολίες που θα αντιμετώπιζε μια τέτοια επιλογή, θα χρειαζόταν μια υπερπροσπάθεια προκειμένου να πειστούν  άνθρωποι και κυβερνήσεις να δεχτούν την παρουσία μια πυραυλικής ασπίδας σε τροχιά πάνω από τα κεφάλια τους. 

 

Υπερφυσική ατυχία;

Δεν είχε άγιο αυτή η εκκλησία.  Από την αρχή τίποτα δεν της πήγαινε καλά, σαν κάποιος δαίμονας να την είχε βάλει στο μάτι.

Μια ομάδα άγγλων αρχαιολόγων ισχυρίζεται ότι ανακάλυψε στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας τα ερείπια της "πιο άτυχης εκκλησίας στον κόσμο"...
Οι έρευνές τους έδειξαν ότι η εκκλησία αυτή που λεγόταν κάποτε Άγιος Φωκάς, χτισμένη τον 4ο αιώνα στην κορυφή μιας χαράδρας, χτυπήθηκε για πρώτη φορά από έναν ισχυρό σεισμό, ενώ ακόμα βρισκόταν στο στάδιο της ανοικοδόμησής της.  Οι πιστοί συνέχισαν να τη χτίζουν και μετά το σεισμό, φτιάχνοντας ένα εκπληκτικό πάτωμα όλο ψηφιδωτό, το οποίο όμως κατακάθισε και καταστράφηκε μετά από μια ξαφνική πλημμύρα.  Μετά από χρόνια ένας δεύτερος ισχυρός σεισμός την ξαναχτύπησε, τη στιγμή μάλιστα που μόλις είχαν ολοκληρωθεί οι εργασίες προσθήκης γλυπτών διακοσμήσεων στο εσωτερικό της. 

Η εκκλησία εγκαταλείφθηκε πλέον και μετατράπηκε σε εργαστήριο κατασκευής βάζων, το οποίο στη συνέχεια πέφτει κι αυτό θύμα υποχώρησης του εδάφους.  Στο Μεσαίωνα, η παλιά εκκλησία έγινε καπνιστήριο οπίου, μέχρι που ξεχάστηκε εντελώς εκεί ψηλά στο βράχο, θαμμένη κάτω από τη γη για πολλούς αιώνες.