Σου είπα ότι έμπαινε με το ζόρι μέσα και έμεινε εκεί μέχρι που έπεσε. Ειμαι σκληροπυρηνικός χρηστης παλιάς κοπής να ξες. Μπορώ να το πάω εκατό σελίδες ακόμα αν θες μέχρι να παραδεχτείς ότι έκανες μαλακια που με αμφισβητείς. Έτσι έκανε ένας μαλακας στο νήμα της Θεσσαλονίκης. Άκου σκηνικό. Πήγα σε μια τυπισα η οποία δε βλέπεται πέραν στοματικού δεν ακουμπάς. Πήγα για την πλάκα. Μου λέει, επειδή δε μας βγαίνει, άσε μου 30 και έλα πήδα την άλλη κοπέλα όταν πιάσει βάρδια στο ίδιο στούντιο, ίδιο κτήριο. Το ανέφερα εδώ, το οποίο ήταν κάτι σαν ιστορίες από την κρύπτη, μιλάμε για τραγωδία, και βγήκε ο τύπος με την ίδια ζήλια, τον ίδιο ζήλο και το ίδιο κόμπλεξ να μου πει «λες ψέμματα». Δυο μήνες αργότερα χαιρέτησε με μπαν αφού τον έκανα χωμα σε κάθε νήμα.
Εν κατακλείδι, όταν σου λέω κάτι, θα με ακούς. Θα με πιστεύεις, ακόμα και αν δε σου αρέσει, διότι δεν υπάρχει κάτι που να με εκνευριζει περισσότερο σε αυτή τη ζωη απ’ το όταν πρέπει να πω το ίδιο πράγμα δυο φορές. Σκιά.
Κάτσε τώρα και βγάλε στη φορά ότι κοτσάνα έχεις μαζέψει για όποιον κακομοίρη έχεις σταμπάρει.